Ik heb met oud en nieuw ook bij de paardjes gezeten. Toen ik aan kwam lopen waren ze een beetje nerveus van het geknal, maar toen ik bij ze was, kwamen ze achter me staan en hadden ze het vertrouwen dat er niets zou gebeuren.

Wat een leuk berichtje, zo midden in de zomer!

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Gisteren dacht ik toch echt weer even aan de winter met zijn -20. Het geeft hier en daar wat beperkingen, maar wat vind ik het dan heerlijk rondom huis. Die kou en de lucht. Eenmaal binnen is daar lekker de warmte, maar niet die hitte van de afgelopen dagen.

Schrik! Het is zomer, ik wil er nog even niet aan denken!!

Arabesk schreef op vrijdag 27 juli 2012, 21:44:


Nee, ik ook niet. Elk jaar weer zieligjes in de donkere vrieskou naar die knollen staan staren met ons glaasje champagne, terwijl we ook op de St Pietersberg hadden kunnen feestvieren met al onze vrienden....

Maarja, dat kunnen we niet maken, de paarden hebben onze aanwezigheid toch echt steeds nodig.

och pien, troost je...
Ook aan ons gaat het feestgedruis voorbij als we bij onze veestapel moeten blijven. Elk jaar worden we bij gezellige mensen genodigd, maar ach... de beesten hebben ons nodig.
De paarden verstoppen zich gezellig achter ons, tijdens het geknal. Vooral Silja, groot paard met klein hartje, maar ook de honden (vooral sem en daisy dan) hebben morele steun nodig in bange dagen.

Denk dat heel wat diereneigenaren gebonden zijn aan een glaasje alcohol-prik thuis achter het raampje.

Maar goed.... laten we daar nu nog even mee wachten... nu moeten we alleen in de buurt blijven ivm donderslagen.