Bij mijn merrie duurde het wel een aantal uur voordat ze er een beetje mee kon eten. Ze stond toen in een wei waarin het gras vrij lang was, waardoor ze het eigenlijk alleen maar platduwde met haar masker. Ze was ook wat te gefrustreerd om snel uit te kunnen vogelen hoe ze het moest aanpakken.

Haar zoon had het wel snel door (is sowieso wat rustiger in zijn hoofd en ook een minder obsessieve eter ).

MarshaBart schreef op dinsdag 1 november 2011, 21:04:


Ik vind het knap van jou!!
Myriam

Wieteke schreef op dinsdag 1 november 2011, 21:53:


Bart probeert het ook nog niet echt. Hij is echt helemaal ontdaan van dat ding...

Liefs Marsha

Misschien is het een beter idee om het masker (b.v. eerst overdag) NIET af te doen. Ik heb zelf de ervaring dat als je het te snel af doet, je het paard de indruk geeft dat hij pas kan eten als het masker af is. Ik ben zelf nogal een watje en kon het de eerste tijd ook niet aanzien dat mijn lievelingspaard verbijsterd naar het gras stond te staren met zo'n masker om. Ik ben er dus letterlijk maar bij weg gelopen. Uren later stond ze toch te grazen.
Nooit meer problemen gehad. Dit proces heeft zich nog 2 keer herhaald bij andere paarden, op dezelfde manier.

lies zondag schreef op woensdag 2 november 2011, 8:37:


Ik vermoedde al zoiets.

Liefs Marsha

Hallo ik kreeg van de DA te horen dat ik summerfit koeken moest geven, heb ze gehaald! Maar heb er geen goed gevoel bij, dus maar 1 blokje gegeven en gestopt!
Volgens mij bevatten ze enorm veel suiker voor mijn gevoel, en schuren er ook een aantal paarden op daardoor.

Hij krijgt de hele dag door eten, ook snachts als zijn eten op is, word het weer bijgevult.
Hij staat vanaf s'ochtends tot een uurtje of 5/6 op het land met andere paarden.

Mijn haflinger is inderdaad 5 jaar, het is niet zo dat ik iedere maand wedstrijden rijd en daardoor iedere dag serieus erop train! ik rijd hem bijna nooit in het zweet!
En kijk echt na wat hij aankan (en niet wat ik zelf wil)!

Hij staat inmiddels op een andere stal (met de dingen wat ik bovenaan heb op genoemd)!

Ik zelf denk dat het kwam omdat hij er weinig eruit kwam op onze vorige stal en zeer slecht hooi en stro kreeg!

Hij staat nu trouwens op vlas! en heb het idee dat hij zich veel rustiger voelt in zijn lijf!
Hij is anderhalf jaar onder het zadel met tussendoor veel vakanties en veel plezier!

Ik geef nu nog steeds Lucerne, maar dat schijnt dus niet goed te zijn!

ddw1190 schreef op donderdag 3 november 2011, 13:50:


Allemaal koolhydraten, en verder niks waar je paard wat aan heeft.


Hoeveel uur per dag is dat buiten? Vast nog geen 8 uur per dag. Dat betekent dan dat hij 16 uur per etmaal in een hok zich dood staat te vervelen. Zou jij er geen maagzweer van krijgen als je 16 uur per dag op de WC opgesloten zou moeten zitten?


Hij moet niet op een STAL, ook geen andere stal, maar ergens waar hij voortdurend naar buiten kan.


16 uur per dag opgesloten zitten vind ik nog steeds niet echt diervriendelijk.


Uiteindelijk hebben ze geen andere keus om zich bij de verveling en gebrek aan beweging neer te leggen. Als je een kat opsluit in een schoenendoos zal het arme dier na een periode van krabben en miauwen ook "rustig" worden.


Ik denk dat je je niet zo bezig moet houden met het voer, maar meer met de huisvesting.

Frans

ddw1190 schreef op donderdag 3 november 2011, 13:50:

Daarvoor hoef je niet op je gevoel af te gaan, want het staat erop.
Het is voornamelijk het zetmeel dat de boosdoener is.

