Piet schreef op zaterdag, 28 augustus 2004, 17:18:

Nee hoor, nu kon hij de bodem zien van die plas. Dan is deze niet eng, want hij weet dat zijn voeten veilig zijn dan.

Groeten,
ingrid

Hans van Keeken schreef op zaterdag, 28 augustus 2004, 17:43:


Nou ik weet niet veel over hoefschoenen, alleen dan die van Smit. Ik weet dat hij verschillende zolen heeft (hardheid). Mijn pony heeft voor halfzachte zolen omdat ze voor gevoelige zolen heeft. Je kunt deze zolen (van de schoen) met je duim een beetje indrukken. Van de achterschoenen, waar ze harde zolen heeft, is de zool keihard en kun je ze niet indrukken. Omdat de straal toch de bodem raakt (van de schoen) loopt ze wel op een natuurlijkere manier dan met een ijzer, waarbij de straal de bodem niet raakt). Daarbij zitten ze alleen maar om gedurende een rit dus doen ze minder kwaad verrichten dan een ijzer dat 24 uur per dag onder blijft.
Ik weet oa dat er ook hoefschoenen zijn waar je diverse zolen in kunt leggen of waar je weer kalkoenen ed onder de zolen kunt schroeven. Dat is bij de schoenen van SMit niet, deze zijn van rubber (autoband zeg maar) en onderzijde voorzien van een bergschoen profiel.
www.smit-rijssen.nl is de website. Maar daarop wat hoefsmeden die natuurlijk bekappen en hoefschoenen aan huis aanmeten.

Groeten,
ingrid

ebby schreef op zondag, 29 augustus 2004, 20:21:


Hoi
Nee het is niet mijn pony. Maar een pony die we wilden trainen om onder het huifbed te gaan lopen (voor meervoudig gehandicapten geschikt). Echter hij is op training geweest, maar hij wilde op de een of andere manier niet leren. Ik ken de pony en hij is lief, maar vreemd gedrag als je hem wat aan wilt leren. Dus nu ga ik binnenkort een NH cursus doen. Wat precies weet ik ook nog niet. Spannend dus.

Groeten,
Ingrid

Op de een of andere manier kon ik geen kleine stukken tekst laten staan. Was alles of niets en aangezien Nick nogal een heel verhaal had geschreven wilde ik niet alles laten staan; werd zo onoverzichtelijk.
Zal wel aan mijn pc liggen, geeft de laatste paar dagen weer wat "hiks".

Forum schrijven is kennelijk erg moeilijk, dat blijkt maar weer. Ik zag in mijn antwoorden niets dubbels of onjuist of iets wat elkaar tegensprak.

Aangevallen voel ik me ook niet; maar daar lijkt het kennelijk steeds op. Dat komt echter waarschijnlijk omdat ik (zoals nu ook weer) wil gaan verklaren hoe ik tot mijn standpunt of mening kom. Niet kwaad bedoeld, maar proberen de boel helder te maken. Hihi om de een of andere manier wordt het kennelijk steeds onduidelijker.

Maar ik zal nog een poging wagen, want Nick je deed nu net of ik hier maar een eind hene zit te typen en het echt nergens meer op sloeg.

