Ik ben aan het overwegen mijn paard op een andere manier te gaan stallen.

Het gaat om een (drachtige) d-pony van 21 jaar. Nrps, veel arabisch bloed.
Ze heeft vroeger altijd in de sport gelopen en heeft sinds ik haar in bezit heb (17 jaar) altijd 's nachts binnen gestaan en overdag buiten.
Nu ben ik op zoek naar een plek waar ze lekker van haar pensioen mag gaan genieten, met af en toe een buitenrit en lekker veel weide en een schuilstal.

Nu is het zo dat ze alleen een lichte mate van zomereczeem aan haar staart en dat ze tevens in het verleden 2x flink rainrot (dermatophilosis) heeft gehad op haar rug / bil. Maar dan zo erg, dat ze antibioticaspuiten moest krijgen!
Ze was toen in een goede conditie, niet mager, elke dag lange tijd naar buiten (8.00-22.00). Dit is 1x voorgekomen in het voorjaar en 1x in het najaar.
De dierenarts kon het niet verklaren, omdat ze verder in goede conditie is. Ik waste haar in die periode niet voor concoursen o.i.d., en gebruikte hoogstens een natuurlijke spay tegen de vliegen.
In de winter heeft ze normaal een deken op en in de zomer bescherming voor haar ogen tegen de vliegen.

Wat zou jullie advies zijn, toch gewoon 24 uur per dag buiten? Met of zonder deken?
Ik heb een beetje moeite met de beslissing maken omdat ik "klassieke" stalling gewend ben toen ze in de sport liep, maar ze mag ondertussen ook gaan genieten van een meer vrijer leven. Ik twijfel ook over haar huid en wat verstandig is.

Advies is welkom!!

Toevallig voer ik op dit moment een gesprek op Facebook m.b.t. zomereczeem. In alle waarschijnlijkheid is dit een voedergerelateer probleem maar er zijn al wat ideeën gekomen over "alternatieve" oplossingen - als ik wat meer heb verzameld zal ik ze hier posten.
Dat verhaal van rainrot is idd. een beetje een raadsel maar feitelijk zou het paard zonder moeite 24/24 buiten moeten kunnen staan, al heeft ze tot nu toe veel tijd op een manege gestaan. We hebben op onze gehandicapten manege paarden met pensioen gestuurd die dan van veel binnen naar altijd buiten zijn gegaan en de transitie zonder enigen probleem hebben gemaakt.
Let wel dat je niet te veel betuttelt als het kouder wordt - het paard heeft een uitstekend warmteregelingsmechnisme (volautomatisch!) die je snel in de waar brengt door jasjes, dekens en allerlei manegegoed er op te doen. Ook in de sneeuw - als de sneeuw op haar rug ligt, heeft ze het warm!

Stalling gezocht, nou ja, een plek waar onze pony mag staan, 24/7 buiten, maar dat hoef ik hier vast en zeker niet te vertellen!

Wij zoeken voor Fleur, een hele makkelijke Merrie die wel haar mannetje staat. Het is een kleine c pony.

Wie o wie kan ons een plekje bieden, in Noord Limburg. Wij wonen in Baarlo, hoe dichterbij hoe beter. Maar de afstand is ondergeschikt aan het welzijn!

Ik wil uiteraard overal bij helpen, wei bijhouden en noem maar op. Doe nu ook alles zelf maar heb onenigheid met de eigenaar van de grond omdat deze zijn beloftes niet nakomt over de vergroting van de wei en de voeding voor de pony's

Ik heb met oud en nieuw ook bij de paardjes gezeten. Toen ik aan kwam lopen waren ze een beetje nerveus van het geknal, maar toen ik bij ze was, kwamen ze achter me staan en hadden ze het vertrouwen dat er niets zou gebeuren.

Wat een leuk berichtje, zo midden in de zomer!

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Gisteren dacht ik toch echt weer even aan de winter met zijn -20. Het geeft hier en daar wat beperkingen, maar wat vind ik het dan heerlijk rondom huis. Die kou en de lucht. Eenmaal binnen is daar lekker de warmte, maar niet die hitte van de afgelopen dagen.

Schrik! Het is zomer, ik wil er nog even niet aan denken!!

Arabesk schreef op vrijdag 27 juli 2012, 21:44:


Nee, ik ook niet. Elk jaar weer zieligjes in de donkere vrieskou naar die knollen staan staren met ons glaasje champagne, terwijl we ook op de St Pietersberg hadden kunnen feestvieren met al onze vrienden....

Maarja, dat kunnen we niet maken, de paarden hebben onze aanwezigheid toch echt steeds nodig.

och pien, troost je...
Ook aan ons gaat het feestgedruis voorbij als we bij onze veestapel moeten blijven. Elk jaar worden we bij gezellige mensen genodigd, maar ach... de beesten hebben ons nodig.
De paarden verstoppen zich gezellig achter ons, tijdens het geknal. Vooral Silja, groot paard met klein hartje, maar ook de honden (vooral sem en daisy dan) hebben morele steun nodig in bange dagen.

Denk dat heel wat diereneigenaren gebonden zijn aan een glaasje alcohol-prik thuis achter het raampje.

Maar goed.... laten we daar nu nog even mee wachten... nu moeten we alleen in de buurt blijven ivm donderslagen.