Wil schreef op maandag 22 oktober 2012, 19:51:


Het begint wel al te wennen, de derde in één jaar tijd (nummer 3 was de Shet van mijn vriendin). En Winnertje nu net twee jaar geleden. Het is bijna idioot om te zeggen maar je gaat zo'n besluit steeds 'gemakkelijker' nemen en niet meer nog-even-dit-of-dat uitproberen omwille van de levenskwaliteit van zo'n dier.....

angelique hage schreef op maandag 22 oktober 2012, 20:00:


Tuurlijk, maar dat vinden ze van veel krachtvoersoorten ook, of suikerklontjes. En voor een héél mager paard kán het gebruikt worden om "snel" weer wat vlees op de ribben te krijgen.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

joop schreef op maandag 22 oktober 2012, 18:14:


Ik denk niet dat Herman het paard laat grazen in het maisveld, noch geeft ie het emmers vol met kuilmais. De vraag is of een paar stengels kwaad kan?
Hoeveel meer % zetmeel zit er in een kilo maisplant (zonder kolf), vergeleken met een kilo "gras"? Mais is toch een gras ras en spelt ook.
Stro mag je wel voeren, maar graan niet.
IK kan me nog herinneren dat in het voorjaar het vee en het paard, graasden op het veld met winter rogge. Dat stoelde daar mee beter uit en het vee hoefde niet bij gevoerd

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

Spirithorses schreef op maandag 22 oktober 2012, 20:03:

Herkenbaar Pien. Hoe vaker je "het" besluit moet nemen, hoe "gemakkelijker" het wordt. Maar leuk wordt het nooit ...

Sterkte ermee. Er blijft altijd een gat achter, een plekje dat nooit meer wordt opgevuld. Ieder dier is uniek.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)