Ik heb het hele document uitgeplozen en ik heb zelf antwoord gegeven op mijn eigen vragen . Ik zet ze hier op het forum voor alle andere blondjes:

Vraag 1: ik heb begrepen dat de zuring en boterbloemen aangeven dat er kalktekort is. In welke maanden van het jaar kun je kalk strooien?
November – februari; 2x per jaar in late najaar en vroege voorjaar
Onkruid en oud gras 2x per jaar maaien vlak nadat de paarden naar andere wei zijn.
Onkruid niet uitsteken want hiermee beschadig je de grasmat en krijgt onkruid juist de kans.

Vraag 2: mesten. Wanneer, welke mest?
Maximale groei mei-juni, verminderde groei juli-augustus, hernemen groei augustus-september en neemt dan geleidelijk af.
Bij uitsluitend begrazen mag de bemesting geringer zijn dan bij maaien. Mesten in zomer wanneer gras kort staat. Niet mesten in droge periode. Paarden 14 dagen op andere wei na mesten. Stukken waar veel paardenmest ligt minder mesten.

Bodemonderzoek laten doen (bovenste 6 cm)
Stikstof: gefractioneerde bemesting, bijv. 3x april, juni en eind juli. Na augustus niet meer, ook niet bij lange droogteperiode.
Fosfor: voorjaar
Kalium: 2x per jaar, grootste dosis in voorjaar, tweede in juni-juli. Teveel kalium zorgt voor daling magnesium, calcium en natrium
Magnesium: gefractioneerd, 2/3 in voorjaar en 1/3 in augustus
Calcium: geen grote hoeveelheden in één keer, late najaar en vroege voorjaar (november-februari)
Natrium:1x per jaar
Sporen: mangaan, koper, kobalt (bodemonderzoek)

Vraag 3: is het voor de weide toch beter om over te gaan op strookbegrazing?
Gras moet kans krijgen te hergroeien. Standweiden of omweiden.
Standweiden: een constante graslengte van 10-12 cm is optimaal. In voorjaar meestal toch afzetting nodig door snelle groei. Slepen van de mest kan niet.
Bij te kort gras zal er meer onkruid komen.
Omweiden: paarden komen op het perceel bij graslengte van 15 cm. Levert meer gras op per ha. Slepen van de mest kan alleen bij omweiden.
(Her) inzaaien 15 augustus – 15 september. In het voorjaar geeft minder opbrengst

Vraag 4: is het niet goed voor de paarden dat ze uitsluitend die lekkere korte jonge grassprietjes eten
Jong gras kenmerkt zich door hoge voedingswaarde (meer eiwit), weinig ruwe celstof en veel suikers. Ouder gras meer gewenst voor paarden (stengelrijker, veel ruwe celstof.

Ik ga dus bodemonderzoek laten verrichten. En de grassprietjes in lengte opmeten......

Coralie schreef op zondag 15 augustus 2010, 10:55:


Dank Coralie voor je uitgebreide antwoord. Vanmiddag nog diverse kruiwagens vol uitgestoken. Volgende keer gaan we trekken!

Misschien herinneren jullie je nog onze mooie paarse bloemenpracht?
Voor bij wie dit geen belletje doet rinkelen:
http://www.mijnalbum.nl/Album=8IS84UTN


Het ging dus om 1,5 hectare grasland die compleet overwoekerd was met een soort wikke.
Ondertussen is de weide geklepeld tot er amper iets van over was en de laatste weken is ze weer genoeg ingegroeid om er paarden op te zetten.

Momenteel lopen er sinds een week 3 merries op samen met hun 3 hengstenveulens.
Vandaag werden echter alle drie de merries en 1 van de veulens aangetroffen met etterende pijnlijke korsten op de neus en rond de mond.
Net alsof hun hele neus verbrand is.
Nu zijn zowel het veulen met de verbrande neus als zijn mama cremello's en ook de 2 andere merries zijn sabino en hebben dus een aardig witte neus. Dat ze echt verbrand zijn zou dus zomaar kunnen. Maar het is een beetje te ernstig en uitgebreid om zomaar zonnebrand te zijn. (Ha, koren op de molen van Peter )
Jamaica en zijn vriend Noubi (die ook allebei een sabino zijn en dus veel wit hebben, hebben (nog) nergens last van.)

