Daisy schreef op woensdag 21 november 2007, 13:43:


Omzetten moet m.i. als volgt:
Vb voor calcium: 1.59% = 1.59 gram op 100 gram en dan vermenigvuldigen met 1800 (gram voer dat hij krijgt).
En dit doe je dan ook voor fosfor en magnesium.
Ik heb nu geen rekenmachine in de buurt, en ik ben rotslecht in (hoofd)rekenen, dus het telwerk daar begin ik niet aan.

groetjes, Lena

Hallo,

Belofte maakt schuld, 'k had beloofd om een een verslagje te maken van ons WE Ardennen (Erezee, in de buurt van Durbuy) zonder bit en ijzers, en hier is het dan...

Zoals jullie me reeds hadden gezegd, was er niets om mij zorgen over te maken om bitloos te rijden. 't Ging vanzelf. Nu het waren erg brave paarden die best met lange teugel gereden werden, en op een klein incidentje na - in galop bergaf omdat mijn paardje een ander per se wilde volgen en ik dit niet meteen opgelost kreeg - maar of dit met bit wel gelukt zou zijn is natuurlijk maar de vraag - was het heerlijk.

Op de eerste dag zat ik op een ijzeloos paard. Het was wel het enige van de kudde voor zover ik begrepen heb en dat ging al bij al goed. Ze zouden wel ijzerloos willen, maar de meeste van hun paarden hebben een ijzerverleden achter zich en voor de meeste is het daar echt niet te doen. Mijn ijzerloze paardje zocht zelf zijn weg, op de harde onregematige rotsgrond liep hij gevoelig, maar toch nog heel behoorlijk en tredvast.
Op dag 2 kreeg ik een paardje met ijzers dat zeer goed bergafwaarts kon.
Voor al die paarden daar heb ik een diep respect gekregen. Als je ziet wat die allemaal kunnen en doen zonder zich ergens over op te winden...

Op een bepaald ogenblik lag er een serieuze boom over de weg. Het was zo'n typisch Ardens bospad met links een erg stevige helling (te voet zou ik er nauwelijks opgeraken) en rechts dan steil naar beneden. De paarden gingen moeiteloos naar boven en mijn mederuiters ook naar beneden, waarbij één paard gewoon op zijn achterwerk ging zitten en zich naar beneden liet glijden. Slim vond ik dat. Ik zag het zelf niet zitten om naar beneden te gaan (ben vorig jaar serieus ten val gekomen en dat was in een (zelfs lichte) afdaling. En ik weet het: dat zit gewoon tussen mijn oren.

Nu Henk (de eigenaar) verzekerde me dat dit voor het paard absoluut geen probleem was, dat dat zelfs haar sterke kant was... en dat was ook zo. Met lange teugel (zoals zowat het hele weekend ging ze naar beneden alsof ze de hele dag niets anders deed.
Ik moet zeggen: dit heeft deugd gedaan voor mijn zelfvertrouwen.

Ik zie me dit allemaal met onze paarden niet doen. Die verongelukken volgens mij binnen het half uur. Modder, glibberige bladeren waardoor je niet ziet wat de ondergrond is, snelstromende riviertjes (het heeft water gegoten) met grote keien, bergop, bergaf, keien, rotsen overal... En nauwelijks een stap verkeerd zetten. Henk zei wel dat dit ook voor de paarden wat tijd gekost heeft (ze kwamen van Nederland).

Tegen valavond zagen we een kudde herten met een pracht van een hertebok met een ernorm gewei op zijn hoofd. Als afsluiter kon dat tellen!
Ik ben compleet ontspannen terug naar huis gegaan en het is voor herhaling vatbaar (maar dan liefst wel met beter weer).
Mijn horizon is weer verruimd en paarden zijn (ongeloofelijk maar waar) wéér in mijn achting gestegen.

