Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 16:48:
> Ja, nu moet ik zelf misschien ook wel, nu iedereen zo mooie
> verhalen typt.
> Ik ben ook een 'echte', redelijk overtuigde
ParelliGirl (van

> inzichten komen vrees ik, maar hoop ik ook. (Wie weet hé Piet
>

)
>
> Nathalie
Je bent echt de enigste niet hoor Nathalie, die "fouten" heeft gemaakt. Zolang je die fouten maar herkent en er wat aan doet. Ook ik heb het eerste paard waar ik mee begon (de toen 19 jarige, driftige volbloed, nu 26!!) vaak te grof aangepakt waar ik wel zo gruwelijk door met m'n neus op de feiten werd gedrukt dat je wel moèt gaan nadenken. Ik heb het alleen gedaan met de oude uitgaven, samen met een vriendin die het allemaal héél ver doordreef wat mij dan weer een stap terug deed doen. Gelukkig want zij heeft echt haar paard op een gegeven moment zo'n beetje "hersendood" erdoor gemaakt. Ze is wakker geworden maar heeft er best lang over gedaan het weer goed te krijgen met haar relatie tov haar paard. Ik heb van haar ervaring een hoop geleerd door méér naar m'n paard te kijken en te luisteren, in te spelen op zijn "mood" van de dag en de tijd genomen die het nodig had, waardoor het minder tijd nam! Ik heb, dankzij de methode, stap voor stap mijn eigen paardje in kunnen rijden en heb er nu een supermaatje aan waarmee ik los ga wandelen, voor me uit, achter me aan, maakt niet uit, volledig op elkaar ingespeeld. Het is, samen met m'n eigen invulling en aanvulling, de logischte manier voor mij om met paarden om te gaan, hoef er niet over na te denken, het gaat vanzelf. Ben best nieuwsgierig naar die nieuwere uitgaven en de rest, moets niet altijd zo duur zijn!!!
Caatje