Ik ben in alle dingen kritisch waar het mijn pony betreft, maar inderdaad dat ben ik wel geworden in de jaren dat ik haar heb. In het begin was ik dat wat minder. Althans ik dacht een goede hoefsmid en dierenarts te hebben, maar ben door schade en schande wijs geworden. En dan ga je steeds voorzichtiger worden. Maar ik ontdekte ook dat een hoefsmid die geschikt is voor een groot paard, absoluut ongeschikt kan zijn voor een shetlander. Sterker nog, als ik een goede kreeg aangewezen en die opbelde, werd er direct gezegd; oh shetlander, nee die doe ik niet. Maar vandaar mijn opmerking dat een hoefsmid die voor mijn pony niet goed/geschikt is, voor een ander paard wel goed kan zijn.
En zo kan ik me dat indenken dat het ook omgekeerd is. Isabella heeft ook haar voorkeuren, net als ik. En door de loop der jaren heen ken ik mijn pony en weet ik welk type wel bij haar past en welke niet.
Maar door wat ik heb meegemaakt vraag ik dus wel door. Ik weet van heel veel hoefsmeden welke opleidingen ze gevolgd hebben of cursussen of in ieder geval hoe ze met het vak begonnen zijn. Zowel van de traditionele die ik had als de natuurlijke.
En toen Frans begon over dit onderwerp, wilde ik van hem gewoon weten wat hij voor cursus/opleiding heeft gehad omtrent het bekappen. Dat mag ik vragen toch? Ik weet het van hem niet en ik neem aan dat hij er een eerlijk antwoord op zou kunnen geven. Zoals de rest ook gedaan heeft.
Er was er ook eentje bij die gewoon vertelde dat hij geen opleiding gehad had, maar gewoon door ervaringen bij zijn eigen paarden was begonnen en veel gelezen had, en later toen alles goed ging voor anderen paarden was gaan bekappen. Dat is eerlijk en dat waardeer ik. Ik maak dan zelf wel uit of ik zo iemand mijn pony laat bekappen. Dat is dan weer die "gok" die je gaat wagen. Want als anderen hem afkraken, maar ik vind dat het allemaal logisch en goed klinkt, dat wil het toch proberen. Dat is gewoon dat gevoel dat ik heb omtrent dingen bij en met Isabella. Dat is moeilijk te omschrijven. Dat heb ik in de loop der jaren ervaren en gevoeld en dat moet je hebben of je hebt het niet. Ik kan me indenken dat het dan soms wat tegenstrijdig klinkt als ik het opschrijf/type hier.

Maar voor mij gevoel klopt het steeds. Misschien dat anderen dit "paardengevoel" beter kunnen omschrijven, ik kan dat kennelijk niet.

En wat je vroeg over die cursus bij Frans. Nee ik heb hem niet gevolgd, maar iemand heeft me wel gevraagd of ik de cursus met haar samen wil gaan doen. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik nee heb gezegd. Niet omdat de cursus misschien niet goed is, heb ik geen oordeel over, maar ik denk dat ik niet meer kan leren dan ik weet. Ik heb in het verleden veel met Ilona gemaild, foto's gestuurd van de hoeven en zij heeft mij goed op weg geholpen. Samen met de uitdraai van deze site en met uitleg van de heer Smit van de schoenen en van Bram denk ik dat ik een heel eind op de goede weg ben. Wat ik wel jammer vind bij de cursus van Frans, nu we het er toch over hebben, is dat je oefent op kadarver hoeven. Begrijpelijk hoor, maar je kunt zo nooit een goede voetas stand bepalen. Frans en Ilona corrigeer me aub als dit niet zo is. Het is gewoon wat ik ervan denk. Dat is ook wat ik me afvroeg en waar ik dan helaas geen reactie op krijg.

En wat de hoefsmeden betreft, ik denk dat Frans toch te voorzichtig is met namen. Als ik hier een site van iemand wil aanraden, dan hoop ik dat dat mag van hem. Of moet hij het eerst "onderzoeken" of diegene wel "deugt"? Ik raad bijv. nogal eens de site van Smit aan. Op die site staan vele natuurlijke bekappers door heel het land. Ja ik weet ook niet of die goed zijn, maar 3 ervan daarvan heb ik van diverse mensen vernomen dat ze goed hun werk doen. De andere heb ik nooit horen vernoemen, dus geen idee. Maar mag ik daarom dan hier niet de site van Smit aanraden?

