Machteld Jansen schreef op zaterdag 12 januari 2008, 18:13:


Hai machteld, als ik je verhaal goed lees heb ik zo het idee dat je zelf heel goed weet wat wijsheid is... kijk goed naar je paard en durf ook op je intuitie te vertrouwen! tuurlijk is het goed de opinie van anderen te vragen dus foto's zijn een goed idee! succes. anna

mmm, wil me er toch eventjes tegenaanbemoeien, in elk geval door deze ervaring met jullie te delen: sherina. racepaard, werd fokmerrie, en er is jaren-en-jarenlang niets maar dan ook niets aan haar hoeven gedaan. toen ze bij ons kwam nu 2 jaar geleden had ze totaal platte pannenkoek-hoeven, zowel voor als achter maar voor het ernstigst: steunsels doorgegroeid tot aan de hoefwand (maar daaronder zat een net zo'n platte zool), ver ondergeschoven hielen - ze liep op haar hoefballen. ben in 2006 begonnen met natuurlijk bekappen, in de afgelopen 2 jaar hebben we wel 6 maal een "knik" geconstateerd tussen de nieuwe, steeds rechter groeiende hoefwand en de oude hoefwand in pannenkoek-stand. Nu, na 2 jaar loppt ze weer op haar hielen en trekt de zool dan toch echt concaaf. ze loopt af en toe zeer gevoelig, maar wat is het fantastisch te zien dat haar hoeven terug groeien in de natuurlijke vorm die ze ooit gehad moeten hebben. ze is zover we weten nooit hoefbevangen geweest, slechts zwaar verwaarloosd. we vertrouwen en ervaren voor de volle 100% dat natuurlijk bekappen werkt: altijd de zool volgen(en daar dus niets van af halen) en de hielen kort houden, de hoeven de gelegenheid geven (terug) te groeien in hun natuurlijke vorm. we maken het steeds weer mee en zien het met eigen ogen.
anna

Lila schreef op zondag 6 april 2008, 14:57:


Als mensen nu eens de TIJD en het GEDULD zouden nemen en hebben om hun paard een kans te geven. Een van onze paarden heeft, nadat we hem (na 10 jaren op ijzers) van de ijzers afhaalden en natuurlijk begonnen te bekappen, bijna 3 maanden lang geen stap willen verzetten en daarna nog eens 3 maanden lang zeer gevoelig gelopen, maar oh! wat is 't dat waard, dat vindt ie zelf ook, echt waar. Nu loopt ie als een kieviet, mooier en ruimer, en sterker en gezonder dan ooit tevoren. Goed, het kostte 6 maanden van, wat je kan noemen, lijden, maar wat is 6 maanden op een heel paardenleven? En beter 6 maanden lijden dan een heel leven, nietwaar. Neem de TIJD en GUN je paard de tijd.
anna

Spirithorses schreef op dinsdag 20 mei 2008, 23:22:


Hai Pien,
Fantastisch om te zien, heel gaaf! en prachtige foto's hoor. Nu ben ik wel benieuwd, en vergeef me als ik hier op het forum informatie heb gemist (geen tijd om alles te lezen helaas), hoe jullie dat precies gaan doen, deze hengstengroep? Wij hebben nl ook 2 hengsten die we graag hengst laten, maar hebben bij de een, Satrio een klein Sumba-paardje van zo'n 15 jaar oud, toch te kampen met vrij agressief gedrag zodra er merries in het zicht komen. Voor de kinderen die met hem om willen gaan is dat soms toch beangstigend. De ander, Donovan, thoroughbred, is nu 2 jaar oud en is deel van de kudde van 7 (3 merries en 3 ruinen) waar hij naar hartelust kan en spelen en mag oefenen in het vrijen en sexen met een van de merries. Zijn ballen zijn nog niet ingedaald, we zijn benieuwd of zijn gedrag erg gaat veranderen als hij vruchtbaar en volwassen wordt... Graag willen we beide heren intact laten, maar het moet wel handteerbaar zijn op een openbare plek als onze manege. We hebben twee afgescheiden stukken grond, maar de paarden kunnen elkaar wel altijd zien. Als je ons tips kan geven heel graag!
Veel plezier met jullie prachtige hengsten!

groetjes anna