e m kraak schreef op dinsdag 14 juni 2011, 16:40:


Kun je niet zeggen zonder te weten waarom het groene bruin wordt. Kan net als met kopersulfaat de onttrekking van water zijn (dat doen we nou eenmaal tijdens het drogen) en als je dat water weer IN de cellen zou krijgen (wat inderdaad een lastige klus is) dan zou het misschien wel weer groen kleuren, en bewijzen dat het chlorofyl er nog als vanouds is.

Verder neem je zomaar aan dat groen in bruin verandert, en dat het groene dan weg is. Maar volgens mijn kennis uit een heel ver verleden maak je een bruine kleur.... door aan iets groens ROOD toe te voegen, en niet door iets groens weg te halen. (Even terug naar de kleuterschool en met verf gaan kliederen, Egon. )
Waarschijnlijker is het dus dat het chlorofyl nog intact blijft maar iets anders door het drogen rood kleurt. Per slot van rekening zie je in de herfst, wanneer bladeren enzo verdrogen, inderdaad veel rode kleuren. In de herfst wordt het chlorofyl waarschijnlijk geresorbeerd waardoor je de rode kleur ook daadwerkelijk ziet. Maar bij het drogen van gras blijft de chlorofyl WEL zitten, en samen met de rode kleur zie je dan dus BRUIN.

Kortom, het is waarschijnlijk dat het chlorofyl er gewoon nog is, ook in het hooi.


Dus afhankelijk hoeveel "rood iets" er wordt gemaakt. Dat zie je in de herfst ook, dat er blijkbaar factoren zijn die bepalen hoe rood de kleuren van bladeren worden.


Wie zegt dat Mg zeldzaam is? Ik niet! Je kan wel de opname hinderen door teveel Calcium te eten (leuk, al die supplementjes), of door nog een paar oorzaken. Ik heb het al een paar keer genoemd: Insulineresistentie ontstaat niet door een tekort aan magnesium, maar een overdosis magnesium helpt om de cellen gevoeliger te maken voor insuline. Dat is iets anders dan een tekort wegwerken.


Ook hier weer: Waarom is poep bruin? Komt normaal gesproken door de afgebroken RODE bloedlichaampjes die erin zitten. Maar als je maar genoeg volume voedsel binnenkrijgt en vaker poept terwijl je rode bloedlichaampjes-afbraak constant blijft, en je krijgt vanzelf groene (of andere kleuren, als je wat vreemde eetgewoonten er op na houdt) poep.


Niet waarschijnlijk (los even van het feit dat "bruin" niet betekent dat het chlorofyl veranderd is) want chlorofyl is een eiwit en eiwitten overleven over het algemeen de maag met zijn zure milieu en enzymen niet. Eiwitten zijn fragiel en het spijsverteringsgestel is juist optimaal uitgerust om eiwitten te kraken. De kans dat een eiwit als chlorofyl ongeschonden de eindstreep zou halen is niet zo groot, dus ALS het al gebeurt zal het een klein percentage zijn.

Verder is denk ik chlorofyl niet een belangrijke magnesium-bron. De hoeveelheid chlorofyl in een plant is al beperkt vergeleken met de rest van de plantenmassa, en 1 zielig Mg-atoompje op een groot eiwit-molecuul is niet erg indrukwekkend. Je zou denk ik het chlorofyl gewoon weg kunnen halen zonder dat dit veel invloed heeft op de Mg-hoeveelheid.


Het zijn dus inderdaad geen Mg-problemen. Het is niet zo dat als je kwalen als insulineresistentie hebt dat de oorzaak hem ligt in te weinig Mg in de voeding. En dat maakt het volgende dus irrelevant:


Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 juni 2011, 9:44:


Klopt, het onderzoek was ook gericht op drinkbaarheid.
*Fisico-chemisch*;
Nitraat, mg/l
Nitriet mg/l
Bacteriologisch.
Totaal kiemgetal bij 37 graden C aantal/ml
Aantal coliforme bacterien /100ml
Aantal E-coli /100ml


Nee, geen organische stof. Die had ik overigens 20 jaar geleden wel in mijn analyse verslag Dat maakte het toen noodzakelijk er een filter tussen te zetten, wilde we het "keuken-drinkbaar" maken.

Dit jaar was mijn nitraat getal iets gestegen tot boven de norm voor reiniging-melkinstallaties (norm= <50, hier 75 mg/l)(voor dieren <200)
De rest is meer dan 10 voudig lager dan de norm

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Bij mij begint nu een andere vraag te rijzen; wat is het verschil tussen hooi en stro, of eigenlijk; wat is er fout gegaan?

Willem is, na twee jaar prima gelopen te hebben op een dieet van alleen hooi, sinds gisteren bevangen. En flink ook!
Het enige dat ik aan zijn dieet veranderd heb is dat ik een plak hooi heb vervangen door stro. Dit omdat hij nog altijd dik bleef en ik hier las dat er paarden zijn die goed afvallen door een deel van het hooi te vervangen voor stro. Ik heb het stro geleidelijk ingevoerd en hij kreeg het net als het hooi verdeeld over 4 voerbeurten.

Inmiddels krijgt hij magnesium (verpulverde tabletten, ga poeder bestellen). Hij lijkt vandaag wat beter dan gisteren, is minder verkrampt in zijn achterhand. Heeft linksvoor meer pijn dan rechtsvoor, aan beide voorbenen pulsaties.

Ik baal hier stevig van. Telkens als Willem gevoelig liep van het gras, was ik er op tijd bij en heb ik erger weten te voorkomen door hem gewoon een dagje van het gras te houden. De laatste twee jaar, de tijd dat hij dus helemaal geen gras meer kreeg, zijn zijn hoeven enorm opgeknapt en heeft hij nooit meer gevoelig gelopen en nu, van de ene dag op de ander, is hij stokkreupel.

Is het stro de oorzaak of moet ik het elders zoeken? Het lijkt me wel belangrijk de oorzaak te achterhalen, zodat ik het in het vervolg kan voorkomen.

Wat is er verder de afgelopen weken verder bij ons veranderd? We hebben er 2 pony's bij. Dit heb ik vooral gedaan om Willem wat meer gezelschap en beweging te geven. Met 1 van de pony's klikt het goed, de ander jaagt hij door het draad. Daarom heb ik ze nog niet continue bij elkaar staan. De pony's kunnen wel prima met Boully samen op het land en het was mijn bedoeling daar ook Willem bij te introduceren, maar dat hoef ik dus helemaal niet te proberen.

En eergisteren, de dag voor Willem HB werd, heeft het voor het eerst sinds maanden flink geregend. Zou dat een oorzaak kunnen zijn?

De paarden krijgen hier altijd leidingwater te drinken uit bakken die geregeld worden schoongemaakt en met de tuinslang gevuld, dus de kwaliteit van drinkwater lijkt me redelijk constant.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***