Door de leuke discussie die er nu gaande is, het luisteren naar elkaar, de misverstanden die er soms zijn kwam ik op de volgende vraag.
Ik zou het erg leuk vinden als er op geantwoord wordt, het houdt geen waarde-oordeel in. Eigenlijk zou er misschien ook wel een poll van gemaakt kunnen worden.
A: Wie heeft er leren rijden met bit
B: Wie heeft er leren rijden zonder bit

Ik val in catogorie B, ik heb het zonder geleerd. ( ik leerde het nou pak weg in 1968)

Misschien moeten we ook wel jaartallen aan koppelen om te kijken of er voor jonge beginnende ruiters al wat is veranderd.

Volgende vraag kan zijn,

A: ging je van de ene op de andere dag over om het bit weg te laten, of heb je er lang over nagedacht.

B: Of wanneer en in welke situatie besloot je om toch eens een bit te gebruiken.

Voor mij weer B, ik ben tijdelijk op bit overgestapt om "zwijnen" af te leren.

Wie durft!!!

Es

A 1978
A lang over na denken, ga proberen!

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


Erger nog.

Mijn eerste paard stond vierkant op ijzers, want de vorige eigenaar zei dat ze echt niet zonder kon. En ze stond ook op stal, met een deken, want ja de vorige eigenaar had gezegd dat ze niet zonder kon. Ook reed ik met bit. Bitloos?? Nooit van gehoord.

Check op bokt mijn eerste berichten. Daar vraagt iemand wat ze kan doen tegen het feit dat haar paard z'n stal zo vies maakt. Het antwoord dat ik geef is echt verschrikkelijk: "Zet hem maar in een stand dan kan hij niet ronddraaien en schijt hij niet alles onder"

Natuurlijk bekappen??? Zweverig geneuzel en zéker niet van toepassing op het paard van vandaag. Gewoon ijzers eronder, bit erin, zadel erop en gassen. Wat nou grondwerk? Da's voor mietjes die niet durven te rijden.

Tot.............. de kwaaie dag dat ik een nieuw paard kreeg en ik van stal wisselde en ik geen hoefsmid kon vinden die wilde komen voor mijn paard. &^^$$# nou ja dan ga ik zelf wel een cursus bekappen doen.

Google de google, hmm het enige dat er is is natuurlijk bekappen. Nou ja vooruit maar want ik heb het snel nodig, als het maar niet van die geitenwollensokken zijn.

Hahahahahahahahahaha!!

Arabesk schreef op zondag 11 november 2007, 21:20:


Mooi verhaal!!!!!! Haha ik zou haast gaan zoeken op Bokt, die van die stand die is echt errug!! Die ijzers ook, hahaha ik heb zelf ooit bij mijn eerste pony ook voor laten beslaan )

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


Vraag 1 : A, Ik heb leren rijden met bit in 1998.
Hoewel ik toen nog niet besefte of het bit in de mond of in de kont moest . Op 6-jarige leeftijd maakt het je echt niet uit of er nu zo'n raar ding in z'n mond zit of niet.
Later ( rond 12 jarige leeftijd bestefte ik wel, een goed bitje is nodig, want anders zou mijn paardje er wel eens vandoor kunnen zijn. )
Dit tot dat ik van mijn paard viel ( Maar dat is weer een ander verhaal natuurlijk.)

Vraag 2 : A, van de ene op de andere dag vroeg Eva aan mij, heb je eens zin om mee te gaan wandelen met de Shet ?
Geen twijfel mogelijk, ik was zo gelukkig dat ik terug op een paard mocht dat het me niet veel deed dat er geen bit in Beer z'n mond zat.
Ik had veel vertrouwen in Eva, Beereke en de andere paarden.
Na die eerste keer rijden, ben ik gaan nadenken over alles en héél veel uitleg van Eva gekregen en bij alle dingen wat ik deed mezelf de 'waarom' vraag gesteld. Dat ik nu absoluut niet meer met een bit zou willen rijden.

Jolien Vermassen schreef op zondag 11 november 2007, 21:33:


Ook een mooi verhaal Jolien, mazzelaar hoor ben je dat je al jong in contact kwam met een andere manier. Ik vind je motivatie ook mooi. De "waarom vraag".

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:38:


Dat hoor ik van veel mensen, Esther
Ik heb enkele jaartjes op het foute spoor gezeten, maar nu zit ik op het juiste, ik heb nog veeeel te leren en héél veel te doen, maar ik zit op het juiste spoor, dat voel ik

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


In 1977 met bit (was toen 11 jaar)... wist niet anders. Alhoewel het spannend en leuk was om er af en toe op te stappen met enkel halster en halstertouw, zonder zadel -> op een dekentje.


