Inge Teblick schreef op zondag, 5 september 2004, 10:53:


Het tegenovergestelde van waar Marc mee bezig is. Hij is bezig zijn paard te leren te laten liggen vanaf een afstand. Of eigenlijk beter gezegd : hem nadat hij is gaan liggen, gereguleerd te laten gaan zitten en opstaan. ( wat overigens prima gaat) Hij gaat nl nog niet liggen op commando, maar klikt en geeft een teken als het paard uit zich zelf gaat liggen. Opvallend is dat zijn paard maar af en toe eens ging rollen tijdens de training, maar dat dit gedrag nu is opgevoerd tot 6, 7 keer per les.
Wat, zo zie ik nu ik het opgeschreven heb, niet anders als free shaping is natuurlijk en waar we gewoonlijk mee bezig zijn.

Piet

Spirithorses schreef op zondag, 5 september 2004, 16:18:


Pien, dus een paard NOOIT slaan is onmogelijk? Het is niet het opvoeden waar de mens op dat moment te kort in schiet?
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 5 september 2004, 16:43:


:) Ik maak me absoluut geen zorgen Pien. Het is mijn eerste leermeester Hempfling die zo ongeveer schreef: Als je in gevaar komt is er maar een remedie, dat is slaan en hard!! Wie ben ik om daar aan te twijfelen? Ook het aaien ipv geklop ben ik met je eens. Maar ik wilde graag ook de mening van anderen hierover lezen, een klein beetje uitdagend vraagje stellen helpt hierbij gezien het aantal reacties.
Piet

jo schreef op zondag, 5 september 2004, 16:57:

Als je mijn vraag nog even leest, zie je dat ik geen menig gegeven heb.
Maar, om mijn eigen vraag te beantwoorden: Ergens moet een grens zijn. Als ik echt kwaadwillig aangevallen zou worden zou ik vechten met alle middelen die me ten dienste staan. Dan is het hij of ik.
Toen ik Shiny pas had, een week ofzo, gaf hij ook een ruk aan mijn trui. Voor ik besefte wat hij deed was hij al weer verder bij me vandaan. Ik heb toen niet meer gereageerd en ben verder gegaan met de zelfde oefening, (korte wending om me heen, op zijn moeilijke kant, wat hij duidelijk niet prettig vond en waarschijnlijk ook wel wat veel gevraagd was) maar hem vanuit mijn ooghoek wel scherp in de gaten gehouden. Op het moment dat hij het nog eens wilde doen heb ik een schreeuw gegeven en mijn handen in de lucht gegooid en hem harder dan normaal achteruit gedwongen.
Sindsdien heeft ie geen pogingen meer gedaan.
Maar eigenlijk was ik wel de oorzaak. Hij maakte me duidelijk dat die oefening hem te zwaar viel. In ieder geval dat hij het r niet mee eens was en weglopen kon hij niet, want ik had em toen nog aan een touwtje.
Hoe verdedig je je tegen een eikel van een baas?
Piet

Door mijn antwoord aan Jo kom ik eigenlijk bij een volgende vraag.
We zijn o.a buigoefeningen aan het doen. Zijn hoofd naar rechts buigen gaat prima, zover dat hij dubbel gevouwen staat. Naar links is echter een heel ander hoofdstuk; hij komt niet verder dan zo'n negentig graden.
Nou weet ik natuurlijk dat elk paard een moeilijke kant heeft, maar zo stijf? is dat normaal? Krijg ik dat door te oefenen steeds beter of kan het iets fouts in zijn rug of hals zijn?
Piet

Piet schreef op maandag, 6 september 2004, 8:34:


nu ik naar zijn foto kijk, zie ik dat ik me vergist heb in links en rechts.

ebby schreef op zondag, 5 september 2004, 15:10:


Tja, Ebby, uiteindelijk is jouw verhaal, met alle respect voor waar je mee bezig bent, toch niet veel anders dat wat ik regelmatig om me heen hoor. Doet ie niet wat ik wil, loopt ie te klieren? Bam! Ik zal wel even laten zien wie hier de baas is. Ik zie termen als vakantie, zij afgeleid, jij afwezig ...... Een van de belangrijkste dingen die ik de laatste tijd geleerd heb is dat wanneer ik niet geconcentreerd werk, mijn paard ook een vrije dag neemt. Misschien als je teruggaan was naar wat simpele oefeningen of als je begonnen was met de wandeling en onderweg wat oefeningen gedaan had tot ze wel bij jou, was, was het rijden misschien ook goed gegaan.
Ik denk dat iedereen wel eens denkt van Grr ,maar op dat moment kan je je beter ergens anders op richten en even wachten tot je kwaadheid is gezakt. In mijn ogen is dit slaan, in tegenstelling tot het verhaal van Jo, die uit een reactie handelde en waar ik me nog iets bij voor kan stellen, nou net niet de goede manier. Geduld is een schone zaak !
Piet