Rare ervaring gehad gisteren, ik weet niet wat ik er van moet denken.

Door de overschakeling van hooi op voordroog (voor de hoest van Cesarke) schat ik de hoeveelheden nog wat moeilijk in. Gisteravond dus bleek toen ik thuiskwam dat de paarden al een paar uur waarschijnlijk niets meer te eten hadden. Zag ik omdat ook de laatste sprietjes opgepeuzeld waren en enkel totaal oneetbare brol bleef liggen.

Nu wou ik snel eerst nog wat Lolita in beweging zetten voor ik ging voeren, had dus Lolita aan de lasso, en graanmengeling in mijn tasje voor de 'goedzooo's bij mooi voorwaartse draf en zo. Lolita was abnormaal gemotiveerd, vooruit, rechtgericht, mooie hals erop, hoofd laag, alles wat ik wou. Zelfs eens twee pasjes passage. Dat was al opmerkelijk, maar Cesar sloeg alles. Die wacht normaal gezien mooi zijn beurt af (want bang van Lolita's tanden) of is vaak niet eens geinteresseerd om iets te doen. Niet nu. Terwijl Lolita rond mij cirkelde kwam hij tot bij mij gelopen, met de bal tussen zijn tanden, om voor mijn neus te steigeren. Ik vond hem natuurlijk zodanig snoezig dat ik hem (mag niet ik weet het) toch beloond heb voor deze spontane actie, toen ik dan met hem verder ging maakten we ineens super vorderingen, hij steigert nu al een jaar of zo op commando, maar kwam nooit verder dan tien centimeter van de grond. Ik weet dat aan mijn slechte trainersvaardigheden, dat ik mijn paarden maar blijf belonen voor de simpelste dingen en geen vooruitgang eis. Maar gisteren zijn we dus in één sessie naar een halve meter omhoogkomen geevolueerd! Ook de spaanse pas die al jaren een flauwe bedoening is (zie mijn filmpjes) werd ineens enorm expressief.

En dat allemaal omdat ze honger hadden... Wat moet ik daar nu van denken. Mijn vriendinnen die niet clickeren zeggen altijd 'je paard doet het dan enkel voor het voer en niet voor jou' en dat lijkt te kloppen. Nu, nog altijd liever dat dan dat ze het doen omdat ik ze niet zou slaan, maar toch. Ik weet dat er paarden zijn die gewoon graag dingen doen voor hun mens. Zijn dat misschien uitzonderingen? Verwacht ik teveel?

Hmmmm onzekerheid troef hier weeral.
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


Nathalie een paard die honger heeft die wil gewoon eten en niets leren.
Wel een heel leuk voorbeeld, ik denk dat het zo zit, en correct me I'm wrong. Een paard dat echt honger heeft wil niet leren, dat paard wil eten. Dan kun je als tweebener hoog en laag springen. Een paard dat honger heeft is ook niet te Pa ( eindigend op ) lli ook dat paard wil eten. Tenminste als deze paarden niet willen eten dat zou allang de hele wereld aan Parelli doen.
Misschien kun je er uit opmaken dat een paard weet als ie de verzorger ziet, ha dat is fijn, ik krijg iets dat me wat oplevert.
Interessant, dat zeker.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


Ik weet niet Nathalie. Ik heb het nooit uitgeprobeerd. Ben 't niet van plan ook
Kan alleen maar zeggen wat ik denk.
Wij met onze romantische ideetjes, willen dat graag denken. Ik denk dat je vriendinnen helemaal gelijk hebben. Dat er geen paard is dat iets uit totaal vrije wil voor een mens doet.
Het is of omdat ze wel moeten, of omdat ze behoefte aan iets hebben en iets van jou willen.
In dit geval was duidelijk waar ze behoefte aan hadden en ze wilden er extra voor werken.
Het liefste lopen ze met elkaar en bij elkaar in de wei. daar hebben ze geen mens bij nodig.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


Ik denk dat het van het paard afhangt.
Mijn Pête die doet het niet voor het voer. (Alhoewel die steevast na het rijden mijn schoudertas neem, haar wotels opeist. Is een gewoonte.)
Maar ik heb eens geprobeerd om met haar te clickeren, op de wei in het zomerseizoen. En ik had wortelschijfjes mee. Maar die was dus absoluut niet geïntresseerd in dat gedoe, liep weg en ging verderop grazen. Als ze ze niet zo krijgt, laten die wortels haar blijkbaar koud. Toch als ze genoeg ander eten heeft.

