jose schreef op vrijdag 28 december 2007, 18:41:


Hoi Jose,

Volgens mij lopen hier nu 2 discussies door elkaar heen.
A: enerzijds mijn idee dat sommige paarden los van het bekappen gewoon teveel slijten
B: anderzijds het door jou aangehaalde te kort bekappen.

A: Dit zal voor een deel wel te maken hebben met gewenning. Maar in de praktijk is het nu eenmaal zo dat de paarden van de landeigenaar of stalhouder op enig moment van de wei moeten. We zijn dan blij als we een stal met uitloop hebben, welke we dan graag in ieder geval deels verhard zien. Daar gaat het dan weleens mis tgv te hard slijten in combinatie met te weinig groei. Sommige paarden hebben dan ook de neiging om dan de hele dag op het verharde deel te gaan staan, met te veel slitage als gevolg.

B: Wat betreft te kort bekappen, ik denk dat dat wel eens gebeurt. Ik zelf ben er ook erg voorzichtig mee geworden in de loop der jaren. Sommige paarden hebben gewoon baat bij een randje hoefwand dat blijft staan. Dit hangt samen met de mate waarin de hoeven hol zijn en of het paardje dikke of dunne zolen heeft. Overigens heeft dit naar mijn mening niets te maken met of je nou traditioneel of natuurlijk bekapt. Dit zal per smid of bekapper verschillen. Ik zie ook veel traditioneel bekapte paarden die naar mijn mening tekort gezet worden.

Hiermede zijn we weer gekomen op wat nou het verschil is tussen traditioneel en natuurlijk bekappen. Ik zie dat als 2 uiteinden van een schaal, waarbij ik als NB-er uitga van de beginselen van NB, terwijl de traditionele smid uitgaat van zijn beginselen, die het andere einde van de schaal vertegenwoordigen.
De kunst is uiteraard om met in achtneming van je beginselen daar op de schaal te gaan zitten, zodat je een goed lopend paard krijgt. In de praktijk zul je dan wel eens concessies moeten doen aan je beginselen, als de specifieke situatie van een paard dat vraagt.
Dat is soms een kwestie van ervaring, maar vaak een kwestie van goed luisteren naar de klant, want die kent de hoeven van zijn paard vaak veel beter als ik. Een beetje fine-tunen zeg maar. Maar ik ben dan nog steeds aan het NB-en.
Overigens doen de smeden het vaak net zo: ik zie steeds meer traditioneel bekapte paarden, waarbij ook niet aan de straal gesneden wordt, ik denk dan ook dat de verschillen in de praktik kleiner zullen gaan worden.

groet,
Simon

Simon Lingbeek schreef :


Ik herken het wel, Simon, maar dan niet zozeer van het doorbrengen van de dag op harde ondergrond, maar van het veelvuldige lopen op harde ondergrond, zoals bij ons:

Onze Holly (Quarter) en Bombita (Appaloosa) hebben ook heel platte voeten, die zijn zo afgesleten en met name aan de achtervoeten bij Bombita zijn de straalgroeves bijna vlak. Toch loopt zij niet extreem gevoelig.
Bombita heeft enorme flaptonen als je daar niks aan zou doen (echte schuiten maar dan wel heel plat aan de achterkant) en Holly slijt wel haar tonen iets af, zij heeft echter ook een wat slepende gang, we denken dat dat met haar weke koten te maken heeft.

Beiden zouden we liever iets meer hiel laten kweken maar dat lukt van geen meter, ook niet als ze uitsluitend op zachte ondergrond staan en niet buiten komen, zoals afgelopen weken met die paardenziekte hier in de buurt. Blijkbaar is dit hun stand geworden Of komt het door hun manier van lopen (er is al vaker een osteopaat bijgeweest).

Soms komt het hier wel eens voor met nieuwe paarden, dat ze tijdelijk meer slijtage hebben dan groei, en het duurt een tijd voordat dat in evenwicht is. In theorie zouden zulke hoeven inderdaad sneller moeten gaan groeien, maar feit is dat dat niet altijd meteen gelijk opgaat. Later wel, deze paarden komen er altijd doorheen, maar dat kan heel lang duren. Ik herinner me dat dat bij Stef zo was toen hij 4 jaar geleden bij ons was. Toen jij hem onder handen kreeg was hij net door die fase heen, dat heeft zeker twee jaar geduurd. Nu, weer terug bij ons, heeft hij goede sterke hoeven gekregen.

Misschien staan de paarden waar jij het over hebt teveel stil (hoefmechanisme) of hebben de eigenaars niet lang genoeg geduld kunnen opbrengen?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 29 december 2007, 11:15:


Hoi Pien,

Ik denk dat het hem erin zit dat een deel van deze paarden gewoonweg te weinig op het harde komt. Veelal in de bak rijden en dan aan het einde van het weideseizoen ineens op de stenen gaan staan. Zou je ze langer laten staan, zou het evenwicht wellicht wel komen. Na enkele maanden gaan ze weer de wei op en kweken ze weer wat hoefwand en gaat alles weer prima.

Groetjes,
Simon
nb: alles goed met Stef?