En over het natuurlijk houden. Ja dat wist ik allemaal al vooraf wat je zegt. Er is bij de aanschaf bij Isabella maar 1 ding wat ik over het hoofd heb gezien toen ik haar kocht; dat ik zo vreselijk veel van die pony zou gaan houden, want ik had dat niet verwacht dat ik zo gek zou worden op een shetlander, zo'n klein smurfje waar je niet op kunt rijden.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 29 augustus 2004, 23:31:

Overigens bedenk me net, even een aanvulling op de "gok".
Ik heb/had dat bewust tussen aanhalingstekens gezet. Voor mij is het nl. geen gok, althans niet meer. Het is het vertrouwen op je gevoel omtrent je paard/pony. Het paardengevoel noem ik het maar.

Maar daarin moet ik toegeven, dat dit er wel altijd is geweest bij mij, al jaren, ook al op de manege, maar ik heb wel geleerd dat ik er ook op kan vertrouwen. En dat is gegroeid bij mij. Eerst voelde velen dingen verkeerd, maar ik kon of beter ik deed er niets mee. Ik dacht dat het aan mij lag, anderen zeiden toch anders? Ik voelde me soms een einzelganger in het omgaan met paarden hoor. Maar het gevoel was er, nu het vertrouwen nog.

Maar door vele dingen die ik heb meegemaakt, heb ik door de jaren heen geleerd erop te vertrouwen. Ik wilde ook geen ijzers, dat voelde niet goed, maar ja er was geen alternatief (ik praat over 7 jaar geleden).
Sterker nog, ik heb ooit zelf met schuimrubber en sokken dingen in elkaar geknutseld omdat ik geen ijzers wilde in de winter, maar haar toch over grind moest leiden. En zei toen ook tegen mensen in mijn omgeving; vonden ze zoiets nu maar uit! Dus het idee was er, maar ik zat nog niet op het juiste spoor. Toen iemand mij dus ooit attent maakte op schoenen, wist ik het. Dat is het en die zijn er dus ook gekomen.

Dus een "gok" lijkt het soms, maar is het niet. Maar soms voel ik het nog wel zo, omdat ik tot op de dag van vandaag nog niet altijd 100% durf te vertrouwen op mijn gevoel. Of ga twijfelen door dingen die anderen vertellen. Zoals met dat dekentje. Ik voel dat het niet kan bij mijn pony zonder dekentje na een winterrit, maar je gaat twijfelen door verhalen van anderen en dingen die je oa hier leest. Maar het blijft fout voelen om het uit te proberen zonder dekentje, dus ik doe het ook gewoon niet. Als het fout gaat is dat nl. mijn eigen schuld dan; vertrouw op je paardengevoel.

Dat is wat ik nog wilde aanvullen en dat is ook de boodschap die ik alle forumlezers wil meegeven:

Vertrouw op je eigen gevoel omtrent je paard.
Dan is het geen "gok" als je iets doet, maar dan is het altijd goed, wat het ook is. Voelt iets fout, doe het dan ook niet en omgekeerd.

Het werkt echt, maar ik heb hier inderdaad wel een hele tijd voor nodig gehad om er ook echt op te durven vertrouwen.

Laat je niet gek maken door wat anderen zeggen of schrijven, denken of voelen, alleen jouw gevoel voor jouw paard is goed.

Groeten,
Ingrid

Wil schreef op maandag, 30 augustus 2004, 1:20:

Als ik kijk naar het hooiland bij ons achter dat door die boer wordt gehooid en verkocht, dan weet ik dat je niet altijd baat hebt bij wat je zegt. Want op dit moment is daar nl. geen JKK in te zien, althans niet vanaf afstand. Als je aan de rand loopt zie je geen geel tussen het gras. Mede ook omdat ik dat wat er stond heb gemaaid voordat het uitzaaide in mijn veld, maar toen ik door het gras liep tot mijn schrik zag dat het allemaal grote rozetten / bladeren zijn. JKK is een volgens mij 2 jarig kruid. Wat in mei is gemaaid met het hooi, kan dus nu nog niet bloeien?? Weet ik niet zeker, maar wel weet ik dat het vol staat, maar dat dit niet vanaf afstand te zien is.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op maandag, 30 augustus 2004, 10:29:

Dit klinkt eerlijk, open en interessant. Ben blij dat je een antwoord gegeven hebt en dat meen ik. Ik vind het dan ook reuze jammer wat je dan vervolgens hieronder schrijft.


