Ilse Bartholomeeusen schreef op zaterdag 5 januari 2008, 16:19:
>
> Lichtje was simpelweg dat iemand me ZEI van Hey je zit serieus
> scheef hier op je paard, vandaar dat Bandolero er altijd
> snel dat het vele leuker is om ontspannend ook rond te kunnen
> lopen
> Ik reed gewoon met een engels zadel, waar ik vandaag de dag nog
> mee rijd.
Herkenbaar! Het scheef zijn en uiteindelijk kreupel worden komt voornamelijk voor bij mensen met een eigen paard waar geen ander op rijdt. De andere ruiter corrigeert het niet en de eigen ruiter is zo vergroeid met en gewend aan zijn paard dat hij het niet voelt. Het is niet echt verwijtbaar, het is menselijk, het gebeurt gewoon.
Het is zo verneukeratief! Ik zat bv recht op Buck maar mijn zadel zakte naar rechts (linksgebogen paard). Aan de gebruikssporen op het zadel zag ik dus dat mijn middelpunt iets links van het midden van het zadel lag, maar ik wist niet wat te doen met die wetenschap aangezien ik kijkend in de spiegel gecentreerd boven mijn paard zat. Pas toen de AdB-juf mij ronde na ronde erop wees dat het zadel 8 cm, 5 cm, 3 cm en 1 cm naar rechts lag, ging ik voelen wat midden op je zadel én midden op je paard betekent.
En het is waar wat Ilse zegt: zodra een paard echt recht loopt, komt er schwung en pas dan vraag je je af waarom je zo lang aan het klooien geweest bent en waarom je dat niet eerder gemerkt hebt.
Misschien kun je het met een winkelwagentje vergelijken. Heel vaak lopen die min of meer scheef en niet 100% rechtgericht (!) door vuil of andere stroefheid. Je went eraan en gaat gewoon enigszins diagonaal duwen. Bij de kassa aangekomen stoort het je al niet meer. Maar wanneer je dan een keer een goed 'rechtgericht' wagentje treft, gaat het rijden vanzelf en hoef je amper te duwen!
Ilse, wat grappig. Ik las op de AdB site dat hij in Spanje een clinic heeft gegeven. Zat jij daarachter?!
Warboel
