Wil schreef op dinsdag 21 juni 2011, 20:49:

http://www.1001tips.be/vrije-tijd/paarden/huidaandoeningen-bij-paarden/fotosensibiliteit-of-overgevoeligheid-voor-zonlicht-bij-paarden.asp
De secundaire fotosensibiliteit of hepatogene fotosensibiliteit

Komt dus ook bij paarden voor. Maar is, voor zover ik tot nu toe heb gevonden, altijd gerelateerd aan een leverprobleem. Kan zijn dat Chaser daardoor ook weer zo afviel.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Apart... dat Willem van Els bevangen raakt van stro en dat Chaser van Wil zijn klachten verhevigen door grasbrok. Twee 'veilige' voersoorten zou je denken... Wat zien we over het hoofd?

Wil schreef op dinsdag 21 juni 2011, 20:58:
Zeker rotzakken. Ze zien eruit als gewone zwarte vliegen, maar steken dus , vandaar mijn benaming steekvlieg.
Inloopstal heb ik niet, er moet nog een "doorloopstal" (overkapping dus) gebouwd worden. Tot die tijd hebben ze schaduw van een zeil op het ene terras en wat naaldbomen op het hogere terras. Maar ja, daar zijn ook gewoon die vliegen dus......

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 juni 2011, 21:08:


Christel wees me op jou post.

Want wat jullie nu schrijven is inderdaad 100% mijn paard.

Tempête staat nu ongeveer al 3 maanden bij de hengstenhouder. (En ik zit met smart te wachten tot ik haar eindelijk terug krijg... )
Ik had haar daarheen 'opgestuurd' met een zak hypo-allergeen voer en de duidelijke instructies: Alleen dat voer voeren en droog hooi en niks anders. Geen gras, geen appel, wortel en andere rotzooi en geen voordroog of bieten en zeker geen ander voer.
Want Pête heeft een bekende geschiedenis van leverproblemen!
Door een miscommunicatie is daar de eerste 3 weken ergens tijdelijk wat mis gelopen.
Met het gevolg dat Pête ander voer heeft gekregen.
Gevolg was een paniekerige sms waarin stond dat mijn paard opeens van de ene dag op de andere verschrikkelijke jeuk had en ze er geen mouw aan konden vastknopen. (En ik had haar nochtans helemaal eczeemvrij opgestuurd en met bloedwaarden die helemaal binnen de normaalwaarden lagen.)
Tot dus bleek dat ze verkeerd gevoerd was. Langer dan een week kan dat niet geweest zijn, maar lang genoeg dus om een hoop schade te doen.
Ik krijg nu van de mensen daar te horen dat Pête nadien zeer sterk op de zon reageerde, zelfs nadat die eerste erge jeuk onder controle was. En ze hebben haar dan uit het zonlicht gehouden, wat meteen resultaat gaf.
Als ze weer thuis is, laat ik waarschijnlijk haar bloed wel weer eens testen.
Maar eigenlijk weet ik het al wel. Als ze zo op de zon reageert is haar lever van slag.

Wat dat gras betreft. Sinds ze enkele jaren terug zo met haar lever gesukkeld heeft, reageert Pête ook nogal op gras. Dat was voordien niet het geval.
Het is pas sinds ik het gras zeer sterk ben gaan beperken en heel kritisch ben geworden qua voerkeuze, dat haar leverwaarden weer helemaal ok waren. En dat heeft echt lang aangesleept. Negen maanden ongeveer voor het 'aanvaardbaar' was. En pas na 2 jaar waarvan een half jaar op haar nieuwe regime waren die waarden helemaal ok.
Bieten kan ze trouwens ook niet tegen.
En als ze niet tegen gras kunnen, zou ik grasbrok dus ook niet durven wagen...