Ik kan nu alleen maar denken: Pardon?

Ik geloof dat ik er echt mee moet gaan stoppen mensen. Als er zo over gedacht wordt, dan blijkt toch wel dat ik het niet goed uit kan leggen op zo'n forum. Ik heb nu echt het idee dat ik de boel hier zit te verzieken voor vele mensen en dat is niet mij bedoeling. Ik vind het een goede site, maar had gewoon af en toe wat kritische kanttekeningen. Of dat zal ook wel weer niet juist omschreven zijn. Ik kan het gewoon niet, discussieren, uitleggen van wat ik bedoel. Ik had gehoopt dat ik het met dat paardengevoel duidelijk kon maken, maar helaas. Het lukt me niet.

Ik begrijp Frans en Ilona dat jullie me liever niet meer op het forum zien. Ik zal er ook niet meer komen. Niet omdat ik niet tegen kritiek kan, maar ik voor mezelf het gevoel heb er nu mee te moeten stoppen. Want ik doe het toch niet goed. Ik probeer juist wel serieus over dingen na te denken, maar kennelijk doe ik dat niet goed. Ik ben niet echt een goede intellectueel en kan dus beter gewoon mijn mond gaan houden.

Uiteraard blijf ik zoals nu in mijn kennisenkring en daarbuiten mensen op paardnatuurlijk wijzen. De website is duidelijk en zo zie je maar dat je ook zonder cursussen iets mooi en goed kunt doen. En dat begrijp ik heel goed, omdat ik zelf een praktijk mens ben. Zien en dan nadoen. Beetje logisch nadenken, het paardengevoel erbij en een beetje boerenverstand.

Het was me wel heel aangenaam om hier op het forum te mogen schrijven en leren, maar voor mij is nu het moment aangebroken om afscheid te nemen. En dat neem ik niemand kwalijk. En niemand hoeft hierop te reageren. En het is niet omdat ik niet tegen kritiek kan, enz. Maar ach , kijk zelfs dit kan ik al niet uitleggen.
Dus eh ... stoppen Ingridje.

Ik wens jullie allen nog veel forumplezier en goede en interessante en vooral waardevolle discussies toe.

Met vriendelijke groeten

Ingrid

Hoi Ilona en Frans,

Ik kan alleen maar zeggen, laat maar zitten. Ik wil en kan het geen eens uitleggen. Ja inderdaad soms als ik een bericht overlees klinkt het nogal heftig zoals van die cursussen links en rechts geven ... ik het bericht teruggehaald want dacht, heb IK dat geschreven? Ja dus. Inderdaad lijkt wel richting Frans gericht te zijn, maar die bedoelde ik dus niet. Zeker niet. Maar ja, je hebt gelijk wat ik wel bedoelde staat er niet.

Net als jij zei, koop liever een arabier, dat bedoelde je ook niet.

Maar het gebeurd me te vaak. Ik wil serieus reageren en duidelijk vertellen wat ik voel en denk, maar dat is niet eenvoudig blijkt wel. Komt af en toe lullig over of zelfs helemaal niet. Dan zijn verhaaltjes over Isabella makkelijker, maar ja daar werd hier ook geen prijs opgesteld, want ik heb al vaker het verhaal over "het moet hier geen bokt gaan worden" gehoord. En dit bedoel ik niet gemeen, daar hebben jullie ook gelijk in, helemaal.

