Christel Provaas schreef op vrijdag 25 mei 2012, 13:37:


En ik vind dat ongenuanceerde flauwekul als het geïnterpreteerd wordt alsdat paarden 40km daags moeten lopen. Maar je loopt lang genoeg mee op PN om te weten dat ik het al vaak niet eens ben geweest met wat Frans schrijft. Ook vaak juist wel. Moet kunnen.
Wat Frans nmm had moeten schrijven is meer iets als:
De meeste onderzoeken aan paarden, zoals die in Waring's Horse Behaviour zijn samengevat, zijn verricht in gebieden waar verwilderde paarden het niet zo makkelijk hebben omdat ze naar leefruimte teruggedreven zijn die echt niet op een of andere manier voor mensen bruikbaar is (zodra ze ergens "overlast" geven worden ze doodgemaakt, net zoals als het even kan alle natuur in NL die zich buiten de daartoe aangewezen percelen begeeft), zoals de Brumbies in Australië, Mustangs in de VS en vergelijkbare verwilderde populaties. Nogal wiedes dus dat je 30 km/dag loopt als je water op 15 km afstand is en je ook weer terug moet, om maar wat te noemen. Op grond van die situatieschetsen komen de meeste onderzoekers tot de conclusie dat paarden gemakkelijk 40 á 50 km/dag kunnen afleggen. Maar als je populatie dispersie onderzoekt in Nederlandse begrazingen, of bijvoorbeeld in Polen waar die Koniks vandaan komen, kom je tot heel andere beelden.

Als je niks forceert of belemmert heb je gewoon... scharrelpaarden, recht vergelijkbaar met scharrelkippen als dat tenminste bedoeld is als echte scharrelkippen en niet als juridische term om een minimaal aantal vierkante centimeters bewegingsruimte te definiëren. Honkvast, want er is geen reden om te verkassen. Mijn scharrelhengst, is ook alweer 12 jaar, ziet er desondanks uit als een lean mean sexmachine en ik doe daar nooit wat aan qua trainen e.a. beulerij. De spierbundels die mijn vorige hengst had omdat we veel aan langeafstandsrijden deden heeft hij dus ook niet, want nergens voor nodig.

Ik heb tijdelijk een hele lange wei.
Het eerste stuk is afgezet en ook in het midden wat prikpaaltjes en draad, dus toch een soort track rondom, welke ik elke dag een stukje opschuif, ze krijgen dus aan het einde een stukje erbij en vooraan in het midden. en de eerste draad schuift ook weer op. Veel werk ja, maar voordeel is dat ze 2 stukjes erbij krijgen op redelijke afstand van elkaar zodat ze steeds moeten kiezen, en verderop lijkt het altijd groener, dus zo lopen ze wel aardig wat.
En meestal als de ene gaat gaat de ander wel mee.
Groetjes Marlies

Nogal een beetje off topic maar ok dat is dan maar ff zo. :)
Hier schrijven we (terecht natuurlijk) nogal denigrerend over postzegelweitjes en paddockjes.
Onze paarden leven eigenlijk in enorme luxe omstandigheden. Ze hoeven geen 30/40 kilometer te lopen om aan hun eten en drinken te komen. Alles is binnen paardbereik, zelf zo dat ze zichzelf vet vreten aan natuurlijke voeding als we niet uitkijken, maar hebben automatisch toch genoeg beweging voor hun lchamelijke en geestelijke gezondheid.
Als ik de bekapcursus geef zijn er altijd wel mensen bij die hun paard op stal hebben staan. Altijd omdat er "geen andere mogelijkheid " is.
Tegen die mensen vertel ik dan dat het al zo'n verbetering is als ze een soort van postzegelpaddockje kunnen realiseren.
Dan heb ik het nog niet eens over de mogelijke interactie tussen meerdere paarden, maar simpelweg over de doorbloeding in de voeten. Ik heb met mijn camera temperaturen van onderbenen en voeten van stalpaarden gemeten die niet hoger waren dan de staltemperatuur in de winter. Als een paard de beschikking heeft over zo'n postzegeltje buiten de stal stijgt die temperatuur enorm. 200 meter (20 x 10) is ongeveer 20 keer meer ruimte dan een stal van 3x3 of een grote (!) van 3 x 4, daar kun je een boel meer stapjes zetten hoor. Alles is relatief dus.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

oh maar vergeleken met de stal is een kleine wei of paddock stukken beter. Zonder meer met je eens. Ik besef ook maar al te goed dat mijn 'probleem' een luxe probleem is.

Het is ook een beetje maf... je went zo snel aan zo'n plak grond... dan zie ik ze daar de hele dag rondsjouwen, van voor naar achteren, van links naar rechts en dan vind ik dat ik ze tekort doe als ze dat niet meer kunnen doen, terwijl ik jaren geleden al in de handen had geklapt met 1/4e van deze wei (of minder) Alles is inderdaad relatief

@Sandra, ik denk dat je het al goed begrepen hebt allemaal
Een paar Ha ter beschikking hebben om te grazen, vind ik ook niks mis mee (als ze daar van niet te zwaar worden tenminste) Het gaat mij er dan om, dat ze niet rechtstreeks van die wei naar het drinken- of schuilstal kunnen. Om daar te geraken moeten ze (bij mij) om lopen. Inderdaad over een pad - Track - ondanks dat de (graas)wei aansluit op de rust plek (schuilstal) en als daar geen draad stond (bariëre) ze zo de stal in hadden gekund. NU moeten ze eerst weer naar "onder" om via de track bij de schuilstal (of water)(andere zijde) te komen.

(Egon schreef het al); IK geloof ook niet dat een paard behoefte heeft aan 40 Km per etmaal te lopen maar, dat ze het kunnen. Het is wellicht afhankelijk van de habitat waarin ze leven.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

Wat ik mij eigenlijk afvraag....
Hoe zit dat met paarden in natuurgebieden? Die zouden toch theoretisch heel dik moeten worden? Maar volgens mij gebeurt dat niet?
Hoewel in een natuurgebied geen voetbalvelden gras zijn, zal het daar ongeveer uitzien als hier, schat ik zo; dus gras afgewisseld met heel veel andere zooi.