Spirithorses schreef op maandag 11 februari 2008, 9:19:


Dat is ook het belangrijkste, kijken naar je paarden. Als je de mazzel hebt zoals ik en een groot stuk natuurgebied ter beschikking hebt kun je gewoon heel goed volgen wat ze wel en niet eten door te inventariseren. In het voorjaaar bijv is er best veel weegbree, dat wordt gegeten, het verdwijnt dan ook,in het najaar als ze er nog horen te zijn dn zijn ze op.,ik ben eens gaan zoeken wat er inzit en het barst van de vit C, maar ook K1 en beta-caroteen zit er in. Andere planten laten ze weer staan en verdomd dat het meestal giftige planten zijn die overblijven. Het voorjaar maken we weer een streeplijst voor ze het gebied ingaan en proberen het dan iedere maand te herhalen om het te proberen te documenteren. Er bestaat ook wetenschappelijk onderzoek over. Bij grazers is bijv ook de mest onderzocht en daar is ook uit af te lezen wat ze wel en niet eten en observaties natuurlijk. Cosyns, E. 2004. Ungulate seed dispersal. Aspects of endozoochory in a semi-natural landscape. Institute of Nature Conservation, Brussels.
Er bestaat veel meer onderzoek over en er is nog steeds wetenschappelijk onderzoek naar gaande. Er is dus heel duidelijk verschil tussen monocultuur en natuur.

Net terug van de kliniek, heb weer wat foto s toegevoegd http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=508
Het gaat fout met Bret, ze is dood en doodziek. Haar darmen komen niet op gang en ieder uur moet haar maag leeggepompt omdat ie anders kan knappen. Alle lichaamsappen stromen in haar maag. Als het niet lukt om de darmen te aktiveren houdt het op. Het is erg zorgwekkend. Ze staat nu aan verschillende infusen. Als de darmen niet meer op gang komen is het en twee of drie dagen afgelopen. Zoals ze gisteren vocht is er u niets meer van over, er staat een hoopje ellende. Ik heb haar verteld dat ze moet knokken, maar ze is zo ziek en ziet er vergeleken met gisteren zo slecht uit dat het heel moeilijk gaat worden dat ze het redt.
Es

Spirithorses schreef op maandag 11 februari 2008, 12:29:


Het meeleven doet me goed, ook al zit ik nu vreselijk te huilen. Ik weet dat ze heel hard knokken voor haar in de kliniek, ze houden haar heel intensief in de gaten en vechten met zijn allen voor haar. Dat geeft ook een beetje troost, we kunnen nooit achteraf denken dat we niet álles hebben geprobeerd. Ik hoop dat ze haar vechtlust weer terug krijgt en die darmen het gaan doen. Vanaf vrijdagmiddag heeft ze niets meer gegeten toen begon die koliek. Toen ze werd geopereerd was ze nog in een goede conditie, ik hoop dat dat scheelt en ze het wel gaat redden. Het is niet om aan te zien en ik dacht eerlijk gezegd laat het in godsnaam stoppen, maar ze heeft nog steeds een kansje.

Piet schreef op maandag 11 februari 2008, 13:05:


Ik heb Mo gemaild en foto's gestuurd.

Els Kleverlaan schreef op maandag 11 februari 2008, 14:56:


He potverdorie bij jullie ook al. Vaak heeft een kliniek een trailer, maneges ook wel, misschien die bij jullie ook. Probeer toch snel naar de kliniek te gaan is het te lopen? Ik ga duimen voor julie en hoop dat het meevalt.

Es

Inge Teblick schreef op maandag 11 februari 2008, 15:15:


Al die lieve berichtjes en mailtjes doen me goed, ook al begin ik steeds opnieuw weer te huilen. Vanmiddg belt de dierenarts nog en ik wil hem vragen als de kans te klein wordt en ze zo veel pijn heeft er een eind aan te maken, ik wil haar dan wel vasthouden, dat is het enige dat ik dan nog voor haar kan doen. Ik hoop enorm dat ze wel opknapt en weer gaat vechten. Ze is zo hard voor zichzelf, ze laat geen pijn zien en nu is het zo'n hoopje ellende waar al het leven al uit lijkt te zijn. Mo doet gelukkig ook haar best. En alle mensen die aan Bret denken helpen misschien ook wat mee. Wij doen ook vreselijk ons best de hoop niet te verliezen. Maar die reflux is echt eng, ik had daar ook nog nooit van gehoord.

