Hoi Nathalie,

Ik weet niet zo goed wat ik wil , daarom lees ik mee , en probeer eruit te halen wat ik zou kunnen gebruiken.
Ik streef ook naar weinig druk gebruik . Maar ik zie ook wel dat alleen een vraag al druk is.
Hoever wil je , en kun je gaan?!Met het definieren van druk...
We zijn er met zijn allen over eens dat we de druk van een zweepslag teveel druk vinden , maar minder druk gebruiken , daar zitten blijkbaar nog vele gradaties in.
Ik zie ook niet zo goed wat er ''fout'' zou zijn aan Parelli , en ik zie ook wel dat subtiel trainen een druk op het paard legt , maar is dat fout?
Of moet je je altijd afvragen hoe je het beter en anders kan doen?
Dat is niet iets voor mij , daarvoor heb ik te weinig ervaring met paarden.

Ik lees je berichten van Parelli heel graag. De manier hoe jij het gebruikt KAN gewoon niet fout zijn in mijn ogen.
Mijn probleem is een beetje dat ik erg slecht ben in Engels , maar als er ooit een vertaling gaat komen , en ik heb het geld , dan ga ik ook zeker Parelli proberen .

Gr Esther

Piet schreef :


Piet, ik peins er niet over, er zijn heel veel methodes, maar het moet ook bij mij passen en ik ben tevreden met zoals het hier bij mijn hengst gaat.

Spirit is een fijn meewerkend ongecompliceerd paard dat zich heel makkelijk 'op mijn gevoel' laat handelen, en ik heb niet de indruk dat hij ongelukkig is met mijn manier van opvoeden. Dat er een paar keer een touwzwiep nodig is geweest of dat hij een paar keer tegen mijn vogeltjesdans doende elleboog is aangelopen vind ik geen probleem, het heeft hem een duidelijke grens aangegeven en dan is het ook prima en geregeld. Hij loopt ook wel eens tegen een hek of tegen een soortgenoot op en wordt door zijn maatjes ook wel eens gecorrigeerd en dat gaat er wel een stukje harder aantoe.

Mocht een paard dat ik train ongelukkig zijn of mocht ik die indruk hebben dan zou ik wellicht kunnen denken dat mijn manier niet goed is, maar nu, Neee hoor....
Van mijn hele manier van werken is die touwzwiep (die er nu uitgelicht wordt) slechts een fractie. Het is niet erg om 'macht' te hebben, je moet er alleen goed mee om kunnen gaan en het nooit misbruiken.
Jij denkt gewoon anders dan ik. In jouw ogen is een beetje druk al onacceptabel, en ik heb er geen moeite mee.

Groet, Pien

Piet schreef :


Weet je waarom ik dat vertrouwen niet heb? Eerstens inderdaad omdat ik meer mensen stomme dingen zie doen dan dat ze daadwerkelijk iets bereiken (maar dat heb je met elke methode, weet ik heel goed). Tweedens omdat ik nog niemand ben tegengekomen die werkelijk verder gekomen is dan wat grondwerk en leuke kunstjes. Zelfs nu na zoveel jaren intensief trainen is het jou nog niet gelukt om jouw eigen Shiny ingereden te krijgen. Eigenlijk elke clickeraar die ik ken doet alleen grondwerk en past het clickeren op de een of andere manier niet toe met rijden. Als jij er anders over denkt, prima, laat maar zien dan, misschien verander ik nog wel eens van mening.
Derdens zie ik dat wanneer je heel strict een methode volgt je heel technisch en beredeneerd gaat werken met je paard en meer in je hoofd gaat dan dat je in je gevoel kunt blijven. Ik zie clickeraars hun paard clickeren om het kunstje, en niet meer om de communicatie.
Ik vind het niet belangrijk of mijn paard iets kan apporteren of omgooien, ik vind werkbaarheid en onderlinge communicatie belangrijker.

Waarmee ik niet beweer dat clickeren geen goede methode is, maar voor mij is het alleen een aanvulling, inderdaad; een partje van de taart.
Mijn methode is nauw verwant met clickeren (heb je zelf vaak genoeg geroepen), alleen pas ik niet de voedselbeloning toe maar gebruik ik een woord en een aai als beloning. En dat moet voldoende zijn, ik wil niet dat mijn paard iets doet om een snoepje te krijgen (tenzij ik dat bewust doe).


Tja, wat moet ik daar nu op zeggen? Moet ik me nu gaan verdedigen en zeggen dat mijn paard ook zo graag beloond wil worden? Welk paard wil dat niet? Je weet hoe iebelig ik ervan werd toen Shiny de hele tijd zijn trucendoos stond op te voeren om maar zijn voedselbeloning te krijgen. Ik hou daar niet van, ik zit anders in mekaar dan jij.


Piet, ik doe niet anders dan jij! Mijn enige verschil is dat ik wel druk gebruik en ook wel corrigeer (als dat nodig mocht zijn).
Spirit kent de beloning en de nee perfect.
En ja, bij mij ook een beloning op zijn reaktie op de nee.
Zodra ik 'nee' zeg (ik gebruik de 'no') en ik heb het gewenste effect volgt er altijd een beloning.
Trouwens, ik koop hem regelmatig om als dat mij goed uitkomt en daar heb ik geen moeite mee, met name als er nieuwe dingen zijn of wanneer we zijn hoeven zijn aan het bekappen. Voor een graantje als beloning doet hij álles voor me, zelfs voetjes geven (waar hij een hekel aan heeft).
En dan zie je een heel andere Spirit verschijnen, ik vind dat hij daardoor juist onrustiger wordt en inderdaad vanalles wil doen, verder wil gaan om maar dat snoepje te verdienen.

Het clickeren werkt alleen niet meer wanneer zijn hormonen opspelen, dan is het te zacht. Ik vind clickeren een leuke aanvulling om iets aan te leren, maar niet om iets af te leren bij een jonge hengst. Nu nog, ik merk dat ik steeds meer vat op hem heb in zulke situaties. We zijn nu in een stadium gekomen dat een waarschuwing en een wegleiden (andere opdracht) voldoende werken, hij snapt dat nu en blijft bereid om bij me te blijven. En ik begin hem ook steeds beter te kennen in zijn reakties, hij wordt meer en meer voorspelbaar voor me.


Jij noemt het krampachtig, ik noem het een uitdaging!

Groet, Pien