Groetjes, Lena (alweer iets meer PN )

Herman schreef op donderdag 22 november 2007, 15:34:

Inderdaad, net iets te vlug. Zeker in deze periode worden ze wat frisser en dat zie ik dan niet direct zitten (trouwens moet de echtgenoot ook overtuigd krijgen). Maar de optie blijft zeker open en wie weet...
Zowat een half jaar geleden was er geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht om ijzeloos te gaan (nauwelijks besef dat dit een optie was) of om ze zoveel als mogelijk buiten te zetten. Nu staan ze beide zonder ijzers en het begint goed te gaan (hout vasthouden).


Ja zo iets zie ik mij (op middellange termijn) wel doen.

Dit bleek ook geen enkel probleem. Dus heb ik
Dank je

Svenna schreef op donderdag 22 november 2007, 16:06:


Wij zitten zowat aan één bot per dag per paard

charlot van r schreef op donderdag 22 november 2007, 19:47:


Die van ons zijn vrij zwaar, naar mijn schatting tussen de 15 à 20 kg. Vorig jaar waren ze lichter en aten ze samen met hun tweeën zowat 1,5 bot (baal voor de Nederlanders)


In het begin toen onze paarden thuis stonden vraten ze dag en nacht, ze waren ook wel wat te mager. Na een maand of 2 heeft zich dat gestabiliseerd.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 26 november 2007, 14:17:


Ik dacht dat het aan mij lag: dat gewoon op 't gemak wat zitten opkuisen en prullen in de buurt van de stallen en dit nog leuk vinden ook. Voor veel mensen (ook paardenmensen!) in mijn omgeving lijkt dit tijdverlies, maar voor mij is het pure quality-time (wat ben ik weer modern hé).
En volgens mij gezonder, want in buiten in de kou zitten meestal weinig tot geen pathogene micro-organismen, die zitten eerder in de warme kantine waar iedereen elkaar lustig kan besmetten.


Of de stal naast je bed???

groetjes, Lena

van lennep schreef op maandag 26 november 2007, 16:58:


Ik denk dat hier een grond van waarheid in zit. Vroeger (allé, tot voor 3 maanden) voelden de hoeven van Nexor altijd koud aan. Nu zijn de ijzers eraf en valt het echt op dat de hoeven warmer aanvoelen. Ik ben er zeker van dat hij géén koude voeten heeft. Vroeger stond hij constant op stal en nu niet meer, dus in principe zou hij dan nu meer kou moeten hebben. En ik heb niet die indruk.

Groetjes, lena

Beste PN'ers,

Onze Nexor (ruin van ongeveer 16 à 17 jaar) is sinds een dikke maand iets te mager. (Nog) niets extreems of zo hoor, maar je ziet wel zijn ribben en op de flanken is hij een ietsje ingevallen.
Dit heeft hij in het najaar nog nooit gehad (Wel bij de overgang van 24/24 stal naar wei, maar dat was na enkele maanden terug in orde).

De enige verklaring die ik kan verzinnen is dat hij in het verleden vanaf het najaar altijd een deken op heeft gehad en dat we dit nu niet meer (wilden) doen (voorzichtige PN-stapjes, weet je wel?). Hij heeft ook wel geen echt dikke vacht gekregen. Dit in tegenstelling tot onze merrie die erbij loopt als een warme teddybeer en nergens last van schijnt te hebben en zelfs enkele kilo' minder zou mogen hebben.

Ze zijn een 3-tal weken geleden ontwormd, ook de DA dacht dat dit mss een oorzaak kon zijn, maar dit heeft geen effect gehad. Dus ik denk ook niet dat ze wormen hadden (heb ook niets teruggevonden in de mest).

We letten erop dat hij nu ALTIJD hooi heeft, hij krijgt sinds enkele weken ook een emmer geweekte bietenpulp per dag bij. Ook dagelijks een portie wortelen of witloofwortelen.

