Van mij ook veel sterkte Pien (en natuurlijk ook voor Jack).

@ Nils: inderdaad, de wei van Avanti grenst zelfs niet aan een maïsveld. Dat ligt verderop in de straat.
Om bij Avanti te geraken moet men langs onze servituteweg of door de moestuin van de buren.
Vandaar dat ik denk dat de buren de gulle gevers zijn.

Als ik alles goed interpreteer kunnen enkele stengels zonder de kolven geen kwaad, zolang Avanti niet HB gevoelig is.

Thx
_______
Herman
"Art in Nature ~ Nature is Art"

Spirithorses schreef op maandag 22 oktober 2012, 22:54:


misschien went het ook omdat we in de loop der jaren hebben geleerd dat het sterven van een geliefd iemand of dier een vreselijk moeilijk moment is, maar daarna wordt het leven toch weer net zo leuk als daarvoor.

joop schreef :

Ja, zo zie ik het ook.

Spirithorses schreef op dinsdag 23 oktober 2012, 9:37:


En je het laat je (na een tijdje) intenser genieten van mooie momenten.

Ik zou graag eens advies ontvangen, want ik weet niet of ik het wel helemaal goed doe.

Ik heb een fries en een amha, beiden sobere rassen.
Van weidehooi worden ze dan ook bagger vet. Omdat ik wel wil dat ze zo'n beetje de hele dag de beschikking over ruwvoer hebben ben ik overgestapt op graszaadhooi aangevuld met tarwestro en een vitaminebrokje van marstal en een oranje knz liksteen.
De fries weegt zo'n 600 kg en de amha zo'n 200 kg schat ik. Ik geef zo'n 12 a 13 kg graszaadhooi per dag en voor de rest
tarwestro (ik schat zo'n 4kg).
Op de wei kunnen ze momenteel niet, omdat die echt te nat is en anders verlopen word. Als ze wel op de wei kunnen staan ze er zo'n 4 uur per dag op. Nu lopen ze op een zandpaddock met schuilhut.
Voer ik nu een beetje goed zo? De paarden zien er verder prima uit en staan momenteel niet in het werk.
En is de voedingswaarde van tarwestro nu gelijk aan graszaadhooi? Beide is oogst van dit jaar en ziet er mooi uit en ruikt goed.

Bij deze!

Het bijgevoegde artikel laat een nieuw licht schijnen op de veroorzaker van de weide myopathie.
Onderzoekers in Utrecht vermoeden als oorzaak een schimmel die voorkomt op het afgevallen blad van de Acer. Echter, dat is nooit echt bewezen.
In Amerika hebben onderzoekers nu een TOXINE gevonden in de ZADEN van de Acer, die de atypische weide myopathie veroorzaakt hebben bij een aantal paarden.
Verdere informatie kunt u in het bijgevoegde artikel lezen. Misschien wilt u zo vriendelijk zijn om deze informatie met andere Paard Natuurlijk lezers te delen ? Vooral nu het seizoen voor de weide myopathie er weer aankomt.

