Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 27 oktober 2007, 21:31:


Vet op zich is wel isolerend, maar het lichaam er omheen moet er wel op ingericht zijn om dat te benutten. Een zeehond is helemaal ingericht om warmte vast te houden, maar paarden zijn ingericht om lichaamswarmte snel te kunnen afgeven. Over die isolerende vetlaag zit een huid, die rijkelijk doorbloed is. Het is zoiets als spouwmuurisolatie, maar dan wel de warmteradiatoren aan de buitenmuur ophangen.

Voor het paard is de vacht doorslaggevend. De zeehond heeft weinig aan zijn vacht, want die raakt doorweekt, en het is nu net de ingesloten lucht die isolerend zou moeten zijn. Een dikke vacht is voor een zeehond net zo nutteloos als een dikke speklaag voor een paard.

Peter Donck schreef op zaterdag 27 oktober 2007, 18:48:


Maarre, het was JIJ toch die vroeg om een uitleg, of ben in nou abuis? Je ruimtegevoel en anatomisch gevoel was dus niet voldoende om bij het woord "tolt" direct te weten wat dat is. Geeft niet, dat kan ik ook niet, maar als iemand mij zou hebben verteld dat dit een faseverdraaing was van 90 graden dan had ik het meteen gesnapt, zonder verdere uitleg, en ook direct geweten dat bij andere getallen de tijdsduur tussen de "landingen" van de benen niet gelijk zouden zijn aan elkaar. Voor de goed verstaander is dit een taal die meer duidelijk maakt dan welke subjectieve beschrijving dan ook.


Dat zeg ik ook niet! Dit leek mij slechts een goede manier om uit te leggen wat de volgorde is van de verschillende benen. Van hieruit kun je ook zo zien wat bijvoorbeeld een draftolt is, of een laterale tolt, etc.


Voor mij dus wel. Het een staat het ander niet in de weg. Voor sommige dingen is het handig om het onderliggende natuurkundige proces te herkennen, en het op die manier te kunnen beschrijven.

Maar ok, blijkbaar niet voor iedereen even toegankelijk. Ik had al bijna een animatie willen ontwerpen om te laten zien welke gang wat is, maar misschien is het toch niet zo'n goed idee.

Tanja Fomenkova schreef op maandag 29 oktober 2007, 14:43:


Laat dat "te" maar weg. Hij schrijft dat graanproducten over het algemeen vele problemen veroorzaken wanneer ze dagelijks worden gegeven:


Vervolgens beschrijft hij precies de valkuil "Ja, maar hij ziet er zo goed uit, en hij is zo speels" dat je je paard ondertussen wel aan het slopen bent:


Het spijsverteringsgestel van paarden is gewoon niet geschikt om graanproducten te verteren, punt. Het kan onschuldig lijken, maar gezond is het gewoon niet. Paarden zijn niet geevolueerd als graaneter.

De redenatie deugt ook gewoon niet. Je gaat toch ook geen graanproducten voeren aan een kat, omdat je niet precies de voedingssamenstelling van de muizen weet, en de kat in de vrije natuur misschien wel een grotere variatie aan muizen aantreft, etc.? Graanproducten zijn net zo min kattenvoeding als paardenvoeding.

Op onze website hebben we er het een en ander over geschreven, in ons boek "Paard Natuurlijk" nog meer, en op internet is steeds meer informatie te vinden die er op wijst dat graanproducten voor paarden gewoon niet goed zijn.

charlot van r schreef op maandag 29 oktober 2007, 16:05:


Net als diepvriesgroente. Daarom ontdooien we het ook alvorens het op te eten, dan is de voedingswaarde weer terug.
Bij ijsjes geldt dat niet, dus daarom likken we die zo op.

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 12:55:


Dus vitaminen kunnen alleen maar bestaan in diepvriesgroenten, en niet in verse groenten, omdat de temperatuur die nodig is voor het behoud van de vitaminen niet wordt bereikt? Interessante theorie.


Nee, onze koelkast ook niet. Dus zijn de vitaminen van de groenten in de koelkast weg?


"Iets" zal er wel inzitten? Alles zit er in, want het is nog steeds gras. Je kan niet zomaar iets weghalen, want dan is het geen gras meer. Het gras groeit niet meer door de lage temperatuur, maar voor de rest is het gewoon nog steeds gras.


Als je naar de buik kijkt wel. Maar de meesten hier weten wel dat je de dikte van het paard beter kan afleiden door naar de ribben te kijken of zo.


Daar gaan we weer.
1) Het paard is voor zijn vitaminen nauwelijks afhankelijk van zijn voeding. De meesten maakt het zelf. De enige vitaminen die het uit gras moet betrekken zijn D en E, en zelfs dan nog geldt dat D ook nog zelf door de huid wordt aangemaakt onder invloed van zonlicht.

