Piet schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:01:


De berichten over het rijden in de regen doen me beseffen dat ik een klein beetje zit te jokken over het niet meer gebruiken van druk.
Laatst liepen we ergens met de regen en wind op kop. Wat deed mijn slimmerd? Hij kroop achter mijn rug in de luwte. Vind ik niet zo prettig, want het gevaar van hielen trappen wordt dan nogal groot. Dus onder het lopen door ben ik wat met mijn touwtje gaan zwaaien, totdat hij weer op de goede afstand liep en heb op dat moment met het touwtje stil, geyest en beloond. Natuurlijk had ik ook kunnen stoppen, hem achteruit kunnen vragen tot de goede afstand dan yessen en belonen en hopen dat hij het in een keer begrepen had. Maar dit ging sneller en hij bleef daar ook. Dus ? Ik ben niet roomser als de paus :)
Piet

Frans Veldman schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 9:02:


Mee eens Frans, maar je zal hem toch ooit de eerste keer door een plas moeten leren lopen als hij dat niet uit zichzelf ziet zitten. Ik heb het hier over mijn paard van 2 jaar he. Over bv. een zeil lopen vond ie ie de eerste keer ook niet zitten. Nu weet ie van dat is geen probleem. Zoals ik al van te voren weet dat hij bij het zien van een gordijn ook niet zal denken, daar ga ik even leuk doorheen lopen.
Weet ik niet of dat wel zo is. Je beloont een paard voor wat hij goed doet. Als hij een lastige hindernis KAN uitvoeren, zal hij niet beloond worden voor weigeren. Veel eerder daarna, voor het goed, beter of perfect uitvoeren van die opdracht. Zo beloon je hem voor betere prestaties en je paard zal juist z'n best doen om het zo goed mogelijk te doen.
Zoals ik al zei, ik heb geen ervaring met het rijdend clickeren. Ik kan je dus alleen maar antwoord geven op basis van mijn huidige kennis.
Neem het voorbeeld van goed of verkeerd aanspringen.
Iedereen weet wat de hulpen zijn voor het juist aanspringen in galop. Toch zie ik soms mensen 4, 5 keer proberen voordat het paard doet wat zij menen te zeggen. Stel je geeft inderdaad de juiste hulp ,maar je paard blijft ijzerenheinig verkeerd gaan. Plotseling doet hij het goed, op dat moment is een Yes en een beloning een bevestiging van NU doe je het goed. De volgende keer? weer fout. Shit denkt het paard, geen beloning, hoe kwam het nou dat de vorige keer veel leuker was........?
Shiny weet nu al dat als ik naar rechts wijs van hem verwacht wordt dat hij ook naar rechts gaat. Ik kan dat verfijnen door misschien een kleine beweging met mn heup naar rechts te maken. of met m'n linkerhand een beweging naar rechts maak Ik zou me kunnen voorstellen dat wanneer ik op hem zit die kleine beweging genoeg is om hem naar rechts te laten gaan. Maar wil ik hem dat met de teugel leren, ja dan gebruik ik en die kleine beweging en ik houd de teugel tegen zijn hals, als dat goed gaat Yes ik en beloon ik hem.
Maar zoals gezegd Frand dit is wat ik verwacht op basis van mijn huidige kennis.
Piet

Frans Veldman schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 12:42:


Inmiddels loopt hij dus zonder problemen door plassen, grondzeil en de trailer in (dat deed hij al) ik denk dat je een berichtje van me gemist hebt.... Niet zo gek hoor :) Een gordijn heb ik nog niet.......
Ja ik gaf ook maar een voorbeeld van wat ik soms zie.
Spring in een bocht
Ja rijden met de lichtst mogelijke hulpen wil ik ook Frans, . Maar ik denk dat ik lang zover nog niet ben dat ik het zonder aanwijzingen kan. Dit heb ik gezien bij de instructrice van Baalbergen op de BHA dag. Zij kon dat perfect, maar rijdt al 14 jaar op dat paard. Maar ook haar kijken een bepaalde kant op was een hulp. Elke aanwijzing die je geeft is een mechanische. Ik denk dat er duizenden en duizenden zijn die rijden met lichamelijke hulpen. Ook jij gebruikt ze, hoe miniem ook,