Puzzle daarentegen die zou een moord begaan voor een stukje wortel. (Is een pony die altijd honger heeft)
De manier waarop ik hem nu door het verkeer loods bijvoorbeeld (waar hij eerst compleet door kon flippen) is door m'n zakken vol te steken met wortels. En bij elke fietser, auto,... die passeert krijgt hij een stukje.
Dat had hij snel genoeg door. En nu raakt hij telkens mijn hand aan, als we voorbij iets 'engs' moeten. (En geef ik niet altijd wortel) Maar hij blijft wel braaf en heeft zijn aandacht bij mij. Is eerder omkopen dan clickeren, maar soit. Pony doet dus alles voor eten.

Waarom doen ze het dan wel? Puzzle voor voer. (Die raakt dus echt na alles wat je hem vraagt en wat hij uitvoert, je hand aan met z'n lippen )
Verder, voor mij? Nee, denk ik niet. Ik denk gewoon druk vermijden (En omdat ze het zo gewoon zijn?)
Bij Pête toch zeker. Dus ook stukken moeilijker om iets van gedaan te krijgen omwille van haar desintresse. Is ook een paard dat veel makkelijker ergens tegenin gaat.
Puzzle is veel makkelijker. Die is veel meegaander, doet eigenlijk nooit 'dwars'. Als er iets misgaat, dan heeft hij angst of snapt hij het niet. En dan 'zie' je die bijna denken. Zeker als hij een wortel kan verdienen.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


hallo.

Ik ben ook sinds een week of 2 aan het clickeren geslagen met mijn paardje. Ik moest natuurlijk eerst veel leren en ben gewoon begonnen. Tot ik hier las dat je ze eerst moet leren dat ze niet te opdrigerig wordens. Moest ik even opnieuw beginnen. Maar goed mijn kudde bestaat uit 7paardjes en die hebben normaal geen mens nodig zoals Piet al zei en zijn erg gelukkig. Als ik de wei in liep was er niet echt iemand die hinnikend en rennend naar mij toe kwam.. Nu doet mijn paardje dit dus wel en ik krijg de leukste en liefste hinnikjes van de wereld.
Ik durf te wedden dat dit voor mijn jaszak met wortel is!!!
Maar goed wij doen wat voor hun en zo doen zij wat terug. Het is in iedergeval leuk om te doen..

Esther schreef op woensdag 12 december 2007, 22:41:


Weet niet of je mijn vlaams begreep, maar dat was het net, ze konden immers eten verdienen door te doen wat ik wou, en bleken veel meer dan anders gemotiveerd om hun oefeningen mooi uit te voeren om dat eten te verdienen. Telkens ik 'goedzoo' zeg krijgen ze een paar korrels graan namelijk. Dus ik hoefde veel minder hoog en laag te springen juist dan anders om iets gedaan te krijgen, Cesarke kwam er zelfs spontaan mee.


? Snap ik ook niet. Een paard met honger is perfect te parellien. Gevorderde Parelliers kunnen hun paard van bij een emmer graan wegroepen, ik kan haar er altijd van wegdrijven (jij toch ook?) Volgens Pat is de volgorde van behoeften meestal 1 veiligheid, 2 comfort 3 spel 4 eten. Onafhankelijk van honger of niet. Zelfs een hongerig paard gaat uit de weg als een ranghogere hem wegjaagt, Parelli is gelijkaardig. Een paard is trouwens bijna altijd wat hongerig, een paard is zelden tot nooit echt verzadigd. Al eens een gezond paard gezien die graan weigert? Zelfs al heeft ie al een emmer op. Er is alleen meer en minder honger. En meer honger is meer motivatie om 'goedzoo' + graan te verdienen. Ik had op dat moment waarschijnlijk ook hooi als beloning kunnen gebruiken (moest het niet zo onpraktisch zijn), terwijl dat geen enkele zin heeft op het moment dat de hooiruiven vol zitten.

Piet schreef op woensdag 12 december 2007, 22:50:


Je hebt helemaal gelijk denk ik. Maar zijn er dan geen voorbeelden van paarden die gewoon graag meewerken/spelen? Uiteraard levert dit ook iets op, namelijk: het lekkere gevoel van mee te werken en te helpen en te spelen.


