Tja, soms vang je meer vliegenmet honing dan met azijn.
Ik geef CR les, ook bij mensen thuis. En dan zie je vb een paard waar mee parelli gedaan wordt, op speciale ijzers staan en met dekens op stal maar wel bitloos gereden wordt.
Of een beginende volwassen angstige ruiter met afgedankte manegepaarden die met bit en zweep gereden worden, maar wel dag en nacht buiten kunnen met andere paarden.
Als ik hier zeg dat ik vb enkel ijzervrij les geef en meteen kritiek heb op hun manier van huisvesten ed zoeken ze gewoon iemand anders.
Ik prober les te geven vertrekkend vanuit hun situatie, en ik merk dat vb de mevrouw uit het 2e voorbeeld nu na vier maand 2 van de 3 paarden bitloos durft rijden. En zelfs al eens wat grondwerk doet, en verbaasd is dat het "dooie" manegepaard helemaal veranderd is.
Ik denk dat ook dit trage en geduldige werk de moeite loont.
Rijdt er iemand op mijn paarden dan is het uiteraard enkel en alleen op mijn manier en niemand maakt daar dan ook problemen van, want die paarden "kennen dat al" ...
Er zijn meer wegen die naar NH leiden...

Ja, Eddy, jij bent die liever kwijt dan rijk... Ik niet.
Ondertussen heb ik toch op een jaar tijd 5 mensen compleet de overstap naar bitloos laten maken, die er eerst helemaal niks voor voelden. Jij was die kwijt geweest, maar ik heb voor die 5 mensen en die 6 paarden toch wel verschil gemaakt. Niet zo veel als jij, maar toch meer dan niks.
Pien en jij zullen wel beter met paarden omkunnen dan ik, daar twijfel ik niet aan. Daarom ben ik ook met Piablo naar je toe gekomen toen.
Maar misschien is mijn talent mensen vertrouwen geven en meer in hun kunnen en hun paard laten geloven, misschien ben ik daar beter in. Rijles is ook maar een klein stukje van wat ik doe, ik doe ook communicatietrainingen, angstbegeleiding,... en die dingen neem ik dan weer mee in de rijlessen.
Ik probeer de mesnen zelf op zoek te laten gaan en zelf te ontdekken wat hun paard al of niet leuk vindt, ook met rijden probeer ik ze zelf zo veel mogelijk te laten ontdekken ipv dingen op te leggen. Ik laat ze vb op verschillende manieren zitten, halthouden, aandraven,... en dan zelf voelen wat voor hun en voor het paard makkelijkst is, en dat werkt ook.

Christel Provaas schreef op vrijdag 7 december 2007, 12:01:


Geen weide overdag, oppervlakte beperkt tot 20 op 40 ipv grotere weide, ok, ze kunnen wel wat, maar uitgebreid heen en weer rennen, showen en spelen zoals Piablo en Moonlight graag doen zal toch minder zijn. En de stal is ook donkerder, al maakt dat meer voor mijn gevoel uit, 't is dan toch donker...
Ik ben gewoon ook niet graag afhankelijk van iemand anders ivm mijn paarden, zal ook wel meespelen.

Neen, Eddy, je hebt me niks opgelegd . Alleen je eerlijke mening gegeven, waarvoor dank.
Overtuigd zijn van de echtheid van je principes, daar zit het misschien wel. Ik ben overtuigd van wat ik uiteindelijk wil bereiken, maar ik wil dat de mensen de weg zelf afleggen, en in hun tempo.
En eigenlijk ben ik nog altijd niet 100% overtuigd dat ik precies weet hoe het moet en dat dit altijd zo zal zijn, ik heb de laatste 10 jaar zo'n evolutie doorgemaakt dat ik nu op dit moment alleen durf te zeggen wat ik nu op dit moment vind, en niet dat dit juist is of dat ik volgend jaar nog achter alles wat ik nu zeg zal staan , ik hoop neit dat ik uitgeevolueerd ben .
Ik kan je zo 5 mensen opnoemen die me al niet laten komen als ze niet met bit mogen rijden. Wat ik dan doe, is hen proberen met steeds minder en minder te laten rijden en hen begeleiden naar de, door henzelf gemaakte conclusie, dat het ook anders kan. Niet omdat ze mij navolgen, maar omdat ze dat zelf vinden.
En kijk, als ik een dergelijk proces bij mensen op gang kan helpen brengen, dan ben ik blij.

