Ik wil voor mijn haflinger met cushing en mijn shet een paddock paradise aanleggen. Wehebben nu meerdere met elkaar verbonden weides.
Nu is het probleem dat wij op vette kleigrond wonen aan de dijk met de Maas. Het is hier dus al gauw een blubberboel van modder die bijna niet wegtrekt.
Hoe kan ik de paden goed houden als ze kaal gelopen zijn zonder dat het een modderzooi wordt? Is er een soort van bodembedekking dat modder tegenhoudt?
Dan kunnen de paardjes tenminste weer gewoon 24/7 buiten zijn. Er zijn geen stukken waar het minder erg is dus daar kan ik geen gebruik van maken.
Advies!!!!

Nane schreef op zondag 16 november 2014, 9:00:
Sinds wij de schuilstal hebben verhard, gebruiken mijn ruinen hem niet meer als plasplaats. Voorheen raakte de grond verzadigd van de urine. Niet prettig voor de paarden (denk aan ammoniak die blijft hangen + je krijgt evengoed blubber).
Hier wordt nu dáár geplast waar de verharding ophoudt, tenzij bij aanhoudende regen. Dan willen ze hun benen nog wel eens natspetteren.

Lees eens de reacties van Wieteke in het onderwerp 'plek voor de winter inrichten' .

joop schreef op zondag 16 november 2014, 11:40:


Ja, maar niet ten opzichte van wat. Ik mis een referentiekader.
Als je test met boerenproductie als referentiekader (en dat zal toch haast wel vrijwel altijd zijn wat gevraagd wordt?) is dat totaal anders dan wanneer je een uitkomst zou vergelijken met iets waar die van nature ongeveer mee overeen zou komen (en uitgaande daarvan gaat bepalen wat wellicht een geschikt successieplan is).


Tsja, die CaO zal wel snel Ca(OH)2 worden dan, met gebraden grond als exotherm resultaat...

Doe je dat echt?


Tuurlijk, dat kan.
Maar ik zit de hele tijd al met Limburg in mijn hoofd, de locatie van Myriam. Limburg heeft lössgronden en lössgronden zijn zover ik weet structureel redelijk tot zeer kalkrijk vanwege de miljoenen fossiele schelpdiertjes die erin zitten, hangt een tikkie af van of je in een dal zit vanwege erosie door landbouwmisbruik door de eeuwen heen, en uiteraard van de exacte locatie van Myriam.


Ik weet niet of ze dat VAAK doen. Eigenlijk heb ik dit helemaal niet uit de paardenwereld maar van de volkstuinderij en volgens mij is het om niet alles apart te hoeven gaan lopen strooien, makkelijker dus.


dat beweer ik nergens


dat weet ik


Daar krijg ik toch steeds het beeld bij dat je dat op verzuringsgevoelige gronden bedoelt zoals de typisch NL laagveengebieden. Met een paar decennia zure regen eroverheen en eenzijdig verkeerde kunstmesten die verdringen en uitspoelen lukt dat wel.


Ik heb niet zo veel ponies meer te verzorgen, weet je toch? Alleen nog Elska, uiteraard, en mijn hengst Dyggur met zijn favoriete merrie Týra.

Ook merries (tenminste de mijne ) houden er niet van op de verharding te plassen en doen dat dus buiten.... Alleen als het buiten echt langdurig nat is en ik binnen wat stro geef om op te liggen, gaan ze binnen plassen
Groetjes Marlies

Dan gaan we toch maar rubberen staltegels in het schuilhok maken hahahaha
Goed dat jullie het zeggen

Ik heb rubber matten (tweedehands van Marktplaats) in de schuilstal en daarvoor een groot stuk van 80m2 bestraat. Belangrijk is wel dat het bestrate gedeelte met stoepbanden omsloten is, anders zakken je tegels naar opzij weg. Ze staan er graag op en ik voer het hooi ook vanaf de tegels. De rest van de paddock bestaat uit zand, dat eerst grasland was maar in 2 weken tijd zwart getrapt werd (noordhollandse klei). Verharding is belangrijker dan gras!

Ik vind grindtegels van plastic (van die groene honingraatvormige) het beste om delen te verharden. Uiteraard is ook betegeling prima, maar bewerkelijker.
Aan blubber ga je niet ontkomen, de truc is om zo een stukken te maken dat ze wel droger kunnen. :)

Betongranulaat is een goedkope en simpele manier van verharde paden aanleggen

e m kraak schreef op zondag 16 november 2014, 14:51:


ik zou dat niet doen nee, kijk wel uit. maar FR boeren gebruiken het nog wel


weet niet, hier verandert de grond zo vaak, je kan er geen peil op trekken als je niet test. Mijn grond is heel vruchtbaar, de buurman heeft grond geschikt voor noten en 2 km verderop kan je truffeleiken planten.


ja de kleine club. Ik heb nog 8 paarden en 3 ponies, ook leuk hoor maar hopelijk zal ik ooit alleen nog mijn eigen 4 merries te verzorgen hebben. (ik zorg niet veel hoor maar wel 44 hoeven te bekappen)

Myriamjullie commentaren lees ik met belangstelling...het vervolg of meer info dat tot meer inzicht en de juiste kalk (of niet) kan leiden moet even wachten...

hm, Mijn grond is, zoals ze is - er groeit, wat zich er op thuis voelt.
Ik geef terug, wat ik er vanaf haal (of mijn paarden toch )
Meestal geef ik meer terug, omdat er niet genoeg ruimte is om ze te voeden en ik voedsel (hooi) moet bij halen van elders.
Ik hoef niets te telen, de grond geschikt te maken voor het te "winnen" gewas.
Er groeit, wat er groeit en mijn paarden zijn er blij mee :)

Nils en Olly

Barefoot is not about being "bare". It's about a
better quality of life....... for the horse's entire life.

Hoi ik had een vraag.
Ik ben op zoek in het Gooi naar een weiland (stuk grond) wat ik kan gaan huren.
En dat ik dan hier mijn toekomstige paard op kan gaan zetten.
Mijn vraag kan ik zelf een weide huren van iemand en dan zelf de wei ook weer verhuren aan een ander.
Dus dat een ander zijn paard ook bij mij op het stuk grond kan zetten tegen een vergoeding?
Dan staat mijn paard niet alleen en heb ik een mooi extra zakcentje.

Wie weten hier goede site's waar ik stukken grond waar je dus paarden op kan houden ergens kan vinden? Ben druk aan het zoeken geweest al.
Maar kan alleen maar pensionstallen vinden en anders andere mensen die weilanden zelf verhuren.

'k Ben al een paar keer begonnen en al een paar keren het bericht geannuleerd.. nog niet zo makkelijk..
Ik rijd 4x per dag langs een paard dat alleen staat in een hele grote boomgaard. Een restpaard........... (paard is van ex-vriendin van de (boeren)zoon.
Ik heb al vanalle (onzin misschien) scenario's bedacht..
Heeft iemand dit al eens voor elkaar gekregen- de oplossing voor een alleenstaand paard, dat niet van jou is natuurlijk.
Praten met de zoon lijkt mij in eerste instantie noodzakelijk......... tja... als de eerste stap mislukt is er geen hoop meer......

Myriam

Je kan proberen met de zoon te praten, maar ik geef je weinig kans. Hier staan veel paarden alleen in the middle of nowhere. Triest, ze zijn zo blij als je een keer blijft staan en ze aait. Er zijn nu eenmaal mensen die nog steeds zeggen, een paard kan best alleen. Je kan proberen om zo iemand door middel van een praatje, dat er een leuke site is Paard Natuurlijk, het overwegen waard is om te lezen.