Piablo was toen welgeteld een maand onder het zadel, niet echt beleerd te noemen.
Maar de situatie is inderdaad anders, ik liep toen noodgedwongen voor hem en was er vrij gerust in. Achteraf gezien had ik achteruit moeten lopen (en Anna er af halen voor dat stukje), dan had ik het misschien net op tijd zien aankomen om hem te stoppen.

Daarnet het ganse filmpje gekeken, ziet er veel mooier uit dan dat korte stukje . En Shiny is heel erg veranderd sinds ik hem zag, hij doet me aan Piablo denken (dus ...).
De scheefheid likt mee te vallen, Angela knikt nu en dan haar linker (binnen) heup in, maar ik kan niet zien of het door haar komt of door Shiny's scheefheid, zou het op de andere hand ook moeten kunnen zien. Maar da's iets voor later, als hij echt bereden kan worden. Een paar stapjes verder...

Diana Gerritsen schreef op zaterdag 29 december 2007, 20:29:


Succes!
Gewoon doen, lukt zonder probleem. Ik realiseer me nu ik je bericht lees dat ik Dixie ook bitloos buiten heb mee genomen na 8 jaar met bit gereden te zijn bij de vorige eigenaar. Gaat gewoon helemaal vanzelf (en waarschijnlijk meer relaxt dan met een bit er in), zeker als je in de bak al geoefend hebt en je paard het systeem snapt.

Benieuwd naar je verslagje morgen .

Eva Saegerman schreef op zondag 30 december 2007, 10:53:


En toch vind ik het mooi...
De galop onder de ruiter zou wel wat vrolijker mogen, dat paard heeft niet vanzelf zo'n lage halsdracht. Maar ik doe het absoluut niet na hoor!
Tweede filmpje, bruine paard wat met bal speelt, ook.

Hoe reageert hij buiten met verandering van terrein? Overgang asfalt-keizel, rand stoep ed? Trailer overgang klep-binnenkant? Of is het alleen met de ruif dat hij zo doet?

Michiel schreef op zondag 30 december 2007, 18:45:


Hij kan het dus wel, maar durft niet goed? Zie ik dat juist?
Piablo is ook heel erg op zijn hoede voor elke kleur/samenstelling verandering in het terrein. vb in en uit de schuilstal in het begin (van klinkers naar rubbermatten) vond hij doodeng. Het enige wat hielp was hem er tot in den treure toe heen en weer over leiden want aan de hand deed hij het, spontaan niet. Tot hij het zo gewoon was dat hij er geen acht meer op sloeg.
Met clickeren kan hij zichzelf overwinnen om het te doen, voor de click. Het moet echter een gewoonte worden door heel veel herhaling, zonder er belang aan te hechten. Eerder naar het desensitizen toe dan naar het trainen.
Met clickeren bij een clickerwijs paard kan je vb bekomen dat hij het alleen doet als je het vraagt, ik weet niet of dat meespeelt bij jullie?

Piet schreef op maandag 31 december 2007, 11:50:

Tja, moeilijk. Arabier zie ik er zeker in, maar zijn staartinplant is wat lager. Misschien new forest er bij? Alhoewel hij vrij tenger is... Hoe groot is hij nu ongeveer?

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 januari 2008, 11:42:

Mijn paarden staan gewoon naar het vuurwerk (op zo'n dikke km afstand) te kijken elk jaar. Zouden ze dat mooi vinden of gewoon raar?

Van ons in elk geval ook een heel fijn 2008 toegewenst, zonder ongelukken, geen erge ziekten ed en veel mesnen en paardenplezier.

Nu heb ik me toch echt wel krom gelachen.
Oude F waar mijn paarden nu tijdelijk staan (zeer tradi, ex-LV commandant) is naar jumping Mechelen geweest. Hij heeft daar zondag een show van Pignon gezien, was er nog stil van. Hij wilde me vertellen wat die man deed,weet ge, kam eert neit uit zijn woorden, kwam niet verder dan: "een beetje zoals gij dat met die van u doet maar dan met meer", ik lachen, hij echt diep onder de indruk.

Misschien slaat alles daarvoor zo tegen, misschien moesten mijn paarden een paar maand tradi staan, even de boel wakker schudden en "bekeren".

Want: "als ge nog een keer met die van u gaat spelen, moet ge me toch eens zeggen hoe ge dat doet" , en ik moet hem ook eens voordoen hoe ik zijn moeilijke merrie "vang".

En dan te bezien dat ik nog maar zo weinig kan en zo veel meer wil kunnen...
Hij zegge het voort!