Simon Lingbeek schreef :


Ik herken het wel, Simon, maar dan niet zozeer van het doorbrengen van de dag op harde ondergrond, maar van het veelvuldige lopen op harde ondergrond, zoals bij ons:

Onze Holly (Quarter) en Bombita (Appaloosa) hebben ook heel platte voeten, die zijn zo afgesleten en met name aan de achtervoeten bij Bombita zijn de straalgroeves bijna vlak. Toch loopt zij niet extreem gevoelig.
Bombita heeft enorme flaptonen als je daar niks aan zou doen (echte schuiten maar dan wel heel plat aan de achterkant) en Holly slijt wel haar tonen iets af, zij heeft echter ook een wat slepende gang, we denken dat dat met haar weke koten te maken heeft.

Beiden zouden we liever iets meer hiel laten kweken maar dat lukt van geen meter, ook niet als ze uitsluitend op zachte ondergrond staan en niet buiten komen, zoals afgelopen weken met die paardenziekte hier in de buurt. Blijkbaar is dit hun stand geworden Of komt het door hun manier van lopen (er is al vaker een osteopaat bijgeweest).

Soms komt het hier wel eens voor met nieuwe paarden, dat ze tijdelijk meer slijtage hebben dan groei, en het duurt een tijd voordat dat in evenwicht is. In theorie zouden zulke hoeven inderdaad sneller moeten gaan groeien, maar feit is dat dat niet altijd meteen gelijk opgaat. Later wel, deze paarden komen er altijd doorheen, maar dat kan heel lang duren. Ik herinner me dat dat bij Stef zo was toen hij 4 jaar geleden bij ons was. Toen jij hem onder handen kreeg was hij net door die fase heen, dat heeft zeker twee jaar geduurd. Nu, weer terug bij ons, heeft hij goede sterke hoeven gekregen.

Misschien staan de paarden waar jij het over hebt teveel stil (hoefmechanisme) of hebben de eigenaars niet lang genoeg geduld kunnen opbrengen?

Groet, Pien