e m kraak schreef op zondag 19 juni 2011, 13:15:
> Ja en dat geeft kleurverschil. Tuurlijk. Ik ben ook nog niet blind
> gelukkig.
> Maar wat ik bedoel is dat dat verschil nogal uiteenloopt.
> Als je hooit bij niet te brandend zonnig weer krijg je prachtig groene
> hooipakken, weliswaar een ander groen dan grasgroen, meer mimosagroen
> o.i.d. maar toch echt wel in de categorie GROEN.
> Dit in tegenstelling als je je hooi onder de zomerzon laat bakken: wordt
> net als jouw haar.
> Kuilerigheid wordt weer heel anders, vaak een soort bruin en het stinkt
> zuur of naar zweetsokken.
Als je op chlorofyl googelt kom je veelvuldig op fora en sites van wietkwekers terecht.
Nu is wiet geen gras; maar om van het chlorofyl in de plant af te komen, moet het heel langzaam gedroogd worden. Als het te snel droogt, blijft de wiet wat groenig en smaakt het scherp. Het chlorofyl schijnt tijdens het droogproces te worden omgezet in koolhydraten.
Tabaksbladeren worden zelfs meerdere malen nat gemaakt en weer gedroogd, om het chlorofyl kwijt te raken. Hoe meer chlorofyl eruit is, hoe zoeter de tabak wordt.
Wat er met het magnesium uit het chlorofyl gebeurt en in wat voor verbinding dat dan terechtkomt, heb ik nergens kunnen vinden. Maar ik blijf zoeken. Wel heb ik gevonden dat het door een metaal-chelerend enzym uit de chlorofyl wordt verwijderd bij afbraak, wat er misschien op zou kunnen wijzen dat het in een magnesium-chelaat terecht komt.
Ca. 15% van het magnesium in een levende plant vind je terug in het chlorofyl. Bij "normaal" afsterven van een plant of het blad voor de winter, wordt het chlorofyl ook ontbonden en wordt het magnesium eruit teruggevoerd naar het overblijvende deel van de plant.
Wat ik wel leuk vind om te weten, is dat de basis van chlorofyl gevormd wordt uit ALA (Alfa-linolenic Acid, beter bekend onder de naam omega-3, waar ook de visvetzuren bij horen.)
Els.
***Medicus curat, natura sanat***
Voeding