Das für die saisonale Weidemyopathie verantwortliche Gift wurde in den USA identifiziert
Von: Univ-Prof. Dr. René van den Hoven
Letzen Monat hat Prof. Stephanie Valberg und ihre Gruppe des College of Veterinary Medicine der University of Minnesota in St Paul, USA (http://www.cvm.umn.edu/umec/SPM/home.html), die Ursache der atypischen Myopathie (Syn: saisonale Weidemyopathie) für Amerika festgestellt (http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.2042-3306.2012.00684.x/abstract).
Eine abnormale Aminosäure namens L-α-Amino-methylenecyclopropylpropionic acid (Hypoglycin A) zerstört den Abbau der Mittel- und Langkettenfettsäuren und führt somit zur Muskelschädigung der aeroben Muskelfasern. Das Hypoglycin A wurde in den Samen des Eschen-Ahorns (Acer negundo), einem Mitglied der Sapindaceae gefunden. Zu dieser Gattung gehört auch der Ackee-Fruchtbaum (Blighia sapida). Das Konsumieren seiner unreifen Früchte verursachte in Jamaica 2000-2001 eine Reihe von Todesfällen.
Das toxische Prinzip des Hypoglycins A ist seine Metabolisierung in Methylene cyclopropyl acetic acid (MCPA). Dieses MCPA ist ein potenter Hemmer der multiplen Acyl-CoA dehydrogenasen und behindert damit die normale Energielieferung mittels oxidativen Fettsäure-Abbaus.
Die tolerierbare Dosis für das Pferd wird auf minimal 26 und maximal 373 mg/kg/Tag geschätzt. Dafür reicht die Aufnahme von 165 bis zu 8000 Samen. Da ein Baum leicht 500.000 Samen trägt, ist es möglich, dass bei höherer Konzentration des Hypoglycins A die Pferde genügend Samen essen um eine Intoxikation zu bewirken.
Hypoglycin A ist bis jetzt zwar nur in den Samen des Eschen-Ahorn (Acer negundo) auf nordamerikanische Betrieben mit atypischer Myopathie nachgewiesen worden, aber nach einer schnellen Literatursuche unserseits ist es nicht auszuschließen, dass diese Substanz auch im Samen anderer Ahornspezies vorkommen kann. Der Eschen-Ahorn ist eigentlich eine nordamerikanische Spezies, wurde aber bereits 1688 in Mitteleuropa eingeführt. Üblicher für Österreich sind der Feldahorn (Acer campestre) und die in Mitteleuropa häufigste Ahornart, der Bergahorn (Acer pseudoplatanus). Von dem Letzten liegen Daten vor dass in seinem Samen auch Hypoglycin A vorkommen kann. Bei Feldahorn und der Spitzahorn ( Acer platanoides) ist das unklar aber unwahrscheinlich. Eine hilfreiche Website für die Differenzierung von den Feld-,Spitz- und Bergahorn ist: http://www.amleto.de/pflanzen/acer_cam.htm.

Links die Samen und Blättern des verdächtigen Bergahorn (A. pseudoplatanus ) und rechts jenen der unverdächtigen Feldahorns (A. campestre).
Nach den heutigen Ergebnissen ist es also ratsam zu verhindern, dass extensiv gehalten Pferde Ahornsamen aufnehmen können. Der Bergahorn ist dabei potentiell gefährlich. Er kommt unter andern vor auf Almen aber auch im Flachland kommt er viel vor. Zu Vorbeugen von Aufnahme der Samen durch Pferde die extensiv gehalten werden reicht meistens das Füttern von (extra) Heu.
Gerade in den kommenden Wochen droht die Gefahr der atypischen oder Weidemyopathie schon wieder. Vor allem ist bei der Bergahorn damit zu rechnen dass die Früchten in September und Oktober gereift sind und dass Freisetzung der giftige Samen schon in Oktober und eben bis November stattfindet.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Dank je, Piet!

Even een blaadje geplukt en de enige Esdoorn op ons erf is een Acer pseudoplatanus.
Hij staat niet in de buurt van de paarden, maar ik houd het in de gaten, want het is een boom die zich makkelijk via de zaden verspreidt.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Mijn pony's (snel vet wordende koudbloeden) van rond de 500 kg krijgen alleen graszaadhooi als bijvoer, en vorige winter voerde ik ongeveer 12-15 kg per pony per etmaal, in dubbele fijnmazige hooinetten. Afgelopen jaar gingen ze allebei in vrij ruime conditie de winter in en vielen volgens plan een beetje af. Dit najaar zijn ze gelukkig allebei wat slanker, waardoor ik wil proberen om deze winter vrijwel onbeperkt te gaan voeren (wel in hooinetten, anders worden ze sowieso moddervet).

In de voedingscalculator zou je moeten kunnen zien in hoeverre de behoeften van je paarden met deze hoeveelheid hooi wordt gedekt. Dan kun je misschien een beetje inschatten of het tarwestro en de vitaminekorrels voldoende zullen zijn om een eventueel tekort aan te vullen. En verder zie je natuurlijk vanzelf aan het gewicht van je paarden of ze er voldoende energie uit halen of niet .

Waarom voer je eigenlijk tarwestro bij? Omdat het goedkoper is dan graszaadhooi of omdat je bang bent dat ze van alleen graszaadhooi toch nog te dik zullen worden?

Nils Vellinga schreef op maandag 22 oktober 2012, 21:18:


het zetmeelgehalte van een maisplant komt normaal gesproken niet boven de 25-30% maar de tegenwoordig gebruikte gekeekte rassen hebben een zetmeel gehalte dat oploopt tot 70-80%.


je kan niet generaliseren, er zijn zeer veel soorten gras. Gras is niet gefokt op hoog zetmeelgehalte.

Hier staat ook zo'n Acer pseudoplatanus voor het huis die met zuidwestenwind bladeren en zaden in de paddock 15 meter verderop blaast.
Lekker dan.

