Esther schreef op zondag 4 november 2007, 19:46:


Als je dan toch bezig bent, laat dan meteen ook het bloed een keer nakijken.
Ik schrok wel van dat filmpje eigenlijk.
Mijn Pête wordt wel zeiknat, maar zo staan hijgen doet die echt nooit.
Ik ken wel een paard dat dat ook zo sterk heeft. Een tinkermerrie, ook een paard met overgewicht. Die had, zelfs helemaal geschoren, hetzelfde probleem. Dat paardje was toen ook na 10 minuten al zo nat en buiten adem. Heeft tijden aangesleept, tot het uit de hand liep.
Bazinnetje werd zelfs eens opgebeld door de staleigenaar 2 uur nadat ze haar paard, na uitgebreid uitstappen en droogwrijven, op stal had gezet. (jaja, is een stalpaard) "Wat ze in godsnaam met haar paard had uitgespookt en waar ze met haar hoofd zat om dat beest zo af te jakkeren en dan in zeiknat in z'n stal te pleuren?" Meisje kwam natuurlijk compleet uit de lucht vallen.
DA er (nog eens) bij en die constateerde dat het paard op het randje van spierbevangenheid zat. Ze moest dringend op dieet en werd behandeld voor de spierbevangenheid. Daarna is dat sterk verbeterd. (Alhoewel dat beestje wel nooit een slanke deerne zal worden ) Ze zweet nog wel snel maar dat pompen (panten noemen jullie dat?) is een stuk minder geworden. Recupereert sneller en het nazweten is ook zo goed als weg.

Vraag me nou alleen af of die spierbevangenheid oorzaak of eerder gevolg is?

Isabel van der Made schreef op maandag 5 november 2007, 12:16:


Is het niet je eigen gevoel dat je aan die zweep verbindt? Dat je paarden er negatief tegenover staan omdat jij er een negatief gevoel bij krijgt?
Ik geloof er niet in dat paarden zomaar een voorwerp haten, als ze er geen negatieve ervaring mee gehad hebben. Of haten ze alles wat rood is?
Het is toch de intentie die je eraan verbindt?
Bijvoorbeeld:
Ik moest een tijd geleden Pête medicatie geven onder haar eten en ik ben nogal lui van aard en paard apart nemen vind ik dus teveel moeite. Dus nam ik een dressuurzweep (bordeaux btw) mee. Ik hield dan de kom in m'n handen (Pête eet uit een hondenkom ) zodat ze het kon opeten en met de zweep hield ik Puzzle en Charly op afstand. (Want die kregen niks)
Nou die twee haalden het niet in hun hoofd om in de buurt te komen. Ik gebruikte de zweep als grens, en daar had hij respect voor. Ook omdat mijn intentie was dat hij afstand moest houden. Maar als de kom dan weg was en ik alleen de zweep nog vast had en ook mijn intentie om Puzzle op afstand te houden er niet meer was, begon die klojo dus uit eigen intitiatief met de zweep te spelen. Probeerde hij met z'n lippen het flosjke te pakken. Een spelletje wat ik grappig vond en waar ik dan in meeging. Had hem van te voren nochtans niets gezegd of gedaan.
Hoe hij tegenover die zweep staat, veranderde dus afhankelijk van mijn gevoel erover.
En ik denk dat dat ook veel subtieler kan. En als jij zelfs onbewust een gevoel over iets hebt, dat ze dat oppiken en zich er naar gaan gedragen?

Piet schreef op woensdag 7 november 2007, 12:41:


Nee hoor Piet.
Heb ik niets mee te maken.
Paard heeft 1 keer een hoefzweer gehad, en dat was het. Voor de rest ben ik bespaard gebleven van zulke dingen.