Grote vraag is dus nu wat dit veroorzaakt?
Waarschijnlijk hebben de paarden wel ergens aan geknaagd wat deze gevolgen heeft?
We gingen ervan uit dat de paarse invasie een redelijk onschuldige vogelwikke was maar na wat googelen vonden we een tweelingbroertje 'voederwikke' waar je oa dit over kunt lezen:
http://books.google.be/books?id=omekPo5vMTkC&pg=PA155&lpg=PA155&dq=voederwikke+paarden&source=bl&ots=bED2n28Oqi&sig=WIlFFoDWmIAP81aO3bYNM56BbOI&hl=nl&ei=7AJoTJzMFdGtOIW5xbgF&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CBgQ6AEwAQ#v=onepage&q=voederwikke%20paarden&f=false

Dus nu vragen wij ons af welke wikke-soort er eigenlijk op die weide zo overvloedig aanwezig was?
Tot nu toe is het enige wat er mis is met de paarden die fotosensibiliteit op hun neus en mond. Voor de rest zijn ze happy.
Wat ons misschien wel opgevallen was, is dat 2 merries specifiek distels aan het eten zijn en ze ook uitzoeken en dat Jammie erg vaak plast. (Tot 5 keer in een half uur. Maar dat kan natuurlijk een momentopname zijn.)
Als die plant dit veroozaakt is het waarschijnlijk niet wijs om andere symptomen te gaan zitten afwachten?

Langs de andere kant Is er amper nog van die wikke op de weide te vinden. (is allemaal stuk gereden door een behulpzame boer.) En de hoeveelheid wikkeplanten die we nog aantreffen is redelijk klein. (Alhoewel natuurlijk de ondergrond nu grotendeels uit half verotte plantendelen bestaat afkomstig van die bloemenpracht.)
Daarnaast staat er trouwens ook hier en daar berenklauw op de weide en zijn er ook hele stukken waar rode klaver voorkomt.
Misschien zijn die planten een logischere verdachte?

Heeft iemand een idee adhv die foto's welke wikkesoort er op onze weide groeide?
En wat die verbrande neuzen kan veroorzaken?
En wat nu?

De paarden eraf halen is trouwens verre van de ideale optie. We kunnen het ons eigenlijk niet permitteren om zomaar 1,5 hectare links te laten liggen + Dat die weide er verder prachtig bij ligt nu.

groet
Ans

Volgens mij is wat op jullie wei stond/staat of vogelwikke of voederwikke. Beide zijn alleen giftig bij echt grote hoeveelheden; in kleinere hoeveelheden wordt het als goed (vee)voer gezien. De kans dat jullie paarden een wikkevergiftiging hebben lijkt me daarom heel erg klein. Maar goed, uitsluiten kan ik het natuurlijk niet.

Misschien zijn de distels op dit moment extra lekker. Distels eten kan voor paarden geen kwaad, maar kan wel wondjes en schrammen/roodheid veroorzaken op en in de mond. Zou dat het kunnen zijn?

Bereklauw is erg giftig, maar het lijkt mij onwaarschijnlijk dat paarden daarvan eten.

grts,
Karen

Karen Koomans schreef op maandag 16 augustus 2010, 1:22:


Heb nog even een plantenboek er op nageslagen, het lijkt me geen voederwikke maar vogelwikke.

Karen

Distels reinigen de lever, dus ik kan me voorstellen dat daar meer behoefte aan is bij een vergiftiging als deze. Verder kan ik je niet helpen.

Volgens mij ook vogelwikke Ik had beide in mijn herbarium steken, en de vogelwikke heeft de bloemen meer in die trosjes zoals bij jullie, en ook de blaadjes zijn smaller dan bij voederwikke Tenzij er nog meer wikkesoorten bestaan waar ik niets vna afweet haha

Kleine, Europese Berenklauw is niet giftig, zijn Amerikaanse, veel grotere en in Europa verwilderde variant wel.

Zowel Rode Klaver, als Wikke, als Berenklauw kunnen aanleiding geven tot verhoogde fotosensibiliteit, dus een grotere gevoeligheid voor zonlicht.
Het zou dus best kunnen dat dit in combinatie met de toch al grotere gevoeligheid van deze paarden het probleem veroorzaakt.
Ik zou ze er in i.i.g. niet op laten staan!

Els.

Karen Koomans schreef op maandag 16 augustus 2010, 1:22:


De gewone berenklauw wordt als paardenkruid beschouwd. Mijn paard is er gek op.
Eet het al jaren. Nooit iets aan gemerkt.

Coralie schreef op maandag 16 augustus 2010, 21:04:


Ik doelde op de grote bereklauw, die komt hier veel voor. Had het dus zorgvuldiger moeten formuleren .

Karen

Kun je het verschil zien tussen grote en gewone bereklauw? Of alleen dat de grote heel groot is?