Iemand ervaring met weide afsluiting , batterij op te laden met zonnepanelen..thuis opladen (accu is dat dan geloof ik pfff).... tegen diefstal zou ik thuis opladen met paneel en dan batterijen /accu's (?) wisselen............ zoiets........

Kort gezegd ! zonnepaneel thuis en wisselen met accu's....... doet iem. dit zó?
Myriam

Myriam schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:35:


Nee, zo doe ik het niet . Mijn schrikdraadapparaat staat in een inbraakwerende kast (lijkend op http://www.schrikdraad.net/inbraakwerende_kast/ ), die onder stroom staat, en op die kast is het zonnepaneel bevestigd.

Als iemand het apparaat ECHT wil hebben, zal hij vast wel te stelen zijn, maar die kast houdt in elk geval onvoorbereide gelegenheidsinbrekers op afstand.

Myriam

Wieteke schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:45:


Bedankt Wieteke\
zo'n kast heb ik aangeschaft...maar het fragiele slot doet het niet meer...en ik had/heb tot nu toe meerdere paddockmasters (Gallagher) ...of moest de kast steeds verplaatsen (vierkante paal in de grond!...Enfin..de dure kast staat er nog........de draadjes erdoorheen monteren ..ook al specialistenwerk .. mmm .. zonder dieven was het leven goedkoper en simpeler :) .. maar toch bedankt..mss nog maar eens naar de kast kijken! :)

Myriam

Myriam schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:51:


Is het niet mogelijk om de verschillende weitjes aan elkaar te koppelen met behulp van grondkabels of zo, zodat je stroomapparaat op een vaste plaats kan blijven staan (eventueel met een wat zwaarder apparaat erin, i.v.m. de langere draadlengte die van stroom moet worden voorzien).

Wij gebruiken deze opzet: (oude foto overigens - bijna eng om te zien hoeveel gras er toen nog op het pad stond )

Wieteke schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:45:

Ziet er goed uit, maar hoe kan je zelf nu bij je schrikdraadapparaat en hoe hang je het slot aan het kastje zonder zelf een schok te krijgen?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op woensdag 8 mei 2013, 15:30:



Aan de zijkant van de kast zit (gelukkig!) een geïsoleerd slot, waarin je een speciaal sleuteltje kunt steken om het apparaat mee aan en uit te zetten. Je hoeft dan eigenlijk nooit meer in de kast te zijn, en als het apparaat uitstaat kun je dus een hangslot aan de grote deur aan de voorzijde hangen.

Persoonlijk vind ik de oude versie van de Gallagher-kast handiger (gelukkig kon die een paar jaar geleden nog nabesteld worden); die heeft een ruitje aan de zijkant, waardoor je zonder de deur te openen, aan de led-lampjes kunt zien of je accu nog vol genoeg is.

Wieteke schreef op woensdag 8 mei 2013, 15:23:


Ja wieteke - dat wou ik inderdaad ook al doen voor de stroomapp. die ik nu gebruik..of twee hoge palen en erover heen... :) Ik ben me nog aan het informeren over zonnepanelen..want dát is toch wel schone energie... maar liefst blijvend in IN dus de wei (maar daar kan de kast dan ook weer van pas komen) ik kijk nog naar jouw opzet
Myriam

Wieteke schreef op woensdag 8 mei 2013, 16:25:

Klopt die heb ik dus.... effe een slotenmaker op de kop tikken. het sleuteltje is geisoleerd :)
Myriam

Wat is de beste manier om een nieuw paard te introduceren in een bestaande kudde paarden?

In mijn omgeving is een plek vrij gekomen in een paardnatuurlijke paddock waarin acht paarden samen met elkaar een kudde vormen. Er heerst rust in de groep. Ze gaan goed met elkaar overweg, spelen met elkaar, eten samen en luieren met elkaar.
Er zijn twee grote schuilstallen en vier hooiplekken. De oppervlakte mag hier in de randstad altijd groter maar de ruimte die ze hebben lijkt voldoende voor deze groep. Tevens gaan ze elke dag de wei op.