Wie zegt dat nou weer?

Christel Provaas schreef op donderdag 3 november 2011, 14:17:


Ik ben misschien de draad kwijt, maar luzerne is misschien niet interessant voor dit paard, het hangt een beetje af van zijn gewicht, is hij dik, dan liever geen luzern, is hij te mager, is het wel OK, maar misschien niet nodig.

Vertel het ook nog eens aan je DA : de beste manier om je paard van maagzweren af te helpen is: 24/7 buiten grazen en/of hooi laten eten. Genoeg beweging en stress vermijden. Dus geen pavo of summerfit, gewoon helemaal niks bijgeven. Alle voedsel met suiker en zetmeel kan de maagzweer verergeren of instant houden.

Hallo,

Ik heb een Haflinger merrie van 10 jaar, waarbij uit een bloedtest is gebleken dat zij een tekort heeft aan Magnesium, Zink en Selenium.
Mijn Haflinger krijgt alleen ruwvoer (voordroog) en heeft de beschikking over een (Himalaya) liksteen. Nu vraag ik mij af welk supplement ik het beste kan gaan geven? Zelf dacht ik na het zoeken op deze site aan een combinatie van Equilife F4F en VitE-selenium. Denk ik dan in de goede richting of zijn er nog andere middelen/supplementen die ik kan geven?

Bedankt voor het meedenken!

Femke Warmerdam schreef op vrijdag 4 november 2011, 20:40:


Magnesiumtekort is niet goed vast te stellen middels een bloedtest. De uitslag van de bloedtest zegt meer iets over de samenstelling van de laatste maaltijd. Om Magnesium betrouwbaar te meten moet er een spierbiopt worden afgenomen.
Zink is ook al niet goed met een bloedtest te meten. Wat Selenium betreft weet ik zo niet uit mijn hoofd hoe betrouwbaar een meting via het bloed is. Bloedtesten zijn over het algemeen niet erg betrouwbaar voor wat betreft het meten van mineralen.
Je kunt dus beter kijken naar de symptomen en/of de samenstelling van het ruwvoer, dat is veel betrouwbaarder.


Deze supplementen zullen goed helpen, maar voor "onderhoud" voor Magnesium en Zink kun je eventueel ook onze liksteen geven (zie webwinkel). Hierin zit veel Magnesium en Zink. Voor een Seleniumtekort zul je wel blijvend het VitE-supplement moeten geven, maar dat hoeft niet dagelijks.

Maar nogmaals, ik heb een beetje mijn vraagtekens over die bloedtest. Waren er ook symptomen die een tekort van genoemde mineralen aangaven? Heb je ook al eens gekeken hoe het met de samenstelling van het ruwvoer zit? Wellicht is het ook een optie om of je voer ergens anders te betrekken of het betreffende perceel gericht bij te bemesten met een meststof die veel magnesium, zink en selenium bevat?

Frans

Helaas komt het voordroog niet van een 'eigen' stuk grond, maar van een leverancier, waar ik geen direct contact mee heb. Aangezien het niet mijn eigen stal is, is een analyse van het ruwvoer helaas ook niet echt een optie. Daarom heb ik ervoor gekozen om een bloedtest te laten afnemen bij mijn pony, zodat ik in ieder geval een beetje zou weten hoe het ervoor staat.
In dit geval is de 'laatste maaltijd' dus wat mijn pony meestal krijgt en zijn de waardes daarom volgens mij wel betrouwbaar.

Qua likstenen: ik heb net jullie liksteen toegevoegd aan mijn winkelwagentje.

Qua selenium/vit E: je geeft aan dat dit niet dagelijks zou hoeven, wat zou dan een goede regelmaat zijn om dit te geven? Moet ik daarbij denken aan om de dag, of meer of juist minder vaak?

Qua Equilife F4F: Zit er een maximum aan hoelang je dit kunt/mag bijvoeren? Zou ze het op gegeven moment ook met 'alleen' jullie liksteen af kunnen?

Bedankt voor de snelle reactie, trouwens!