Simon Lingbeek schreef :

Ja, ik denk het ook. Het harden van de hoeven duurt zo heel lang als ze alleen maar in de bak of op zachte ondergrond rijden of staan in de zomer en dan wel plots de hele winter op het harde moeten doorbrengen. Daarin is geen opbouw/evenwicht.

Met Stef gaat het prima! Ik ben elke dag nog zó verschrikkelijk blij dat hij weer terug is. Zijn hoeven gaan ook fantastisch. Indertijd heeft het twee jaar geduurd voordat zijn hoeven beter werden (na iets van 15 jaar ijzers), een paar maanden voor hij wegging hebben we nog hoefschoenen gemaakt omdat hij niet helemaal door het proces heen was. Toen hij terug naar Ch. ging waren we benauwd dat zij hem terug op ijzers ging zetten wat ze gelukkig niet gedaan heeft. Eenmaal terug bij ons was ik bang dat zijn hoeven weer minder waren door het toch wel veel op stal staan en en wat op de weide, maar gelukkig was dat toch niet zo. Nu zijn ze zo goed als ze nog nooit geweest zijn. En ik heb mijn blije grote superkerel weer terug!

Alleen met Eining gaat het niet zoals we willen, we weten nog niet of het de hoeven zijn, de rug, of wat anders. Jij hebt me indertijd gemaild dat Stef en Eining wat rotstraal-achtige verschijnselen hadden bij Ch. maar daar was nu niks meer van te merken.

Groet, Pien

Simon Lingbeek schreef op donderdag 27 december 2007, 18:45:


Even een andere invalshoek, Jur staat ook bijna alleen op stenen swinters. En voelend aan mijn eigen blote voeten maakt het een gigantisch verschil of die straat echt schoon is of dat er wat strootjes, zand of blad ligt.

Een schone straat is keihard en op wat vuil is het flueel zacht. Die keiharde straat voelt ook weer heel zacht aan als dat gladde stenen zijn, zoals gebakken steen. Daar slijt je echt niets aan, dat is gelijk je parket thuis. De korrels van fietspaden dat is andere koek, ook de poreuze beton stenen zijn slijtmonsters. Kortom er is nogal verschil tussen de ene stenen ondergrond en de andere en met wat simpel vuil is het ergste probleem ook geheel weg te halen. Alles liever dan geen verharding adviseren, want dan is er weer een soppige ondergrond probleem die veel moeilijker op te lossen is.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Michiel schreef op zondag 30 december 2007, 20:09:


Toch mooi zo'n "podoloog" in de familie
Dus zand op de gladde beton loopt zachter- en jij denkt dat t ook minder slijtage- geeft aan de hoeven?
Doet me denken aan de vloer vroeger, in het Pannekoekenhuis .
Bovendien is de mest ook makkelijker te verweideren van het beton en wat zand in de compost hoop kan ook geen kwaad.

Nils en Olly

Simon Lingbeek schreef op vrijdag 28 december 2007, 12:50:


Klopt bij koreltjes op de stenen (schuurpapier), klopt niet meer bij een regenplasje vol zand, van enkele mm dikte. Dat stapt zacht zonder te schuren. Juist wat extra zand erop gooien, in combi met stro. Goed om deze verschillen te herkennen, waardoor het te beinvloeden is.

Michiel

Peter Donck schreef op vrijdag 28 december 2007, 10:42:


De ruwheid van een materiaal is inderdaad belangrijk als het we het hebben over slijtage, ook sommige asfalt soorten kunnen zeer ruw zijn, dat kun je zien aan de gaatjes die erin zitten of de korrels die er in gegoten zijn. Meestal is het wel glad. Ik geloof echter niet dat een paard om de ruwheid zachter gaat lopen, jawel maar dan hebben we het niet over korrelgrote maar over steengrote. Ik denk niet dat een paard door heeft welke ondergrond meer of minder slijt. Zo gevoelig is hij niet in zijn voeten. Zijn gevoeligheid is afgestemd op steengrote en niet op korrelgrote.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Peter Donck schreef op vrijdag 28 december 2007, 10:42:


De ruwheid van een materiaal is inderdaad belangrijk als het we het hebben over slijtage, ook sommige asfalt soorten kunnen zeer ruw zijn, dat kun je zien aan de gaatjes die erin zitten of de korrels die er in gegoten zijn. Meestal is het wel glad. Ik geloof echter niet dat een paard om de ruwheid zachter gaat lopen, jawel maar dan hebben we het niet over korrelgrote maar over steengrote. Ik denk niet dat een paard door heeft welke ondergrond meer of minder slijt. Zo gevoelig is hij niet in zijn voeten. Zijn gevoeligheid is afgestemd op steengrote en niet op korrelgrote.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Piet schreef op vrijdag 28 december 2007, 18:31:


"Laat de zool van de hoef altijd je leidraad zijn" >>> de zool geeft aan hoe ik mijn paarden bekap !!!! Dat is mijn lijfspreuk en bij mijn paarden werkt deze heel goed, ze lopen over alle soorten ondergrond in alle gangen.
Groetjes van M uguet en de blije natuurlijk bekapte Andalusiërs.