Hoi, ik wil jullie even iets melden, ik vind dit zo leuk!
Ik heb sinds een half jaartje een paard en ik ben een echte beginner, en daarom ook -gelukkig- niet gehinderd door enige kennis van zaken. Ik ben keurig begonnen met lessen nemen, drie maanden geleden begonnen met buitenritjes en ik vind het allemaal geweldig. Alleen... ik had al een tijdje het gevoel dat ik iets miste. En dat gevoel werd sterker en sterker en ik wist ook zelf het antwoord wel. Dat was miste was gewoon domweg dat ik het vertrouwen van mijn pony niet had. Dat uitte zich in angst en nerveus gedrag bij mijn pony en zo meer. Vervelend hoor, zeker als je graag wilt dat je paard er net zoveel plezier in heeft als jijzelf.
Mijn pony is acht jaar oud en altijd gebruikt als lespony. Ze heeft altijd keurig en erg braaf gedaan wat van haar werd gevraagd en ik merkte dat ze erg lijdzaam is. Ze ondergaat alles maar. Bij mij krijgt ze de ruimte, ik vind het juist leuk als ze haar eigen gangetje gaat en ze mag best een rotdag hebben. Maar dat betekent ook dat ze een antipathie ontwikkelt tegen werken in de bak, hoe meer en hoe langer ik buiten rij, hoe erger het lijkt te worden. Daarbij kwam ook dat ik zelf tot de conclusie kwam dat er toch nog wel een heel voortraject miste. Ondermeer door wat ik op deze website heb opgepikt ben ik op zoek gegaan naar iemand die mij kan helpen met grondwerk. Iemand die al een jaar of acht bezig is met het natuurlijk omgaan met paarden.
Ze is vanmiddag geweest en ik heb mijn ogen uitgekeken. Binnen tien minuten was ze verder met mijn Sid als ik in een half jaar. Ik stond er bijna bij te janken, zo blij was ik omdat ik zag dat Sidney heel erg openstaat voor contact en dat ze maar wat graag dat contact met een mens wil leggen. Alleen, ik wist niet hoe!
Aanstaande zaterdag krijg ik mijn eerste les, ik kan het bijna niet afwachten!

Groetjes van Edith

Edith Hartog schreef op zondag, 12 september 2004, 22:04:


Wat heerlijk voor jou en je paardje!
Ik wens jullie veel plezier met zijn tween.

Leuk joh, Edith! Wie heb je gevonden?

@nita

http://www.geocities.com/gangenpaarden/voorwoord.html

www.paardnatuurlijk.nl

Iemand hier uit ons dorp (Cynthia de Kleine), zij volgt al acht jaar
cursussen bij Emile Voest. Ik kom aan haar via mijn buurvrouw en nou blijkt
ook weer dat zij de zus is van iemand waar ik vroeger veel mee om ging,
grappig toch.

Groet, Edith

Gefeliciteerd! Jullie komen er dus wel! Enne... er zal een wereld voor jullie open gaan

Elzaliene Proost schreef op dinsdag, 14 september 2004, 12:59:


Ja, haha, heb vanavond weer een half uur achter 't paard aan gelopen voordat ik haar kon aanraken. Toen was het de moeite niet meer om te gaan rijden en heb ik haar maar een massage gegeven.
Ze bleef mooi stilstaan (zonder halster en touwtje!), nek lekker lang en oortjes op half zeven. Dat heb ik voor afgelopen zondag nog nooit kunnen doen. Ze heeft echt iets tegen borstelen en poetsen, maar massage vindt ze wel best.
Als het goed is, komt ze met de tijd vanzelf wel naar me toe. Ik hoop het maar, ik wil geen lijdzaam en willoos paardje.