Frans Veldman schreef :


Weet je Frans, ik snap dat je dit zo schrijft en dat een bloedtest misschien niet 100 % betrouwbaar is. Maar je moet toch érgens beginnen met het uitzoeken of je paard oftewel in orde is of een tekort heeft? OK, zo'n bloeduitslag is een momentopname maar waarom zou een E laag zijn als er verder geen tekort aanwezig is?

Rubio bijvoorbeeld leek echt wel kerngezond. Ik heb zelfs een Veluweweekend met hem gereden, vond hem wel wat mat maar dat wijdde ik aanvankelijk aan zijn toch nog gebrek aan conditie, coole karakter (anders dan BD die een hittepetit was) en alle nieuwe indrukken (hoewel het stemmetje in mijn hoofd wel al die tijd bleef knagen). Bij thuiskomst bleek hij een flink Seleniumtekort te hebben en zijn E was aan de lage kant. Nu ik alles bij gesupplementeerd heb zie ik op tijd van een maand een heel ander paard. Had ik dat niet gedaan had ik misschien niet beter geweten alsof dit wat matte en vermoeide bij hem hoorde.

Want om nou te gaan zitten wachten totdat je paard symptomen vertoont is wel een zeker risico. Om even te quoten wat Els Kleverlaan mij laatst schreef: "Probleem met leverwaarden is dat als ze af gaan wijken, je eigenlijk al veel te laat bent, dan werkt de lever nog maar voor zo'n 30%. "

Ik ken iemand die een giga laag HB had en pas symptomen kreeg toen het lager dan 3 was. Ja, toen viel ze wel flauw ja. Voor die tijd amper wat gemerkt.
Serieuze vraag: Hoe zou jij erachter komen dat je paard wat mankeert als je bloedtesten niet 100 % betrouwbaar vindt ? Symptomen alleen is vaak giswerk, zeker bij onervaren mensen die toch al wat onzeker zijn en zich misschien gaan laten gek maken en zich vervolgens een paardendrogist aan onnodige supplementen aanschaffen alleen maar omdat paardlief een keer wat scheef uit de ogen keek.
Denk juist dat je dat kunt voorkomen met bloedonderzoek, niet?

Groet, Pien

Femke Warmerdam schreef op vrijdag 4 november 2011, 22:25:


Ik zou het twee weken tot een maand dagelijks geven, maar daarna afbouwen naar eens per drie dagen of eens per week ofzo.
Goed blijven kijken naar de hoeven, als daar horizontale scheuren of verkleuringen in komen direct er mee stoppen: Dit zijn symptomen van een seleniumoverschot. De dosering van selenium luistert heel nauw; de marge tussen te weinig en teveel is heel smal. Als de bloedtest niet goed was en het paard toch al voldoende selenium kreeg dan zal hij met dit supplement een teveel krijgen als je het dagelijks geeft.


F4F kun je veilig blijvend voeren.


Dat hangt natuurlijk af van hoe groot het tekort is in het ruwvoer en hoeveel gebruik je paard maakt van de liksteen.

In principe moet je gewoon kijken naar je paard; als dat gezond is dan moet je er gewoon op vertrouwen dat alles in orde is.

Frans

Spirithorses schreef op vrijdag 4 november 2011, 23:14:


meten is weten. Een bloedtest kan zeer nuttig zijn.


Tests op functioneren van de lever gaat met referentie waarde van verschillende stoffen. Zo kan niet optimaal functioneren van de lever getest, allang voor hij zo ernstig beschadigd is. Een interessant gegeven betreffende de lever is zijn grote regeneratievermogen. Haal je de oorzaken van niet optimaal of slecht functioneren weg, kan de lever weer 100% genezen. (oorzaak bij mensen vaak alcohol )


of niet serieus genomen. Mensen wijten hun toestand vaak aan van alles (te veel werk, te druk, te veel stress...) voor ze gaan denken aan een lichamelijk probleem.


juist. Het belangrijkste probleem met bloedonderzoek is eigenlijk dat er zo ontzettend veel gemeten kan worden. Komt het bloedonderzoek met normaal waardes uit de bus, moet je misschien nog andere dingen onderzoeken. Er zijn namelijk 100den mogelijkheden.