Maar ik dacht juist wel serieus bezig te zijn; neem van die dekens het zweten, was ik niet zelf degene die me afvroeg of het dan geen dierenmishandeling is wat ik doe met mijn pony? Dat was heel serieus bedoeld. Nogmaals ik ga het niet uitleggen. Ik moet er gewoon mee stoppen. Ik kan het kennelijk niet. Daar is toch niets mis mee? Niet iedereen is geschikt om dingen goed te verwoorden. Ik praat nogal veel en ook dan zeg ik dingen "verkeerd", maar uit een reactie van de ander haal je dan direct oh sorry zo bedoelde ik het niet? Het was geen aanval of verwijt hoor! Maar dat lukt niet met tekst. Ik ben het niet met alles eens, maar dat is ook logisch, anders heb je verdomd saaie discussies.

Maar laat ik jullie allemaal nog even het volgende vertellen wat net echt oprecht waar is gebeurd. Na het lezen van het bericht van Frans was ik verdrietig (voor mezelf); het deed me denken aan een voorval uit het verleden (in de prive sfeer waar ik hier helemaal niet op in wil gaan). Maar met die bui ging ik naar Isabella toe, me afvragend of ik nu wel of niet moest reageren op het forum en hoe. Ik was dus met mijn gedachten bezig iets te verwerken. Ik wilde Isabella aanhalen en ze kroop weg, achterwaarts. Ze was bang voor me!! Dat heb ik nog nooit zolang als ik haar heb meegemaakt. Ze volgde wel iedere beweging die ik maakte, bijna tot het enge aan toe, maar aangehaald worden wilde ze zeker niet!!

Ik straalde dus overduidelijk iets beangstigend uit. Dit wil ik dus niet. Dat kan niet, dat mag niet. Ik laat me niet zo meeslepen door het hele gebeuren hier. Of dingen nu wel of niet goed zijn verwoord, zand erover, maar ik ga stoppen met die forum gebeuren. Had me al helemaal niet meer in wat voor discussie dan ook moeten mengen, want dit is me hier al eens vaker overkomen. Ook niet gemeen bedoeld of met opzet, maar het komt gewoon hard aan.

Overigens ik zit me hier helemaal niet vrij te pleiten. In sommige gevallen heb je best gelijk, maar ik denk dat iedereen wel eens iets zegt dat een ander denkt Hè wat nu?! We hebben allemaal ook wel eens onze dag niet of onze kop staat niet lekker. Enz.

Ook vind ik het nu een beetje jammer dat ik niet op het feest was, om met elkaar kennis te maken, want inderdaad als je weet hoe ik iemand spreekt en doet, dan kun je vaak ook beter het verhaal lezen wat iemand schrijft. Eh ook niet duidelijk. Dus laat maar zitten.

Echt allemaal succes gewenst. Marina ik hou jou op de hoogte over Iwan zoals beloofd.
En echt dit is het laatste wat ik erover kwijt wil.

Groeten,
Ingrid den Ouden

Frans Veldman schreef op maandag, 30 augustus 2004, 17:29:

Sorry Frans, maar dit bedoelde ik nu. Waarom zo'n opmerking; denk even na. Natuurlijk ga je geen gat in de zool boren. Wat dacht je van röntgenfoto's??

Ik had foto's van Isabella's hoeven na haar bevangenheid. Een gekanteld hoefbeen en een dunne zool waren zichtbaar, maar van die zool dacht ik zelf ook nog; hoe weet je dat die dun is voor haar, want wat is een normale dikte.

Maar toen ik opnieuw foto's heb laten maken een tijdje geleden (ijzers eraf en gevoelig) bleek haar zool nog dunner geworden te zijn dan op de eerste foto's. Ja geen wonder dat ze slecht loopt. Dat zal best gaan aangroeien, maar niet als ik iedere dag met haar op haar zolen over het asfalt ga lopen, of wel dan.