Nu is er dus één paard verhuisd waardoor mijn 4 jarige merrie erbij mocht. Ze stond tot nu toe overdag in een zandpaddock samen met andere paarden maar ging s'nachts op stal. Ik was dus helemaal blij dat er een plek vrij was.
Ze heeft eerst een paar dagen in de groep gestaan achter een schrikdraadje, zodat ze elkaar konden zien en ruiken maar verder niet. We hebben mijn merrie ook met bijna alle paarden uit de groep apart in een zandpaddock samen gezet om te kijken hoe dit ging en dat ging zonder problemen.
Nu het moment daar was dat ze daadwerkelijk bij de hele groep werd gezet ging het mis. Ze is flink opgejaagd, gebeten en geschopt. Het was geen constant opjagen maar leek voornamelijk puur op plaatsbepaling waarbij mijn merrie ook niet gelijk een onderdanige rol aanneemt, wat de hoger in rang geplaatste ruinen niet accepteren. Ik heb het aangegeken maar haalde haar er s'avonds toch weer uit met bijt en schaafwonden. Er waren ook momenten van rust waarbij ze ook dusdanig op haar gemak was dat ze ging liggen slapen..
Er is constant toezicht en de eigenaar vertelde dat er zeker een verandering gaande was en dat ik haar er beter in kon laten staan zodat ze niet elke keer opnieuw de plaatsbepaling door zou hoeven. Dat leek mij logisch waardoor ik haar heb laten staan.

Maar ze wordt nog steeds te grazen genomen en urineerde op een gegeven moment van angst en ellende als ze weer op haar plek werd gezet. Ze is in drie dagen tijd nu helemaal uitgeput, zit onder de bijt en schaafwonden en is zo bont en blauw geschopt dat ze bijna niet meer normaal kan lopen.

Wat zou de reden kunnen zijn dat ze haar niet accepteren en haar hardhandig blijven wegjagen?

En wat doe ik nu? Het toch weer proberen? Het zou een ideale plek voor haar zijn maar ik ga ook niet afwachten tot ze straks écht gewond is of erger..

fleur schreef op woensdag 8 mei 2013, 22:46:


Ik heb geen idee Fleur, de antwoorden van 'wijzeren' hier zullen wel volgen. Maar ik wilde je even laten weten dat dit wel heel rot is.

Take care!

Het heeft bij ons een paar weken geduurd voor ik Lotte (merrie) bij de twee fjordenruinen kon zetten. Arco (ruin), die tegelijk met Lotte kwam, ging veel sneller goed. Ik heb een tijd lang een draad gehad waar Arco en Lotte wel onderdoor konden en de fjorden niet. Hierdoor kon Lotte altijd vluchten.
Het probleem was over toen ze flink hengstig werd. Vanaf die dag konden ze met zijn vieren bij elkaar.

Als je paardje zo in elkaar geschopt wordt, zou ik haar toch langer achter een draad er naast houden in plaats van in de groep.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Kan het zijn dat de ruimte beperkt is en het probleem daardoor ontstaat? Ik heb hier ook wel eens wat problemen gehad met agressief gedrag naar ander paard (lag vooral aan een bepaald paard wat toen hier stond en de lakens uitdeelde) maar ze hadden 6 ha ter beschikking en het 'slachtoffer' kon dus ver genoeg weg staan. Het was niet mogelijk om ze in een kleiner oppervlak bij elkaar te laten

In het wild is het natuurlijk ook zo dat een pispaal zich ver genoeg uit de buurt kan houden. Maar in weides vaak niet

Eerlijk gezegd... als ik in jouw schoenen stond, zou ik het paard niet bij deze groep laten staan. Juist omdat het paard waarschijnlijk niet ver genoeg weg kan, is dit een bedreigende situatie voor haar, en ja... dat gaat gepaard met stress. Nog afgezien van de mogelijke verwondingen.

Maar goed... er zijn hier mensen met nog meer ervaring in dergelijke situaties, denk ik zo. Ben zelf ook wel benieuwd wat zij zeggen,

Els Kleverlaan schreef op woensdag 8 mei 2013, 23:38:


Gouden tip denk ik Els. Lekker achter een draadje en wachten tot ze hengstig is.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Hoi, ik ben het ook eens met els en piet. Ik zou zeker een week of 3 ernaast zetten met een draadje ertussen. Als ze 20 hectare de ruimte hebben ligt het misschien anders, maar een nieuw paard in de kudde wordt nou eenmaal niet zomaar geaccepteerd. Je merrie kan echt lelijke verwondingen oplopen tot kreupel aan toe geschopt worden. tja paarden kunnen hard zijn!

Groetjes Jean