Gudrun schreef op donderdag 3 januari 2008, 18:50:
>
> ,hij kan zich niet echt aan iets ergeren, want als
>> het paard niet wou kan die zo wegrennen en bokken en ligt ze er
>> zo af.
>
> Kan hij dat? Parelli getraind zijnde?
> Je gaat niet verder voor het protest er bij de vorige stap uit
> is. En dan meestal niet door positief belonen zodat het protest
> weg valt omdat het eigenlijk wel leuk is.
> Hoe veel mentale vrijheid heeft hij nog op dat niveau?
http://nl.youtube.com/watch?v=lD7Wpfqd2Vg&Hi Gudrun en Daisy en co die zich zorgen maken over of het paard van Karen Rohlf gedwongen wordt of rugpijn heeft. Ik weet het ook niet zeker allemaal, maar weet wel iets meer omdat ze over dit paard verteld heeft.
Monty was een zogezegd 'onhandelbaar' paard, niet te trainen, na passage bij verschillende professionele paardentrainers was hij uiteindelijk aan de leeftijd van negen jaar nog steeds niet zadelmak omdat hij iedereen er af bokte. Ik weet niet meer precies op welk punt Karen hem gekregen heeft, maar ook zij was niet van plan er mee te rijden, dat was immers zogezegd niet mogelijk. Ze was toen professioneel dressuurtrainer helemaal traditioneel. Omdat ze met Monty toch 'niks' kon doen dacht ze om dat gekke
Parelli Natural Horsemanship maar eens met hem uit te proberen, dan kon ze misschien op de grond wat met hem spelen. Lang verhaal kort, het is er mee geeindigd dat na een jaar ze Monty goed (level 3) kon berijden, dat ze met de tradi dressuur-bit-wedstrijd-wereld gestopt is, en puur
Parelli is gaan doen, en vandaaruit de dressuur herbenadert.
Ik vermoed dat als Monty niet gelukkig zou zijn met wat Karen op zijn rug uitspookt hij niet het type paard is dat zich zomaar laat breken, en dat hij (als uitzondering tov. de meeste paarden) wel zou protesteren.
De hoofd-laag houding is aangeleerd weet ik, tis te zeggen, verkregen via rechtrichten en ontspanning, en aangemoedigd omdat hoofd laag een hulpmiddel is om de rug te helpen dragen in het begin. Schiet mij niet dood als mijn uitleg wat raar is, zo heb ik het toen van haar begrepen, en zo pas ik het met Lolita ook toe (ik heb twee jaar geleden een uitgebreid technisch gedetaiileerd verslag van de clinic geschreven).
Groetjes,
Nathalie
Warboel
