joop schreef op maandag 13 juni 2011, 11:22:


Nee, mijn gedachten zaten bij enzymen en bacteriën zonder celkernmembraan. Ik probeer van goede wil te zijn maar snap nog steeds niet hoe het mogelijk zou kunnen zijn dat colloïdaal zilver in vivo "slechte" bacteriën zou bestrijden maar "gewenste" bacteriën met rust laat.... zolang niemand me dat kan uitleggen vrees ik dat ik dat op de stapel nonsens moet leggen. Die nonsens schrijft de bruikbaarheid van zilver nog niet af maar nonsens = nonsens; als ik er dan niet achter kan komen wat het wel doet, omdat ik geen internist ben en veel te weinig verstand er van heb, kan ik misschien wel uitzoeken wat nonsens is en zo in de rondte prutsend het kennisgebied steeds verder inkaderen.


wateroplosbaar bedoel je? Zover ik weet is chlorofyl zo goed als helemaal niet wateroplosbaar, daarom is zo mooi te centrifugeren. Iedereen die dat denkt heeft het over een emulsie of (in keukenrecepten) bindt het zich aan 1 of andere olie.


Weet je dat echt heel zeker?
Ik bedenk me net (wist dat al wel maarja, die alzheimer he? ) dat ook temperatuur een belangrijke oorzaak van denaturatie kan zijn; denk maar aan een eitje koken.

Ik wil best met je ongetwijfeld als kweker goede fysiologische plantenkennis meegaan dat chlorofyl in de levende plant stabiel is, want de hele fotosynthese draait om een redoxreactie, maar bij dood plantenmateriaal of wanneer je de chlorofyl eruit haalt heb ik mijn grote vraagtekens.


Dat zul je als kweker zeker weten. Dit soort dingen tbv stikstofmanagement bedoel je?
http://www.adc.co.uk/Products/CCM-200_plus_Chlorophyll_Content_Meter
Dat meet eigenlijk geen chlorofyl als ik het juist begepen heb maar is een kleurtemperatuurmeter zoals we in de fotografie (toen die nog chemisch was ) in een andere vorm en doelstelling ook gebruikten. De conclusies omtrent chlorofyl zijn dus een afgeleide van de kleurtemperatuurmetingen.


maar de mestkleur lijkt wel sterk gecorreleerd aan de voedselkleur - als je een pony van laten we zeggen geel/bruinige hooi/kuil fourage wat bruine keutels veroorzaakte af haalt en groene planten laat eten resulteert dan steevast in het veroorzaken van groene mest.
Dat er in die groene mest een deel chlorofyl onveranderd mee komt geloof ik wel, maar dat zegt niets over die bruine keutels van eerst.
Het lijkt me inderdaad zinnig de chlorofyl zelf te meten als je dat kunt. De kleurtemperatuur van mest meten zegt me niet zoveel, behalve als ik er een kodak-gecalibreerde reclamefoto van wil maken t.b.v. de enige echte mest-cola die iedereen vooral moet gaan drinken

Het doet me sterk terugdenken aan proefjes die ik heel vroeger gedaan heb.
Als je chlorofyl in bijv. spinazie haalt lijkt het me toch echt niet stabiel... de groene emulsie verkleurt nml. steevast naar bruin.

e m kraak schreef op maandag 13 juni 2011, 15:59:


alle bacterien zijn zonder celkern


weet ik niks van


juist


verhitting leidt tot denaturatie inderdaad, vandaar dat men bij 42 graden + het risico loopt het loodje te leggen.


niks met kweken te maken, komt uit biologieverleden


Nee, ik meet niks, maar veevoedermensen meten wel


wij werken als kweker met elektricsche conductiviteitmeting voor bemesting.


net als rode bieten mensen soms doet schrikken en naar de dokter rennen





hoebedoelU

http://pubs.rsc.org/en/content/articlepdf/2008/pp/b807210h
Met schema hoe chlorofyl chemisch is opgebouwd.