Piet schreef op zaterdag 8 december 2007, 11:09:


Soms heb ik zelfs de indruk dat je, eens een paard iets nieuws snapt, het best een paar dagen tot een week niet vraagt, dat het daarna beter gaat. Beter dan het zelfde elke dag oefenen, alsof het " even moet bezinken".

De doolhoftest is sterk van paard tot paard afhankelijk. Conny vind na 2 jaar de andere inging van de paddock nog altijd niet als hij er geen paard of mens heeft zien doorgaan, Moon staat aan een ingang, is die dicht dan rent hij gewoon om de stal heen naar de andere.

De weg naar huis terug vinden lijkt me dan weer iets anders, die zelfde Conny die de andere ingang van de paddock niet vindt, vindt elke keer opnieuw als ik half verdwaald ben de goede weg terug, ook langs nog niet gelopen paden. Misschien een ander soort orientatie?

Kortom, conclusie: ik weet het niet (schiet ook lekker op zo) maar ben er ook wel al een paar jaar over aan het denken zo nu en dan.

. Ik doe niets anders met

Dit vind ik een beetje vreemd.
Zowel met Dixie als met Piablo merkte ik geen verschil in aanleuning met of zonder bit indien ze correct lopen.
Nu doe ik vooral basis werk met Piablo, "gewoon" rechtuit, maar op het moment dat hij op de sidepull gaat hangen loopt hij achter niet goed, ofwel niet actief ofwel gaat dat rechterachterbeen terug buitenom. De oplossing ligt er dan in om hem vooral die steun niet te geven, wel actief te houden, met zit en benen proberen rechter te maken, tempo wat terug nemen en als dat lukt en ik vraag opnieuw om na te geven (als hij het dan nog niet vanzelf gedaan heeft) dan blijft hij licht.
Als hij de zwaardere aanleuning fijner lijkt te vinden, zou het dan niet kunnen dat hij die steun van je hand nodig heeft en dus nog onvoldoende op eigen benen loopt? Met bit zal hij dan die zwaarte niet willen nemen veronderstel ik, want dat doet hem meer pijn...

tweede poging...

Dit vind ik een beetje vreemd.
Zowel met Dixie als met Piablo merkte ik geen verschil in aanleuning met of zonder bit indien ze correct lopen.
Nu doe ik vooral basis werk met Piablo, "gewoon" rechtuit, maar op het moment dat hij op de sidepull gaat hangen loopt hij achter niet goed, ofwel niet actief ofwel gaat dat rechterachterbeen terug buitenom. De oplossing ligt er dan in om hem vooral die steun niet te geven, wel actief te houden, met zit en benen proberen rechter te maken, tempo wat terug nemen en als dat lukt en ik vraag opnieuw om na te geven (als hij het dan nog niet vanzelf gedaan heeft) dan blijft hij licht.
Als hij de zwaardere aanleuning fijner lijkt te vinden, zou het dan niet kunnen dat hij die steun van je hand nodig heeft en dus nog onvoldoende op eigen benen loopt? Met bit zal hij dan die zwaarte niet willen nemen veronderstel ik, want dat doet hem meer pijn...

Maria Delavega schreef op donderdag 13 december 2007, 11:37:


Ik heb hier ook de proef op de som genomen. Arabier, arabierveulen, welsh pony en quarter zonder deken, met toegang tot loopstal. Niemand hoest...
???

Ja, Eddy, ik zou ook heel graag samen met de hele beestenboel op vakantie gaan. Nu is Piablo ondertussen redelijk goed te laden, een rit van een anderhalf tot maximum 2 uur is prima.
Laatste verdere rit hadden we file, en na dik 2 uur had hij er echt geen zin meer in, stampen, trailer laten wiebelen,... en toen duurde het nog een uur voor we thuis waren. Uitladen was moeilijk, hij wilde er alleen maar af stormen.
Enkele dagen later wilde ik opnieuw even laden (gewoon om te oefenen) en no way wilde hij er op, terug steigeren en al zoals vroeger.
Hij gaat er nu terug op hoor , maar in mijn ervaring met Piablo maakt duur wel uit...

Hoe zou jij dan concreet dit oplossen, langere tijd rijden met Piablo?
Hooinet aanwezig, met wortels er tussenin, en dit was niet leeg bij aankomst.
Enige wat ik kan bedenken is dat hij er alleen in stond, maar ik kan nu eenmaal neit over een tweepaardstrailer beschikken en de auto heeft het daar ook wat moeilijk mee vrees ik.