2) Eenzijdig is niet het criterium. Mensen hebben een veelzijdige voeding nodig, maar dat betekent dan niet dat dit ook voor alle dieren zo is. De natuur zit vol met dieren die uitstekend gedijen bij een volstrekt eenzijdige voeding. (Waarom doet dit me denken aan eucalyptusbladeren?)

3) Zelfs voor mensen geldt dat het belangrijk is om groente te eten, maar dat dit niet betekent dat je zoveel mogelijk verschillende groenten moet eten. Vitamine C is vitamine C, of je dat nou uit bananen haalt of uit appels doet er gewoon niet toe. Als je ergens woont waar bananen groeien, prima, dan eet je bananen, maar als je ergens woont waar alleen maar appels groeien dan hoef je nog steeds niet bang te zijn dat je iets tekort komt. Voor paarden is dat niet anders. In de natuur groeien vele dingen die ze in de wei niet kunnen krijgen, maar dat betekent niet dat ze dus een tekort krijgen).

En last but not least, ik mis nog steeds het empirische bewijs dat een paard niet van gras kan leven.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 31 oktober 2007, 14:30:


Geldt dat ook voor levend gras en hooi?


Eenmaal geoogst wel, maar als het nog op het land staat?


Dus zonder bananen kun je volgens jou niet leven? Toevallig eet ik geen bananen, maar ik leef nog steeds.

Enne, dat gevarieerde voedingsverhaal is van toepassing op mensen, niet op dieren.


Wat heeft een paard dan nodig dat niet in gras zit? Ik heb die vraag al vaak gesteld maar nog nooit antwoord op gekregen...

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 31 oktober 2007, 14:32:


Gelukkig maakt het paard praktisch alle vitaminen zelf aan. Zolang je het paard zelf niet invriest of kookt werkt dat geweldig goed.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 31 oktober 2007, 17:53:


Sommige gewassen wel. Andere niet. Voor naaldbomen maakt het weinig uit. Met gras gebeurt ook niet zoveel.
Voor paarden hoeft het sowieso niet groen te zijn, het gaat ze om de cellulose, waarvan ze zelf alle benodigde voedingsstoffen maken. Anders zouden ze van hooi ook niet kunnen leven.


WAT versta jij onder "voedingswaarde"? Waar blijft volgens jou de cellulose? De suikers, etc?


Dat geldt alleen voor sommige vitaminen. Vooral vitamine C, maar dat is voor paarden niet interessant, want vitamine C maken ze toch zelf.


Precies. Dat paarden "in de natuur" soms voedingsmiddelen vinden die wij in de wei niet hebben staan betekent nog niet dat ze dat voedsel dus ook nodig hebben. Wij vinden in de natuur ook bananen, maar als je die toevallig niet kan vinden op de plek waar je leeft dan is dat ook geen ramp. Stel je voor dat "men" zou redeneren dat je supplementen nodig hebt, omdat je ergens woont waar geen bananen zijn... Onzin toch!


Wat ze graag eten wil nog niet zeggen dat ze dat ook nodig hebben. Hangt er puur van af waar ze leven. In Arizona vinden de wilde paarden geen eikebladeren, en al helemaal geen wilgentakken... Kennelijk gaat het zonder ook prima.


Ik ben nog steeds benieuwd om welke voedingsstoffen het gaat.


Nee, ik bedoel voedingsstoffen. Eiwitten dus, vitaminen, mineralen, koolhydraten, etc. Noem maar welke er volgens jou niet in het gras zitten, of niet uit gras kunnen worden gemaakt.

Ik begrijp je intuitie, dat je gevarieerd moet eten, dat is bij mensen ook zo en wordt je met de paplepel ingegoten, maar voor een groot aantal dieren is dat gewoon niet zo. Mensen vormen eigenlijk een uitzonderingspositie, wij zijn extreem afhankelijk van allerlei verschillende voedingsstoffen die uit het eten moeten komen, want we kunnen zelf maar heel weinig maken. Zoals vitamine C, verschillende eiwitten, etc.

jan seykens schreef op donderdag 1 november 2007, 11:07:


Hou er wel rekening mee dat het een jaar kan duren voordat de darmflora aangepast is aan het verteren van cellulose. Iedere portie graanproducten zet je weer terug bij af.
Voordat je de conclusie doet dat je paard graanproducten nodig heeft moet je het minstens een jaar zonder proberen.
Verder (staat uitgebreid in ons boek beschreven) passen de spieren zich ook aan aan het soort voedsel. Klopt helemaal dat spieren die ingesteld zijn op graanproducten slomer worden wanneer je het graan weglaat. Ook dat duurt een tijd voor het zich heeft omgeschakeld.
Maar een paard dat al ruim een jaar geen graanproducten meer krijgt zal net zo energiek zijn als een paard dat "verslaafd" is aan graanproducten.