Uit wat ik tot nog toe heb gevonden durf ik op te maken dat chlorofyl in gras wordt afgebroken door het enzym chlorophyllase. Dit enzym is in gras wel minder aanwezig dan in diverse andere planten. Het speelt een rol bij zowel de opbouw als de afbraak van chlorofyl. Het enzym is zowel zuurgraad als warmte-gevoelig.
Verder zijn er naast de Mg-vorm ook andere vormen van chlorofyl, die zijn opgebouwd rond een ander element.

Bij afbraak van chlorofyl verdwijnt het Mg uit het midden.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Els Kleverlaan schreef op maandag 13 juni 2011, 17:13:


Ja, maar wat is nou het verschil tussen gras en hooi? Zowel de chlorofyl als het afbraak-enzym blijven toch gewoon aanwezig?
Kleurverschillen zeggen niet zoveel. Talloze stofjes ondergaan kleurveranderingen bij verandering van milieu. Zo kun je met rodekool-sap eindeloos spelen: doe er afwisselend een zuur bij (azijn?) en daarna weer een base (gootsteenonstopper of zo), en steeds blijft de kleur wisselen tussen rood en blauwpaars.
Een beter voorbeeld is misschien kopersulfaat dat blauw is zolang er water bij zit, droog het goedje en het wordt wit, doe er weer wat water bij en het is weer blauw, en zo kun je eeuwig doorgaan. Maar al die tijd blijft het gewoon kopersulfaat.

Ik denk dat dit met hooi ook zoiets is. De kleur verandert door een kleine verandering in intracellulair vochtgehalte of pH, maar in wezen is het alleen maar de kleur die verandert.


Ik denk niet dat je in de richting van Mg moet zoeken. Mg zit er in zowel hooi als in gras voldoende. De werking van Mg als supplement is dat bij insulineresistentie een overdosis een gunstig effect lijkt te hebben om de gevoeligheid van cellen voor insuline te verhogen. Bij niet-insulineresistente paarden heeft extra magnesium (ondanks alle fabels) geen effect. Je kan dus niet zeggen dat bij voedsel met minder magnesium de kans op hoefbevangenheid omgekeerd evenredig toeneemt.

Voor paarden is een "gebrek" aan chlorofyl niet interessant. Paarden kunnen ook prima leven van boomschors, wortelen (gewone planten- en boomwortelen, niet die gekweekte kunstmatig oranje dingen), en daar zit bij mijn weten weinig tot geen chlorofyl in.

Frans

Els Kleverlaan schreef op maandag 13 juni 2011, 17:13:


niks met durf te maken, zo is het simpelweg. Nu nog even erbij vertellen in welke omstandigheden chlorophyllase chlorofyl afbreekt.


alle enzymen zijn zuurgraad en temp gevoelig


chlorofyl heeft altijd een magnesium atoom met een ring eromheen, anders is het geen chlorofyl, net als bloed altijd ijzer met een ring heeft, zg porphyrin structuur


het eiwit valt uit elkaar en een magnesium atoom zal meteen een reactie aangaan met een ander atoom vanwege zijn + lading.

Frans Veldman schreef op maandag 13 juni 2011, 18:20:


juist


precies


dit zou net zo goed niet waar kunnen zijn. Ik weet niet hoe lang een paard het zonder planten met chlorofyl gaat uithouden maar ik wel chlorofyl gehalte in veehouderij een criterium is voor goede voeding. Maar niet vanwege dat ene magnesium atoom per eitwit.

Frans Veldman schreef op maandag 13 juni 2011, 18:20:


O? Waar concludeer je dat uit?


Ja, maar als we het over kleurveranderingen van gras naar hooi of kuil hebben niet terzake, omdat de door jou aangehaalde reacties omkeerbaar zijn - ik heb echter nog nooit kuil in gras zien veranderen, noch de kleur zien terugkomen.


Ik heb het euvele genoegen het weer eens met je oneens te zijn


En dan is het geen chlorofyl meer. Mg++ zal dan wel MgO of weetikwat worden.


Misschien wel, maar ik heb er echt nog nooit van gehoord....