Sinds dit jaar weet ik dat dit kan. Wat ik wel wist was een hachamore maar dat dat nogal scherp kon werken. Dus nooit verder over nagedacht.

Rij nu nog steeds niet zo intensief dan dat ik toen deed. Pas drie keer op Nancy gezeten in stap. Dus of ik ooit zal leren rijden zonder bit weet ik niet. Het boeit me wel. De meiden laatst eens op een pasgerooid groot stuk aardappelenland laten rijden met enkel halster + halstertouw, zonder zadel. Winsor er naast, al wandelende. Was een heerlijke zondagochtend wandeling.

Beviel de meiden goed, totdat Nancy d'r vandoor schoot en één van m'n meiden eraf rolde. Kortom, dit heeft tijd nodig.

Zit heftig te dubben of ik Winsor (van 2 jaar) wel aan het bit wil laten wennen.

Esther schreef :
Ik. Alhoewel ik ook wel indiaantje speelde met alleen een touwtje. Ik kan me echter ook herinneren dat ik het bár interessant vond om een 'frans kikkerbit - vast' in mijn toenmalige welsh A van 1.25 m hoogte te steken met liefst de teugels op het laatste oog. 12 jaar was ik toen....

Lang nagedacht en uiteindelijk besloten het roer volledig om te gooien nadat ik ontdekt had dat je net zo goed zonder kunt en er geen enkel verschil met rijden is. Ik vond dat dat een logisch gevolg is wanneer je voor NH kiest.
We hebben in beginstadium bij Fjord Izzy nog een tijd een bit gebruikt omdat ze zo 'bot' was. Nu is ze nog steeds zo, maar nu zonder bit.
Cherokee (weet je nog, die nu dood is) hebben we ook nog een tijd met bit gereden omdat het zo'n eng paard was in reageren maar we kwamen erachter dat ook dat niks uitmaakte dus ging dat bit er maar uit.

Nu wordt alles al een paar jaar zonder bit gereden.
Zo goed geantwoord?
Groet, Pien

Arabesk schreef :

En ik wilde zo graag ijzers op mijn ponnietje maar ik kreeg ze nooit
BD moest op ijzers omdat ik buitenritten ging maken, dat riep iedereen om me heen en in die tijd geloofde ik dat ook nog dus heeft ze een half jaar ijzers gehad


Zeg dat !
Pien

Spirithorses schreef op zondag 11 november 2007, 22:07:


ja hoor goed geantwoord, ik geef geen waarde-oordeel grijnzzzzzzz
Ik zat me net te bedenken dat ik toen ik nog les gaf wel eens geroepen heb naar een leerling, " hij neemt je in de maling" dit noem je zelfspot
Die van Arabesk moet ik nog steeds om lachen, de stand om ze te leren mesten op een plek. Het vierkant beslaaan etc. OOOOOOW wat een bloopers!!

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


A: Ja , technisch leren rijden dan, want rijles gehad op een manege.
rondom 1975 en tot rondom 2000 (leren rijden doe je zolang je op je paard zit nmm.)


B: Ja ook op de manege.... het eerste jaar mocht je allleen maar rijden zonder ook maar iets aan of op het paard , ofwel zitles (zo heet dat :) ) en dus sturen met je lichaam en zit.
rondom 1973

B : Ja, want eigenlijk begonnen met paardrijden in een weiland , stiekum zonder dat de boer het wist..... kon toen dus moeilijk ff vagen waar de spullen lagen
rondom 1972

Later mocht het wel van hem maar gebruikte we gewoon een touwtje om de hals zoals om een pak hooi heen zit of de broekriem van mijn pa (de mijnus paste niet).... uit gemak


In mijn vrije tijd wel natuurlijk...
Ik WIST al dat het niet nodig was en had de ervaring al in die wei.
Toch op de weg (met de manege paarden) gebruikte ik wel een bit....omdat zowel MIJN als andermans veiligheid iets belangrijker was dan een keus tussen wel of geen bit en ik toen ook nog niet zo veel wist en kon als nu.(en ik kan en weet nog weinig)


Het rijden op de manege , na het eerste jaar zitles mocht het niet meer bitloos en kreeg men ook andere paarden.
Tot rond 2000 OOK met bit gereden dus.

Ter verduidelijking....
Op mijn eerste manege werkte ik ook.
Het was dus niet rijles voor geld zoals later op andere manege's maar mogen mee rijden als beloning voor het werk.
Ik trainde daar oa. de paarden op stem te luisteren / te rijden die voor de eerste jaars ruiters gebruikt werden.
Na dat eerste jaar kwam je oa. op paarden die daar gestald waren door andere.
Die waren niet zo getraind op stem als de eerste jaars.