Een clicker doet mij dan juist denken aan het
Jazeker . Ik begrijp je volkomen. maar ik heb ontdekt dat ik een paard iets enorm snel kan AANleren dmv het clickeren. Ik ga erover nadenken hoe ik dmv mijn Yes mijn hulpen zo licht mogelijk kan maken. Ik zei ook al dat ik er geen ervaring mee had. Maar so far so good!
Piet

Frans Veldman schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 12:42:


Inmiddels loopt hij dus zonder problemen door plassen, grondzeil en de trailer in (dat deed hij al) ik denk dat je een berichtje van me gemist hebt.... Niet zo gek hoor :) Een gordijn heb ik nog niet.......
Ja ik gaf ook maar een voorbeeld van wat ik soms zie.
Spring in een bocht
Ja rijden met de lichtst mogelijke hulpen wil ik ook Frans, . Maar ik denk dat ik lang zover nog niet ben dat ik het zonder aanwijzingen kan. Dit heb ik gezien bij de instructrice van Baalbergen op de BHA dag. Zij kon dat perfect, maar rijdt al 14 jaar op dat paard. Maar ook haar kijken een bepaalde kant op was een hulp. Elke aanwijzing die je geeft is een mechanische. Ik denk dat er duizenden en duizenden zijn die rijden met lichamelijke hulpen. Ook jij gebruikt ze, hoe miniem ook,

Een clicker doet mij dan juist denken aan het
Jazeker . Ik begrijp je volkomen. maar ik heb ontdekt dat ik een paard iets enorm snel kan AANleren dmv het clickeren. Ik ga erover nadenken hoe ik dmv mijn Yes mijn hulpen zo licht mogelijk kan maken. Ik zei ook al dat ik er geen ervaring mee had. Maar so far so good!
Piet

@nita schreef op Tue, 31 Aug 2004 14:42:50:

Het paard wat de wetenschap verbaasde bedoel je, maar wat uiteindelijk de spanning van het komende goede antwoord aflas aan zijn toeschouwers.
Ja goed mogelijk dat het bij mij ook zo werkt en dat ik er een verkeerde conclusie aan verbind, want dat ik hem eigenlijk stiekem vertel wat de borstel en wat de steen is. Ik zal het eens testen.


Ja absoluut. En eigenlijk moet ik nog veel meer leren genieten van het moment, maar dat is een hele omschakeling. We worden als mens allemaal afgericht door onze omgeving om te presteren. Het doel is heilig en rentabiliteit komt eerst. Ik kan nu accepteren dat hij soms van me weg loopt en tegen me zegt "zoek et lekker ff uit, dat gras is net zo lekker als dat brokje, ik doe niet meer mee" omdat ik weet dat hij tien minuten later geweldig zijn best staat te doen en weer van alles staat te bewegen om toch maar te snappen wat ik bedoel. Dat is iets heel speciaals, boeit me ontzettend en ontroert me ook. Ik heb dus geleerd dat het moet in het tempo van het paard, niet in het mijne. In wezen geeft hij aan wat er gedaan wordt en of hij het leuk vindt of niet. Ik heb dat maar te respecteren. Want anders is de band weg en zoals je zegt, daar draait het uiteindelijk allemaal om.
Ik heb me laten verleiden op te sommen wat hij allemaal kan. Dat doe ik nooit meer, het is geen wedstrijd.Maar daar sprak dan weer de ondernemer in me die reclame maakt voor zijn bedrijf. Het gaat erom dat we samen bezig zijn op de manier die allebei het best bevalt en hoe snel hij iets leert is bijzaak en volgens welke methode? De pot op! Ik doe wat Shiny het leukst vindt en als er nog iets prettigers en vrijers dan clickeren wordt uitgevonden wordt , ga ik dat doen. Ik moet nog veel meer het doel uit het oog verliezen en genieten van de band die we hebben.....NU.... op dit moment.

