Britt Claeys schreef op maandag 14 januari 2008, 13:12:

Bokt ze in galop op beide handen of is er één problemerige kant?
Paarden die weinig getraind zijn, galopperen vaak aan met een paar bokken, omdat dat minder moeite kost dan met de achterhand eronder aan te springen. Dat laatste vergt meer 'rek' van de rugspieren. Je zou de verlichte zit tijdelijk kunnen proberen. Dan belast je de paardenrug minder en kun je ook nog eens de bokken beter uitzitten.

Eva Saegerman schreef op zaterdag 12 januari 2008, 21:17:


Dat is precies waar je m.i. aan de verkeerde kant van het hellende vlak zit kwa clickeren. Je paard gaat zo 'blind' gehoorzamen dat je hem de gekste dingen kunt laten doen die helemaal totaal niets meer met het wezen paard te maken hebben maar puur met het mechanisme "elk commando aanleren".
Je kunt hem 100 liter water laten drinken! Of op commando laten mesten! 10 keer achter elkaar tot hij zijn darmen eruit drukt!
Ik weet wel dat jullie genoeg realiteitszin hebben om het niet zo ver te laten komen, maar mij schrikt zo'n voorbeeld (op commando water drinken) wel af. Ik had mij tot nu toe niet gerealiseerd dat clickeren ook naar die kant kan doorslaan.

Vicky Verreycken schreef op maandag 14 januari 2008, 14:00:

... of er juist tegenin komen.

Eva Saegerman schreef op maandag 14 januari 2008, 16:13:


Het is een gang die ooit door de franse paardentrainer François Baucher in het leven is geroepen. In tegenstelling tot het duitse "dressuursysteem", dat vele kilometers maakt alvorens tot verzameling te komen -heeft ook met het type paard te maken- was Bauchers vertrekpunt de verzameling, zelfs in stilstand en achterwaarts gaan zoals de achterwaartse galop volgens hem het summum van verzameling was. Omdat hij barokke paarden als uitgangspunt had, klinkt dat vertrekken vanuit verzameling ipv andersom ook wel weer logisch.
Hij is enorm verguisd in zijn tijd, omdat velen zijn aanpak als circuskunstjes betitelden. Ondanks dat is hij toch belangrijk geweest voor de geschiedschrijving van de dressuurkunst.

Piet schreef op maandag 14 januari 2008, 16:26:
Talent is altijd aangeboren. In meer en mindere mate. Heel handig is om het te ontwikkelen. Dat gebeurt haast automatisch omdat je er nonstop mee geconfronteerd wordt, met dat talent. Maar je kunt er ook gewoon moeite voor doen.

Heb je ook nog commercieel, communicatief, intellectueel en/of systematisch talent, dan kun je je talent zodanig verpakken, dat het een systeem wordt, een pakketje wat ongetalenteerde derden kunnen navolgen zodat het enigszins lijkt op jouw eigen talent (vaak slechts de uiterlijke kenmerken, het mechanisme, maar ook kan dit pakketje het latente talent in zo'n derde aanstippen en opwekken.)

Wanneer je niet getalenteerd bent, zul je het moeten hebben van eigenschappen als doorzettings-, incasserings-, relativeringsvermogen, liefde, geduld, discipline, leerbereidheid en een brede blik. (Ik vergeet er vast een paar). Die eigenschappen compenseren het gebrek aan talent enigszins, maar kunnen het natuurlijk nooit vervangen.