Doe ik Tineke... het is nog eventjes té kort dag... maar zal vanzelf duidelijk worden.
Trouwens, zelfs z'n manenkam is gewoon weer kapot en nu vol met korsten!
Zó erg is het dus wel weer....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Coralie schreef op dinsdag 21 juni 2011, 21:00:

Gewone ordinaire grasdrogerij grasbrok.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 juni 2011, 21:08:

Tsja... dat het met Chaser niet meer 100% in orde is lijkt wel duidelijk.
Het zal misschien niet allemaal meer optimaal functioneren.
Alhoewel de tandproblemen echt wel een rol gespeeld zullen hebben, want op dit moment lijkt hij weer wat aan te komen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ans Jondral schreef op dinsdag 21 juni 2011, 23:08:


Poeh Ans.... onze verhalen lijken idd. wel heel sterk op elkaar!
Zelfs de tijd van 1 week zal ongeveer kloppen...
Achteraf had ik het misschien kunnen wéten dat hij zo overgevoelig zou reageren!
Maar ik heb er echt geen seconde over nagedacht... Gewoon gedacht: ah... zo af en toe grasbrokjes bij z'n pulp is lekker en zal misschien wat sneller aanzetten... nooit kunnen vermoeden dat dit zou kunnen gebeuren. De gevoeligheid is idd. heel heftig, b.v. op de neusvleugels is het in 1 dag verbrand en de volgende morgen waren het open en bloederige wonden. Gelijk de vliegenkap erbij gehaald.
Uit de zon houden is zowat onmogelijk, maar hij gaat zelf al grotendeels in de inloopstal staan.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op dinsdag 21 juni 2011, 23:31:


Ja, Pête weet dat zelf ook, dat ze uit de zon moet blijven. Die kruipt dan echt weg ergens in een donker hoekje, als je haar de kans geeft.
Geluk bij een ongeluk is dat ze op de locatie waar ze nu is over een binnenpiste beschikken. Er is mij verteld dat ze haar daar steeds hebben gezet en dat dat duidelijk verbetering gaf, ook ivm haar jeuk, als ze geheel niet in de zon kwam.

Wel een beetje toevallig dat jij nu over die grasbrok begint trouwens.
Ik was vanmiddag een nieuwe stalling voor Pête gaan bekijken. Wat allemaal niet zo simpel is, aangezien er behoorlijk wat voorwaarden aan haar vast zitten.
Stalling waar ze nu heen zal gaan is in eigendom van iemand die ook DA is en nogal bezig is met voer etc... Dus we waren een beetje aan het bekijken wat en hoe ivm haar voeding. En ze stelde voor om grasbrok bij te voeren. Pête heeft dat nog nooit gegeten, maar ik heb dat idee afgewezen. Omdat ik weet dat ze niet zo goed tegen gras kan en deels ook gewoon op gevoel. Want verklaren kan ik dat eigenlijk niet.
Maar dat jij nu dit schrijft ivm die grasbok, bevestigt dat gevoel wel voor mij.

Wil schreef op dinsdag 21 juni 2011, 23:31:
.

Wil, jouw paarden hebben in het voorjaar toch wel gras/kruiden? En jij snijdt zelf toch ook wel eens gras voor ze? Is er dan geen reactie?
Jouw verhaal en dat van Ans lijkt wel erg veel op elkaar.

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 22 juni 2011, 0:02:

Jazeker hebben ze dat. Sterker nog... er is nog steeds groen spul te knabbelen hier. Maar niet lang meer )
Nee, geen reactie. Althans, volgens mij niet van eigen terrein. Zal wel te weinig zijn.
Van vorig jaar kan ik me nog wel een wat hardere manenkam herinneren, maar toen hadden we ook wel erg veel overal gestrimd, gemaaid en opgehaald. Dus dat is eigenlijk logisch. Misschien zitten er bepaalde grassen meer in als wat wij normaliter hebben, of ander spul...
Doe je dan eventjes rustig aan, lees: hooi eten... is het zo weer gepiept.
Echt niet wat er nu gebeurd is....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 22 juni 2011, 0:54:


stikstof ? N
je portugees gras wordt volgens mij niet bemest
dat in nl voor de grasbrok wel zeker wel, met N stikstof, nitraatzouten
zie ook de lijn met M.delaV. over haar ene gevoelige merrie,
daar was door de vorige eigenaar ook kunstmest gestrooid
bovenop wat zo al uit de lucht komt vallen in deze tijd .....
het is maar een spoor ...