Maar ook....
Ook bij oa. het rechtrichten (het echte rijtechnish rijden dus....niet het bosklossen enzo) van het paard omdat bitloos in een bak voor mij bestond uit een halsriem of niets...en dan wordt dat knap lastig.
Het stalhalster waarmee ik dan later reed gaf ook niet alle signalen even fijn door....
Het libra bestond toen nog niet

Tot rond 2000 dus op diverse gewone manege's gereden met enige tussenpozes
en nergens mocht men bitloos rijden tijdens de les of op de weg.

Nick
Met geweld kan men een hoop bereiken.
Met geduld , liefde en belonen veel meer.

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


Ook leren rijden met bit, ijzers, zweep, alles erop en eraan. En tja, wel es voor de grap met halster gereden, maar nooit bedacht dat dat ook echt kon dus :). Toen de eigenaar van mijn verzorgpaard besloot bij alle paarden de ijzers eraf te halen (voor hem een geldkwestie maar goed) verklaarden wij hem voor gek en waren we allemaal erg boos .
En toen kwamen we na jaaaaren Pien weer tegen . Op mijn verzorgpaard heb ik nooit meer de kans gekregen om zonder bit te rijden. Zafir heb ik 1 keer met gereden, de eerste keer toen ik het bos in ging. En daarna nooit meer. Ook niet echt over nagedacht eigenlijk, bij Pien kon het ook, dus zou het thuis met mijn paard ook wel lukken toch .

Geertje schreef op zondag 11 november 2007, 22:23:


Eerst een paar jaar met gehuurde paardjes bosritten gemaakt, mét bit, zonder zweep of sporen.

Drie zomers terug eigen paarden gekocht, elk met het bit dat ze bij de vorige eigenaar hadden. Apache met een hele dikke trens en Indy iets met stangen "voor de veiligheid".

Indy steigerde veel en we lieten haar gebit nakijken. Ze heeft wolfstandjes. De DA zei dat het met een bit niet zou lukken, eventueel met een rubber bit of zonder, anders moest hij die tandjes trekken. Dus zelf een touwhalster ineen geknutseld en zo vertrokken, het ging vanzelf!

Bij Apache heeft het iets langer geduurd omdat hij toch zo sterk is en ik vaak met twee handen aan één teugel moest gaan hangen. Ik betwijfel of hij daar ooit last van heeft gehad want eigenlijk ging hij altijd zélf aan die teugels sleuren.

Overgestapt op een bosal, 't was net hetzelfde, ik had alleen de indruk dat hij het nog wat meer op zijn "gemakske" deed. Later met een sidepull.

Toen kwam Sela erbij, die is nog te jong maar zal nooit een bit leren kennen.

En dan Couscous die bij haar allereerste eigenaar volledig werd ingesnoerd, ze kon alleen haar lippen nog een beetje bewegen. Bij haar tweede eigenaar werd ze met een martingaal gereden.
Bij ons de eerste dag met een touwhalster en even later ook met een sidepull.
Geen enkel probleem!

Ik heb ook 6 jaar op een manege gereden, heb ook bij verschillende paarden aan hun mond getrokken, maar ik wist toen nog niet dat het rijden anders kon. Er waren daar ook paarden die je moest slaan om ze vooruit te krijgen, slaan zo hard als je kon... Ik heb er altijd moeite mee gehad maar toch schaam ik me dat ik toen meedeed. Er waren ook paarden die regelmatig ruiters afgooiden, sloegen, beten enz. Maar ja, geen wonder: ze gingen nooit naar buiten op die manege, ze stonden dag en nacht op stal. Vele hadden pijn in hun rug en werden gereden met bijzetteugels...
Ik ben gaan lezen en cursussen volgen omdat ik steeds meer vragen kreeg en de instucteurs geen antwoorden konden geven. Nadat ik door het lezen in de andere wereld ben tegengekomen, ben ik gestopt op die manege. Een half jaar later heb ik Salvador gekocht en ben bitloos gaan rijden. Ik kan niet zeggen dat ik een superruiter ben maar ik kan beter zonder bit rijden dan met. Salvador was bang voor het bit toen ik hem kocht en spande zijn mond uit gewoonte toen ik het bitloos hoofdstel bij hem aandeed. Nu is dat over en hij loopt ontspannen, ook buiten langs tractoren, rennende kinderen, honden enz. Ik zou geen reden kunnen bedenken waarom ik hem met bit zou rijden.
Mijn vrienden maken wel eens een uitstapje: rijden op het strand of op de Veluwen. Ik ga niet meer mee omdat ik niet meer op een manege wil terechtkomen waar paarden slecht verzorgd zijn, geslagen worden of met bit gereden. Ik kan het gewoon niet. Ook het aanzien van het jumping, races en andere martelbezigheden maakt me erg boos, omdat ik weet hoe oud die paarden zullen worden... en omdat alles in die wereld om het gels en de ambitie van de eigenaar draait en niet om het dier.