Nick Altena schreef op woensdag 28 november 2007, 1:41:
> Veiligheid zal hoog in het vaandel staan maar niet als
> hoofdmotivator om iets voor jou te doen.(wel voor zichzelf)
> De veiligheid die jij aanbied met jou gedachtes zijn immers
> niet zichtbaar en pas tastbaar als het al geboden is en ook
> werkelijk voldoet aan het paard zijn idee over veiligheid.
> Een geod vertrouwen is dan al noodzakelijk om veiligheid te
> mogen bieden (of je het ook kan in paardmans ogen is weer wat
> anders)
Stel je wandelt buiten met je paard, die plotseling erg heftig schrikt van een opvliegende fazant en begint te rennen en stuiteren aan je touw. In deze situatie zal het nul effect hebben als je probeert iets te bereiken met voer. Veiligheid moet eerst in orde zijn, wil het paard een open frame of mind hebben om iets te willen 'doen' voor jou en je voer.
Als je met een paard aan het werk bent, of dat nou grondwerk of rijden is.. veiligheid moet eerst oké zijn. Als aan die voorwaarde is voldaan (vanuit paard's visie) kan het paard pas leren en openstaan voor voedsel.
Een paard wat slecht zonder zijn kudde kan (en die zijn er!) zal niet eten als de rest van de kudde uit het zicht verdwijnt. Die gaat zich druk lopen maken, hinniken, en heeft geen oog voor het voedsel wat je aanbiedt, totdat de kudde terug is. Als het nou dááágen duurt, zal het paard in die periode wellicht leren en ervaren dat hij niet zal doodgaan zonder zijn kudde en uiteindelijk wel eten, maar dan heeft hij voor zichzelf al uitgemaakt dat het met zijn veiligheid wel oké zit.
> Bij veiligheid moet ik ook meteen weer denken aan druk....
> angst.... een reden om voor te vluchten.... en dat was nou net
> weer juist niet mijn manier van willen werken.
Hoezo dan? Die link met veiligheid en druk snap ik niet? Met veiligheid wordt ook bedoeld; de hele leefomgeving, de kudde. Daar hoeft geen menselijke interactie aan te pas te komen.
> Voedsel echter.... daar draait alles om.
> Zonder voedsel is er niets.
>
> Geen voedsel.... geen gezond lichaam .... geen gezond lichaam
> ....geen kracht.... geen kracht.....geen comfort.... geen
> comfort .... geen veiligheids gevoel.... geen veiligheids
> gevoel.... geen sex.... geen sex.... geen kudde...geen kudde
> geen interactie ... geen interactie ....geen veiligheidsgevoel
> enz. enz. .... uitstervend soort dus.
Dus als een stel leeuwen op het laatste polletje gras ligt in de savanne, denk jij dat als het paard de hongerdood nabij is, hij toegang tot het gras (en de leeuw) zal zoeken???? Ik denk het niet namelijk.
> Om voedsel te bemachtigen doet ook een paard (of ander dier)
> soms voor hem/haar hele rare en zelfs gevaarlijke dingen die
> hij bij voldoende voedsel niet zou doen.
> en als zodanig dan ook niet een motivator met dezelfde kracht
> als voedsel.
> Uiteindelijk zal het dier zijn veiligheid opgeven voor voedsel
> (of water) of er te zwak voor zijn en sterven.
Waarom zie je dan nog steeds uitgemergelde, uitgehongerde, de dood nabije paarden? Geen enkele omheining of staldeur is sterk genoeg als het paard er werkelijk uit zou willen, zou
moeten omdat hij anders dood gaat van de honger omdat zijn baas hem verwaarloost. Het paard
doet niet álles om aan voedsel te komen. Het paard gaat gewoon dood, terwijl hij makkelijk uit kan breken.
Warboel