Eva Saegerman schreef op woensdag 7 november 2007, 15:25:




Laïs
persoonlijk, snap ik niet zo goed wat je met dat filmpje wil aantonen?
Dat je paard reageert op je hulpen, ok. Maar wat heeft dit met clickeren te maken?
Vraagje: Is Q linksgebogen?
Verder vind ik je hulpen vreemd. (Dit is toch waar Pien het ook altijd over heeft?) Ik vraag me af hoe je je paard zo correct een wending doorkrijgt?
(Mij lijkt het, dat dit ook niet het geval is in je filmpje. In je wending naar links valt ze bijvoorbeeld de laatste passen voor het rechtstellen naar binnen)

Ans

Eva Saegerman schreef op woensdag 7 november 2007, 15:41:


Goh zeg, waarom zo gepikeerd?
Over clickeren zelf ga je mij geen uitspraken horen doen, daar ken ik echt te weinig van om iets zinnigs te zeggen.
Wat ik bedoelde met vreemd, waren vooral de beenhulpen. Het wijzen heb ik al meer gezien. (Alleen nog niet zo vaak op een paard, maar soit )
Die opmerking over die scheefheid heb ik alleen maar getypt omwille van de problemen die je recent met Q hebt gehad. Dat korter lopen en manken etc.
Netjes dat ze inderdaad op minimale druk wendt, maar dat vallen is dus echt niet wenselijk. Dat is dus oa een uiting van scheefheid. En iets wat ik zelf met mijn paard heel erg probeer te vermijden (En al uren en uren les aan heb gespendeerd ), moest ik het wel toestaan zal ze gaan manken.
Ik meen ook op te merken dat ze haar rechterachterbeen minder goed onder plaatst in de wending naar rechts (lijkt wel alsof ze het een beetje naast het spoor van haar rechter voorbeen zet, terwijl ze het eigenlijk onder jou gewicht zou moeten brengen?) Wending lijkt ook stroever, minder buiging in de hals ook. (maar niet zo heel duidelijk in filmpje om dat de beenzetting niet te zien is, dichtbij)
Bij het naar binnen vallen op links, lijkt het dat jou beenhulpen dit nog meer in de hand werken. Je rijdt de wending immers op je buitenbeen en houd je binnenbeen ervan af. Als je je buitenbeen gebruikt, lijkt het mij ook dat je gewicht (subtiel) mee naar buiten gaat. Wat ik ook volkomen onlogisch vind ivm rechtrichten.
(Maar sta open voor uitleg )

Met 'correct' bedoel ik correct voor je paard, zodat zij haar lichaam kan gebruiken.
Of het al dan niet voldoet aan één of ander plaatje kan mij trouwens ook gestolen worden.
Dit viel me gewoon op omwille wat ik met m'n eigen paard doe en wilde je erop wijzen.
Jij maakt toch aardig wat kilometers met je paard? En ik zou het zeer spijtig vinden als Q opnieuw problemen zou krijgen.

Ans

Geertje schreef op woensdag 7 november 2007, 19:31:


En hoe zou jij dat dan doen, dat opvangen? Wissel je dan van been en gewichtshulpen?
En wat dan in de wending naar rechts, waarbij het paard niet goed de buiging aanneemt? Wat ga je dan doen om het binnenachterbeen beter te laten ondertreden?
Kan je dat even uitleggen, hoe jij dat doet? Ben nieuwsgierig. (En moet eerlijk toegeven dat ik in vorige discussies nogal vaak afgehaakt heb, omwille van gekibbel. Wat jij hier schrijft is dus nieuw voor mij )
(En tja, of topic: T'is pn, blijft zelden bij het oorspronkelijke onderwerp )

Wil schreef op woensdag 7 november 2007, 22:22:


Hi, Wil fijn dat je er weer bent.

Ans

Geertje schreef op woensdag 7 november 2007, 21:12:


Misschien kan ik dan beter nog eens op zoek naar die draad.
Toch bedankt voor je antwoord

lies zondag schreef op woensdag 7 november 2007, 21:15:


Paard dat aan de lijn doet
Neen, verlies van eetlust noemt men ook 'anorectisch'.
Wanneer oudere mensen hun etenslust verliezen bij de achteruitgang van hun smaak en geur, noemt men dit ook ouderdomsanorexia. (Was nog in het nieuws vorige week) Die mensen worden dan ook mager omdat ze te weinig eten. Heeft niets te maken met willen afvallen of gewichtsverlies als bijwerking. Eerder verlies van de drang om te eten.