eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 20:04:
> Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 19:29:
> 
>> Aafke schreef op woensdag 5 december 2007, 18:56: 

> geen dwang er is zelfs geen vraag , er is maar een weg . Die
 > weg is training , geen trukendoos een truukje heeft de neiging
 > om maar een zeer korte levensduur te hebben en bij dieren de
 > neiging om de oplossingduur onnodig te rekken !!     
Kijk Eddy, je  ziet  mij  hier  nooit  schrijven over  Don, anders   dan in  een  bijkomend  zinnetje , dat  ik  die  ook  heb  en dat  ik  daar  op  rijd.
Met  hem doe  ik  de  dingen anders, hij  is een paard  waar  ik  inmiddels  mee  kan 'lezen  en schrijven' Met  hem ga ik om  in de  sfeer  zoals  je  die  beschrijft. Ik  spring  daar  geen gaten  mee  in  van 1.50. Maar  dat  ligt  meer  aan mij dan aan hem 

Nee,  ik vertel  hier  over  mijn  jong, voor  mij zeer  bijzonder beessie, waar  ik  mee  afgesproken  heb dat ie   bij  mij nooit  meer zo  bang  hoeft  te  zijn als  ie  ooit  bij  een ander  geweest is en dat  hij  me  daarop  kan  vertrouwen. Die afspraak  heeft  me  gedwongen te  zoeken  naar  meer. Naar  andere wegen die  ook  naar  Rome  leiden.
En  want  denk je? Er  IS  meer. Er  is een ontzettend eenvoudig  systeem waarmee je  ALLES gedaan kunt  krijgen  van je  paard, wanneer  je  het  gepaard  laat  gaan van geduld  en kalmte en je  het  tijd  gunt.
En  dan hoop ik  dat  wanneer ik  mensen hier  zie  schrijven  waarvan ik  denk: Als  je  toch een  wist  hoe  simpel  je jouw  probleem kunt oplossen, iets  hebben aan mijn gezanik  over kleine  stapjes, konsekwent  zijn, niet  verder  dan je  polsstok  lang  is, niet  forceren  en het goede  belonen, dit  op  zullen pikken en niet  meer  zullen  luisteren naar  "je  moet  hem  eens  een flinke  knal  geven.... het  zal  wel  afgelopen zijn".
Hoeveel  mensen denk je dat  er  zijn die vinden dat  ze  een lief  paard hebben maar er  eigenlijk  ook  heel  erg  bang  voor  zijn. Of  mensen die  van een manege  komen en niet  anders  kennen  dan het manege leven. 
Mensen die  enthousiast een paard  gekocht  hebben die  helemaal  niet  zo  lief  blijkt  te zijn als  ze  dachten of  als  de  verkoper  zei. Mensen  die al  3  paarden hebben ingeruild  omdat 'het  niet  klikt'. Afijn,  ik  hoef  jou  niet te  vertellen  dat  het er  heel, heel erg  veel zijn.
Als die  mensen, doordat  ik er  hier  over  schrijf, een mogelijke oplossing vinden, zoals  ik  hem zelf  ooit  gevonden heb, die in  feite  niks  kost, waarvan   wetenschappelijk   bewezen is dat  hij werkt, die paardvriendelijk  is, die  met een paar  lesjes zelf goed  is  aan te  leren, waar  je  systematisch  mee  kunt  werken, zodat  ooit   het 'vertrouwen 'aan de  horizon langzaam de  donkere  hemel komt  verlichten, dan denk  ik dat  ik  helemaal  in de  geest  van  paardNatuurlijk  zit te  schrijven en  dat  ik  daar  meer  mensen mee  help dan dat  ik  over  mijn ritten met Don  schrijf,  waarbij  de  dingen  eigenlijk  vanzelf gaan omdat  hij, wanneer  ik er op zit,  nergens  problemen mee heeft of  van maakt en waar  ik  niet  meer  dan mijn eigen persoonlijkheid  bij  nodig  heb.
Piet
The opposite of  positive reinforcement is no reinforcement, not correction