Piet schreef op dinsdag 23 oktober 2012, 11:56:

[Knip]

Ik meen dat ik al eens eerder met wat bedenkingen gereageerd heb op de aanwijzing van esdoorn als de schuldige (dus niet spaanse aak volgens de paper hier). Ik heb er een paar vragen bij:
- Ik vraag me nog steeds af of het wel zo simpel ligt. Esdoorns hebben immers tijden lang bestaan zonder deze problemen te geven en ook in begrazingen komen ze probleemloos voor. Zou het zo kunnen zijn dat de toxine te maken heeft met een verandering of ziekte in esdoorns?
- Esdoorn is een algemene soort, ook in verscheidene begrazingen maar ik weet niet van problemen ermee in begrazingen. Daarentegen heb ik wel gehoord van zieke paarden zonder esdoorns langs of in hun wei... maar of die info betrouwbaar is heb ik geen idee over. Zou het zo kunnen zijn dat de toxine te maken heeft met een verandering meer in het algemeen bedoeld in het leefmilieu, zoals bijv. het ontstaan van een nieuwe microflora(variant)?
- esdoorn is desalniettemin niet zeer giftig bevonden, in de zin dat er toch zoals aangegeven honderden tot duizenden van de zaden gegeten moeten worden (hoewel ik daar toch graag niet alleen een lichaamsgewichtseenheid maar ook een tijdseenheid in verdisconteerd zou willen zien). De kans daarop is uiteraard exponentieel groter wanneer een paard niet anders te knabbelen heeft hetgeen zou verklaren waarom dit probleem in begrazingen niet speelt. Eenzelfde feitelijk vertrokken beeld kan overigens bij eiken (Quercus spec.) ook overkomen om maar wat te noemen. De statistische kans op een en ander lijkt ongezien groter omdat de laatste tijd het aantal particulier gehouden kleinbehuisde paarden enorm is toegenomen, maar de driehoekscorrelatie tussen paarden-postzegels, esdoorn en voorkomen van de ziekte zou vrij gemakkelijk onderzocht kunnen worden of al ergens in protocol te vinden zijn want ik meen me te herinneren dat die al gemaakt zijn.

Ik voer dus stro bij omdat ik idd het idee heb dat ze van enkel graszaadhooi toch nog tonnetje rond worden. Qua prijs is stro zelfs ietsje duurder.
Helaas geen mogelijkheid om het hooi te bemonsteren omdat het uit wisselende partijen komt.

Peter Donck schreef op zondag 14 oktober 2012, 13:01:


Dat is inderdaad een van de grootste problemen vermoed ik ook, kijk er maar eens de cijferanalyses op na voor onze streken, in acht nemende dat je die cijfers dan nog eens met een korreltje zout moet nemen, want bedrijven worden altijd op voorhand verwittigd vooraleer ze iemand zenden die hun schoorsteen induikt om de analyse uit te voeren (kennis van me doet zo'n steekproeven), was niet zo'n best nieuws toen hij me over de proeven vertelde die in mijn dorp uitgevoerd werd...maar daar rept natuurlijk niemand met geen woord over... aan de andere kant, we leven allemaal toch veel te lang , een vuiltje meer of minder, wat zouden ze er zich druk over maken als het geld opbrengt....


Tja, die schimmels, moeilijk om te weten te komen of die het grasland teisteren. Ik heb ook al geleerd dat je het nooit te ver mag zoeken....en het antwoord meer voor de hand liggend is dan je denkt...
Dat oogsten is een heel goeie tip voor volgend jaar, maar dan rijst de vraag, van wanneer mag je maaien? Wellicht van zodra de zon z'n kopje uitsteekt ergens op een gunstige maartdag?
Moet je dan het gras verwijderen ook?

frederick schreef op dinsdag 23 oktober 2012, 20:16:


nee, met maaien moet je zo lang mogelijk wachten, tot het gras zelfs zaad maakt,
dan is het helemaal volgroeid, heb je zoveel mogelijk voeding verbruikt,
dan spreken we van halfjuni en later
dat hooi kan je verkopen voor paarden die minder last van allerlei hebben
zo'n langstellig hooi is naar mijn idee overigens ook niet fout voor paarden,
doordat het uitgegroeid is heb je veel stengel, veel vezel, weinig blad
(zoals dat kleffe koeiegras dat alleen maar blad is, boordevol onafgewerkte suikers voor de groei )
na dat hooien kan je je paarden erop zetten, of nog een keer hooien