Nog mensen gelijkaardige ervaringen en hoe lossen jullie het op voor lange ritten? Ik zou wel eens naar de Veluwe willen of zo met hem, of naar de zee...

Tips welkom .

Ik snap je wel, Maria...
Zit een beetje met het zelfde met onze Dixie, een superbrave coole quarterruin, een bijna kant-en-klaar paard. Maar de klik die ik met mijn arabier heb is er niet, ik had hem ook voor mijn man uitgezocht.
En toch... misschien moet ik wel ook leren western rijden, misschien wil Dixie er wel voor zorgen dat ik ook met koudbloederige types overweg leer kunnen wat mij eigenlijk helemaal niet ligt. Doe mij maar een "crazy arab" .
Al twee keer had ik onlangs bijna een heel goed plekje voor hem, de eerste is om een stomme reden afgesprongen, de tweede om een andere reden, en telkens het niet doorgaat ben ik ergens een hele klein beetje opgelucht van binnen en begin ik opnieuw te twijfelen.
Misschien gaat hij, misschien niet. Maar hoe langer ik hem rijd en met hem om ga, hoe meer oog ik krijg voor zijn kwaliteiten.

Aan de andere kant, ik had ooit een haflinger die letterlijk een loopje met mij nam voor piablo op mijnn pad kwam. Die heb ik verkocht en tussen hem en zijn nieuwe eigenaar klikt het super, allebei gelukkig en tevree. En toen kwam Piablo dus op mijn pad, ook helemaal niet wat ik zocht, maar wel mijn maatje.

Succes met je beslissing in elk geval, wat die ook moge worden.

jan seykens schreef op donderdag 13 december 2007, 20:05:


Zal eens een trailer voor langere tijd te leen moeten vragen, ik heb helaas niet zo'n ding. En als het terug goed gaat "file" oefenen voor 10 minuutjes of zo, ik laad hem wel nooit direct uit na het stilstaan (van Piekje geleerd), maar een file is toch nog anders.Ik heb in het begin wel dagelijks geladen, soms een stukje gereden, soms gewoon klep dicht, soms er in en er uit, dan eens een half uurtje gereden maar dat was voor de file. Hij heeft ook nog altijd weinig balans, kan inderdaad dat hij met veel stoppen en vertrekken in de problemen komt, hij neemt nog steeds niet de achterbenen wijd-stand aan at Conny en Dixie automatisch doen zodra ze er in staan.
Ben ook net terug met Tteam begonnen met hem, helpt misschien ook wel een beetje.

fieyka schreef op vrijdag 14 december 2007, 17:12:


Geef je paard voor het rijden gelegenheid te rollen. Staat ze op stal of kan ze vrij buiten? Paarden die genoeg buiten kunnen rollen wel als je er niet op zit.

Verder kan je zorgen dat ze goed aan het been is en vlot voorwaarts loopt, blijf richting geven en kijken waar ze heen moet. Dan zal ze het wel te druk hebben om te rollen.
Zoek uit waar ze het graag doet (in plassen?) en vermijd die plekjes tot ze goed voorwaarts is en je haar vlot overal kan rijden.

Piet schreef op zaterdag 15 december 2007, 17:28:


Waar en wanneer volgende keer?
Mijn Piabloke blijft scheef, belast ook in rust bijna altijd het linker-achterbeen, zet als je niet heel attent en corrigerend rijdt het rechterachterbeen buitenom in draf en het linker onder de massa, blijft rechts overkruisd of links of nu en dan eens goed aangaloperen (X! maar ondanks dat blijft het moeilijk), is al geosteopaat ed maar het bijft een "gewoonte" om rechts achter te ontlasten.
Ben nu terug aan het Tteamen om hem wat te helpen.
Na alle verhalen wil ik De Bodt wel eens in het echt bezig zien en horen .

Een vriendin van me en haar man hebben les gehad van AdB blijkt nu (ben wat aan het rond horen), en wel degelijk bitloos. Ze rijden met een Dr Cook en hebben geen gedrags- of dominantieproblemen of whatever met hun paarden en het bitloos rijden was geen probleem voor AdB.
Gewoon doen dus, en bij commentaar: "wij rijden altijd zo" en opgelost .
Mijn vriendin is trouwens van plan de cursus tot lesgever bij hem te volgen, bitloos en wel. Als het doorgaat en ze beeinigt die met succes laat ik jullie zeker iets weten.
Jammer genoeg woont ze niet echt dicht bij mij, anders kon ik fijn mee lessen.