Kon het even niet laten hierop te reageren. Maar moet ik niet doen, want ik wind me op. Nee ik ben geen slecht mens, maar ik bekijk het even logisch. Ik heb zelf echt een helehoop meegemaakt met Isabella, misschien nog wel meer dan jullie allemaal weten. Dan ga je niet experimenteren, dat beest heeft genoeg pijn geleden in haar leventje. Dan kies ik voor schoenen en inderdaad net als Cornelie zegt, waarom niet haar leventje lang? Als zij daar nu lekker mee loopt op de weg, waarom zou ik dan haar pijn moeten laten lijden omdat dat nu eenmaal zo hoort? Dat snap ik niet, en dat zal ik niet snappen ook. Dus ik ga me ook weer niet verder erin mengen, maar ja, moest dit nog even kwijt. Pfff gat in boren ....

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 30 augustus 2004, 18:58:

Oh nog even kleine aanvulling voordat ik weer commentaar krijg.
Was niet tegen Frans of Nick, of Ilona of wie dan ook gericht.

Het gaat na een jaar al een stuk beter, ben dus ook erg blij om mijn keuze, met hoefijzers was bij Isabella nog een veel grotere ramp dan zonder schoenen lopen. Ik kan diegene die willen vreselijke foto's toesturen wat er kan gebeuren bij (slecht) beslag. Niet leuk om te zien.

Wat dat betreft ben ik nu enorm gelukkig met haar hoeven. Zo mooi zijn ze nu, geen hapje, geen brokkeltje. Maar die zool ... die wil maar niet ongevoelig worden. Tuurlijk is er een oorzaak. Meerdere zelfs. Oude bevangenheid, slecht beslag, veel te kort bekapt ooit, die rotzolen in de ijzers die ik ooit had waardoor haar straal totaal is verschrompeld, enz.
Het komt misschien ooit wel weer goed, maar de weg is lang. Veel langer dan hier soms op wordt geattendeerd.

Duidelijk ?? Voor iedereen ??

Ik denk dat jullie allemaal er hier beter mee op kunnen houden met over en weer commentaar gaan leveren, want je komt er toch niet uit. Dat Frans nog zijn standpunt verdedigd dat begrijp ik goed, maar Nick van jou valt het me erg tegen. Ook Cornelie heeft grote problemen gehad met Pride, net als ik met Isabella. We praten hier niet over kleinigheden, over een kleine gevoeligheid of zo. Ik wens dit wat wij hebben meegemaakt met onze paarden dan ook niemand hier op het forum toe.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op maandag, 30 augustus 2004, 14:28:

Nou na een fijn middagje bij het huifbed heeft Isabella ook weer vriendjes gemaakt, dus dat komt wel weer goed.

Aardig dat je zo nog reageert, maar ik stop er echt mee. Net ook weer wat opmerkingen van Nick gelezen dat ik dacht ... ja ik trek het me wel persoonlijk aan. Niet de kritiek die wordt geuit, maar een bepaalde kortzichtigheid van bepaalde personen de andere kant uit. Wan ik heb wel door dat zolang ik niet 100% natuurlijk met mijn pony om kan gaan, ik hier toch nooit de reacties kan geven die men hier wenst te zien (geldt voor diverse mensen). En met niet 100% bedoel ik: heb geen groot perceel met diverse soorten bodems erin, Isabella staat niet in een kudde, ik rij met bit in (stang nog wel), gebruik een dekentje na een rit in de winter, gebruik hoefschoenen en heb haar laten bekappen door een smid die zijn manier van bekappen onterecht natuurlijk noemt (althans in de ogen van enkelen hier), bekap nu zelf op een manier die niet geheel 100% conform deze lijst is, bestrijd JKK met strooizout, strooi kunstmest, geef wat krachtvoer en muesli als ze moet werken, enz.

Dus eh, dan blijven er dingen altijd spelen die hier liever niet geplaatst mogen worden ivm het "bokt-gehalte" dus laat ik dan slim zijn en ermee stoppen. Snap ie mijn beredenatie ... het blijven nu zo van die welles-nietes cirkeltjes. Niet leuk voor de schrijver, maar zeker ook niet voor de lezer.