Coulash schreef op maandag 11 februari 2008, 18:37:


Ik heb net de dierenarts gesproken. De reflux is er nog steeds, maar er wordt minder uitgehaald als dat het was. Ze moet binnen 24 uur opknappen, 48 uur en dan nog niet dan is het einde verhaal. Hoe langer het nu duurt, hoe slechter de prognose. Ze is niet uitgedroogd door het infuus.
Het worden twee hele spannende dagen, we willen het nog niet opgeven. We knokken nog door. Na 48 uur moeten we het opgeven als de darmen niet op gang komen. Ik ben heel blij met alle berichtjes en mailtjes ik heb het Bret ook verteld en haar gevraagd om te vechten voor wat ze waard is.

Christel Provaas schreef op maandag 11 februari 2008, 19:25:


Ze staat in Wolvega. Ze zijn echt super daar en doen echt wat ze kunnen.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 11 februari 2008, 21:38:


Helaas Nathalie, wel reflux ze kokt voor wat ze waard is, maar het is echt kritiek. De updates zul je met scrollen wel tegen komen. Ik weet nu ook beter wat reflux precies is Ik kende de term niet. Voor degene die de term ook niet kennen is het simpel dat de lichaamssappen uit de dunne darm terugvloeien in de maag, met het risico dat de maag kan knappen. Een paard kan niet kotsen dus kan het niet kwijt.

Wil schreef op maandag 11 februari 2008, 21:52:


Over olie heb ik ook wat geleerd in de kliniek, lijnzaadolie is goed, dat wordt niet in de dunne darm omgezet en blijft olie en doet zijn werk.. Zonnebloemolie etc doen iets met vet en moet je niet doen. Door alle stress heb ik de uitleg niet helemaal onthouden.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 11 februari 2008, 22:48:


Ja ik snap je wel, maar het probleem bij Bret is dat de darmen na de operatie niet meer op gang komen. En ik vloek en huil ook wat af hoor.
Die reflux is afschuwelijk, zaterdagochtend kwam er een emmer uit, ik dacht toen dat het mest was. Uurtje later in de kliniek was het weer zo.
Er is mij uitgelegd dat de 50 % statistiek is. Je kunt dus voorspellen hoeveel van de operaties kunnen slagen. De operaties die niet slagen komt door de complicaties. Bret heeft nu een complicatie, het is ons van te voren verteld dat het kan gebeuren, maar je hoopt doodgewoon dat je aan de goede kant zit van de 50 %, ze is jong, ze is sterk en een knokker.
Ik heb me net mezelf met Sas ( Idunn op forum) moed in gepraat ( ook de lieve reacties praten me moed in op forum) we hebben afgesproken dat we zondag een fotosessie gaan maken van Bret.
Nick wil ik vragen of hij me woensdag wil ondersteunen op het symposium, had ie al beloofd maar om een andere reden. Ook mijn presentatie op het Kruiskruidsymposium wil ik door laten gaan. Ik kan en wil niet afhaken en kan s'middags weer thuis zijn.

Nick Altena schreef op maandag 11 februari 2008, 23:10:


5 uur wegrijden Nick, misschien 6 uur. Als ik jou niet had! Het geeft me rust dat ik het door kan laten gaan. Logeerbed hebben we trouwens hoor.
Ik heb er hard voor geewerkt en ben een serieuze gesprekspartner geworden in die problematiek en de belangenverenigingen zoals de sectorraad paard, ik zou het vreselijk vinden om nu af te moete haken. Maar ik heb het echt nu vreselijk moeilijk om Bret.

Herman schreef op maandag 11 februari 2008, 23:50:


sorry hoor, ik ben ook niet voor een bit, maar ook als je onzichtbare dingen ziet die een ander niet ziet kun je verbaasd staan. Als ik Björk niet had gezien en erkend? Als ik niet had gezien bij Bret dat het een shock was? Bret had dan zowiezo geen kans gehad.
Het onmogelijke kunnen we niet doen, maar we kunnen wel stoppen met generaliseren. En Herman ik heb WEL respect voor je, ik vind absoluut dat je probeert het beste te doen voor je paard. Ik hoop ook niet dat je deze post persoonlijk opvat. Ik hoop wel dat er ook voor bijvoorbeeld Björken begrip komt.

Aafke schreef op dinsdag 12 februari 2008, 8:19:


Ze vecht!! De telefoon ging dus ik schrok me rot, ik dacht nu is het dus gebeurd. Maar er is positief nieuws! Ze had geen reflux meer haar maag blijft leeg en soms zijn er wat geluidjes in haar darmen te horen. Het is nog steeds kritiek, maar het is wel positief nieuws. We hopen dat het deze kant op blijft gaan.

Karin schreef op dinsdag 12 februari 2008, 10:18:


Leuk!! Mijn huisnummer is 27. Toen heeft ze ook iedereen zo in spanning gehouden he, hele weddenschappen werden er afgesloten wanneer ze geboren zou kunnen worden. Gelukkig werd het mei en geen november!