Piet

Spirithorses schreef op woensdag, 1 september 2004, 9:28:

Dat doet ST Jacobskruiskruid ook, ik zag een plantje van nog geen 10 cm hoog, volledig in bloei staan
Gelukkig kun je spuiten, buiten.
Ja is een taai kruid zo'n distel. Uittrekken heeft geen zin want de distel loopt enorm gemakkelijk uit op wortelstekken. Ik weet wel , hoe minder stikstof in je grond, hoe minder distelgroei, maar ja, waar ligt het evenwicht omdat je toch ook gras wilt hebben.
Als ik chemisch moet bestrijden probeer ik dit zoveel mogelijk pleksgewijs te doen. Ik heb er een speciaal apparaatje voor gemaakt. Ik geloof ook dat het wel in de handel is. Het is een plastic flesje met de schroefdop gelijmd op een buis van een meter ofzo. In de schroefdop zit een gaatje, zodat het middel uit de fles kan lopen Met aan het andere (dichtgemaakte) eind een aantal kleine gaatjes. Om dat uiteinde een spons een spons geschoven, wat rondgeknipt in de lengte van de spons Daar doe ik een wat sterkere oplossing in van het middel wat voor distels geschikt is en daar strijk ik mee langs de distel. Zo kan je op zo min mogelijk belastende manier toch chemisch werken. Want je houdt geen rug over als je die zooi wil steken of trekken, buiten dat het weinig helpt. Tip, als je hem wilt maken en hij is gebruiksklaar probeer hem dan eerst met gewoon water, misschien moet je nog wat aan de gaatjes veranderen en dan kan je het nog zonder risico doen. Werkt het goed, knijp dan eerst goed de spons uit, want anders verdunt de boel zo dat je voor niks bezig bent geweest.
Piet
Heb ik een vet

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 1 september 2004, 11:20:


Je hebt gelijk voor zover het jullie grond (veen heb ik gelezen?) betreft. Maar ook ik ging even van mijn persoonlijke situatie uit.
Zware kleigrond en dus veel afbrekende wortels. Wat eigenlijk dan ook wel wat helpt is er een riek onder steken en de grond wat opwippen.
Maar et blijft een klus die je veel beter aan een ander kunt overlaten :)
Piet

Inge Teblick schreef op donderdag, 2 september 2004, 10:13:


Als ik de vergelijking recht trek en de omheining weghaal heb ik volgens mij meer kans -wanneer ik hem aangeleerd zou hebben om in een bepaalde ruimte te blijven-, ( al weet ik echt niet hoe ik dat zou moeten doen) dat hij dat eerder doet dan wanneer hij aleen maar bang is van het sidderdraadje.?
Piet

Ik heb van de week met zoveel woorden ergens geschreven dat ik de weg er naar toe belangrijker moet gaan vinden dan het doel en dat probeer ik ook. Maar je kunt er niet omheen beslissingen te nemen met het doel in je achterhoofd. Uiteindelijk zal ik mijn paard gaan berijden. Maar hoe ga ik dat doen. Ik weet al dat hij nooit ijzers onder krijgt. De noodzaak daarvoor is er niet.
Als ik naar zijn mond kijk en ik moet daar een stuk ijzer in gaan frommelen, word ik al beroerd bij de gedachte. Ik heb geleerd dat het stuur van een paard zijn schouders zijn en als je controle over het lichaam hebt volgt het hoofd vanzelf. Maar dezelfde mensen die me dat leerden hangen er wel een bit in. Ja, is dan het antwoord, want zulke dingen wil ik dan weten tot vervelens toe, dat is om fijnere hulpen te kunnen geven.Andere mensen hier op het forum vinden dat ook. Egon en Frans zeggen wat anders. Maar hebben het tevens over een "goede ruiter". En ach, ik weet niet of ik wel zo'n goede ruiter ben. Wat is daarop een meetbaar antwoord.
Ik weet alleen dat ik het geleerd heb met een bit. Weliswaar met losse teugels en zaaaaachtjes opnemen maar het zat er toch in.
Ik kan me voorstellen dat ik met clickeren het hoofd van het paard ook wel omlaag krijg en ik 'm andere dingen waarvoor het bit dan schijnbaar dient, aan kan leren. Dus misschien geef ik zelf het antwoord al, maar wat zijn dan precies de alternatieven? Een touwhalster? Een gewoon halster? Of het halster waar die jongen uit Spanje met zijn Andalusiers het over had? Er zal toch iets om zijn hoofd moeten neem ik aan. Want een hond heeft ook een halsband waaraan je een touwtje kan binden voor noodgevallen of bij de deur van de slager. Moet ik hem toch aan een bit laten wennen, mocht ik het ooit nodig hebben?
Piet