Groeten,
Ingrid

Harriët * schreef op vrijdag, 17 september 2004, 16:06:


Ja kan. Bij Smit in Rijssen (www.smit-rijssen.nl). Deze maakt ze van minimaat tot super grote shire maat.

Over het niet meer passen van de schoenen ... dat ligt eraan. Ikzelf ben nu na een jaar op het punt beland dat de voorschoenen van Isabella inderdaad niet meer goed passen. Haar hoeven zijn na het afnemen van de ijzers (toen ze ondergeschoven verzenen had gekregen) met nu wat veranderd van vorm. Achter hoeven overigens geen enkel probleem. Altijd zonder ijzers geweest en kennelijk altijd zelfde hoefvorm. Nog een nadeel dus van hoefijzers.

Maar ja een jaar mee gedaan dus !!! Wie doet er een jaar met een paar ijzers ?? Niemand, dus voor mij geen enkel probleem om over een tijdje nieuwe schoenen te laten aanmeten. Ze zijn hun geld echt dubbel waard geweest hoor. In de winter rijden we minder en ze kan nu best minder lange afstanden zonder schoenen over de weg heen inmiddels.

Maar als we langere ritten maken, slijten haar hoeven te snel dan ze groeien (in mijn ogen) met het rijden over asfalt. Daarbij blijf ik het een nadeel vinden voor haar pezen en gewrichten om langdurig met hoge snelheid over harde bodem als straatklinkers en asfalt te rijden. Schoenen dempen en vangen een bepaalde schok op (met ijzers is de klap nog veel groter overigens dan zonder ijzers, dus schoenen zijn in mijn ogen in dit geval ook een uitkomst). Maar dit is echt mijn mening; of dit in de praktijk waar is en opgaat en zo weet ik niet en is ook niet bewezen of wat dan ook denk ik zo.

Iets in de schoenen gaan zitten ... eh nee, nog nooit meegemaakt. De schoenen sluiten nauw aan aan de kroonrand dus er kan niets in, behalve water als je door een plas rijdt. Aan de onderkant gaat wel eens een takje in het profiel zitten (bergschoenen profiel), maar dat kan bij een ijzer ook gebeuren. Voordeel van schoenen is het rijden in de sneeuw, want totaal gripvast en zeker geen klonten in de hoeven. Het gaat perfect. Sowieso geen glijders, ook niet op gras of asfalt, ook niet op een korte bocht. Vraag de heer Smit maar, hij geeft je zo een demonstratie van zijn paard met schoenen aan op een zeer korte volte in de volle galop op het asfalt bij zijn bedrijf achter. Doe dit maar eens met ijzers en je paard zal een enorme smak maken.

Dan nog als laatste opmerking; ik krijg menles met een wedstrijd 2-span die beide schoenen dragen. Laatst oversteek door de vijver gemaakt in het bos hier, tot de buik in het water (welsh) en op de kar ook bijna natte voeten. Alle 8 de schoenen zaten nog keurig onder, ondanks dat de in en uitloop van de vijver pure prut waren. Ze zitten dus nog goed vast ook.

Maar ik praat over de schoenen van Smit. Anderen ken ik niet.

Maar ben er echt 100% tevreden over.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik heb toch een vraag die ik graag hier wil plaatsen.

Op dit moment heeft Isabella op sommige plekken een soort roos in haar vacht. Huidschilfers? Het zit echt in de haren vast, maar los van de huid zelf. Je ziet het alleen als je de haren wat wegduwt. Bij krabbelen vallen de schilfers als roos uit de haren/vacht.
Ik heb dit nog nooit eerder gezien bij haar. Heeft het wat met de aanmaak van wintervacht te maken? Of kan het wat anders zijn, vooral ook omdat het wat pleksgewijs is (op hele lichaam overigens van buik tot flank en benen).

Groeten,
Ingrid