Hm, maar dat is eigenlijk mijn punt wel een beetje: dat we dat waarschijnlijk met z'n allen wel doen. Bij mij viel het verschil nu ineens op, maar vergeet niet dat mijn paarden hier momenteel in luilekkerland leven met onbeperkt hooi/voordroog en nog grasbrok, bietenpulp, enzovoort. Veel paarden hebben geen onbeperkt hooi (omdat ze te dik worden of omdat ze onwetend op een manege gehouden worden) en zullen dus zeker ook af en toe een paar uur niets te eten hebben telkens tussendoor. Vorige winter heb ik de mijne ook streng gerantsoeneerd (wanhoopspoging voor de hoefproblemen) met maar een halve baal hooi per paard per dag, en dan nog geweekt. Gewoon droog hooi was dan al een lekkernij. Ik weet nu ook niet meer of ze in die periode gemotiveerder waren, zou best kunnen.

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 13 december 2007, 12:00:


de self fullfilling response ?
kijk eens op de wei, ik zie paarden ook vaak spelen, intrinsieke motivatie, zonder voerbeloning
r bestaat een voorbeeld van een dolfijn die in het dolfenarium vanalles aan het doen was; het leek wel of die een showke wou opvoeren voor zichzelf
De trainer van die dolfijn stond er bij en keek er naar
Dolfijn passeerde de trainer even (eigen initiatief) en stak koppie boven water. trainer gebruikt het "tongetje aaien tussen de scherpe tandjes" als bekrachtiger, naast voedsel, aaien op de snoet, water spuiten op de snoet, etc
Maar dolfijntje lief had dit niet als bekrachtiger ervaren want voor hem was er geen gedrag van dat alels door de trainer gevraagd én dolfijntje lief had zz bekrachtigd, het spel op, het plezier, het gelukkig zijn
Dolfijntje lief snapte de bekrachtiger niet en ... beet de hand af van de trainer.

Ik geloof dus best dat dieren spelen om zz te entertainen, uiteraard

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 13 december 2007, 11:53:


Ik denk dat we verschillend over honger denken. Ik heb hier eens een paard gehad dat echt graatmager was en echt erge honger kende. Die wilde echt alleen maar eten, het heeft een tijdje geduurd dat ze wist dat ze altijd eten kreeg.Pas toen kon je wat met haar gaan doen.

Eva Saegerman schreef op donderdag 13 december 2007, 12:18:


zz???

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

Esther schreef op donderdag 13 december 2007, 12:23:


Ja een echt uitgehongerd dier geef je toch eerst wat te eten; lekker met rust laten, krachten op doen en dan, als beestje der klaar voor is, speeeeelen of trainen

het zou oneerlijk zijn, stel je voor om van het dier te eisen meteen aan het werk te gaan; arbeid voor loon (voedsel)

e m kraak schreef op donderdag 13 december 2007, 12:27:

jdhekj hkejhdekj, snappie?
"zichzelf"

Eva Saegerman schreef op donderdag 13 december 2007, 12:28:


bij mij staat zz voor zeer zeldzaam hoor . En dat heb ik toch echt in belgie opgepikt .

Piet schreef op woensdag 12 december 2007, 22:50:


Het liefst lopen ze samen buiten de wei, in die wei stinkt het te veel, het gras is aangevreten en er is geen diversiteit aan ander gewas om aan te knabbelen.

Goed dit nog eens te herhalen, dan snappen we gelijk waarom een paard het prima vind eens samen met de mens ergens anders heen te gaan. Alleen jammer dat we geen paard zijn, maar alla dat neemt het paard op de koop toe. We zijn ook nogal bazig en vol leiderschaps ambities, geven enkel iets te knabbelen na de Y es en lopen duizend struiken voorbij om ergens rare en onnodige loopjes te oefenen waar je zo fit van wordt.

Overigens ook de mens doet niets voor niets, al was het maar om tevreden te kunnen zijn met zijn eigen altruïstische moraal. Niets mis mee, gezond egoïsme.

Groetkes, Michiel

Michiel schreef op donderdag 13 december 2007, 13:06:


je doet er me aan denken, ping!
Ik ga dit weekend es met onze paardjes aan de hand wandelen, en er en graasuurtje van maken, of middagje! Ze mogen overal grazen waar ze dat willen, als ze willen blijven staan om te grazen, dan wacht ik even.
Behalve de rozen (maar die bloeien nu nie meer zeker ) van de buurman