Hij is volgens mij absoluut niet ziek, hij eet goed, is alert en actief en ploetert overdag lustig rond in de modder ('s nachts komen ze nu binnen om toch niet constant in de blubber te staan). Zij vacht blinkt ook als ze niet vol modder hangt. Volgens de DA is hij ook gezond.

Dus volgens mij verbruikt hij heel veel energie om warm te blijven. 't Is wel niet zo dat hij staat te rillen of zo hoor.
Vanmorgen bij het buiten zetten heb ik hem dan toch maar zijn deken opgelegd.
Ik wil niet dat hij nog verder vermagert.

Zou de koude echt de oorzaak kunnen zijn? Of zie ik toch nog een aantal dingen over het hoofd? En wat kan ik er nog meer aan doen om hem terug wat dikker te krijgen? Mijn omgeving (absoluut niet PN) zegt uiteraard: extra krachtvoer bijgeven, je merkt nu toch zelf dat ze het nodig hebben. Maar ik wil dit toch proberen te vermijden.

Als hij niet magerder wordt dan nu kan ik er best mee leven, maar het mag zeker niet erger worden. En in de kerstvakantie gaan ze de hele tijd continu op weidepension aangezien wij op vakantie gaan. Hij gaat dan wrsch minder bietenpulp krijgen, en dit dan ook maximaal 1x/dag terwijl hij dit nu over minstens 3 keer krijgt. Ik wil mijn paard gezond en met een goede weerstand achterlaten en het uiteraard ook gezond weerzien.

Groetjes, Lena

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 29 november 2007, 14:04:



Daar had ik nog nooit van gehoord. Daar ga ik eens naar op zoek.
Ene, senior, dat klinkt zou oud hé? Net of hij niks meer kan of wil. En dat is absoluut niet het geval. Hij is volgens mij bezig aan zijn 2de jeugd.

Twee keer per dag een schep tot anderhalve schep. Ongeveer alles samen één tot

Caatje schreef op donderdag 29 november 2007, 14:08:

knip

Omdat ze daar er maar 1x/dag naar toe gaan. Ze zullen dus de emmer in 1 keer geven, maar hij eet dit (uiteraard zou ik denken) niet in één keer op. En als hij het niet opeet, dan zal Pavana dit wel lustig doen. Nexor is wel dominant (eerst hij Grr dan de rest) maar ook tolerant (oké, ik heb zeker genoeg, kom jij nu ook maar )
Lena

Herman schreef op donderdag 29 november 2007, 14:09:

knip
Ze staan op de meeste plaatsen bijna tot aan hun kniëen in de modder. En op de "goede" stukjes ook nog tot aan de kogel. Dat kan 24/24 volgens mij niet gezond zijn. Ik heb nu al schuldgevoelens als ze zo buiten staan (en het is sinds 2 uren aan het regenen en dat verergert het alleen maar).

Maar in de stal is het toch warmer, niet?

Uitgerekend dan staat hij stil en krijgt hij geen hooi bij (of heeft je
's Nacht krijgt hij natuurlijk ook een hele hoop hooi dat 's morgens nu niet meer helemaal op is.

Ja dat had ik ook tegen de DA gezegd en hij zei dat dit niet nodig was. Hij stelde voor om dit te doen als hij echt heel hard zou vermageren of blijven vermageren. En ik heb de indruk dat hij de laatste 2 weken min of meer stabiel is.

Groetjes, Lena

Christel Provaas schreef op donderdag 29 november 2007, 14:17:

Ik denk dat we op dezelfde lijn zitten.

Isabel van der Made schreef op donderdag 29 november 2007, 16:16:


Goed van hem!

van lennep schreef op donderdag 29 november 2007, 19:00:


Hij krijgt hooi à volonté ("zoveel als hij wil eten" voor de Nederlanders ). En hij eet ook heel wat hoor. En zijn tanden zijn in orde (volgens mensen die het kunnen weten).

groetjes Lena