Ik ben werkelijk geschokt door deze beelden en dit bericht.
Ik kan me absoluut niet voorstellen dat er mensen zijn die dit laten gebeuren!
Zo'n weerloos beestje op zo'n onterende manier aan zijn einde laten komen is gewoon weerzinwekkend. Ik ben er stil van en de tranen staan in mijn ogen................

Bij mijn paarden in het land staat ook een paard waarvoor bijna nooit iemand komt. Deze ruin heeft een blessure en kan niet meer bereden worden. De eigenaar komt 1 tot 2 keer per jaar kijken. Het paard vermaakt zich in het weiland goed met de kudde. Mijn vriendin en ik hebben hem onder onze hoede genomen. Als hij bekapt of ontwormd moet worden doen wij dit met de groep mee en de eigenaar maakt dan geld aan ons over.

Een ander paardje dat bij ons in het land stond werd ook bijna nooit bezocht. Dit beestje, een jonge fries, was door ouders voor dochter lief gekocht. Het eerste jaar was dat leuk, maar zoals dat vaak gaat de uitdaging was eraf en ze kwam zelden tot nooit meer opdagen. Met als gevolg dat wij nog een "weesje" onder onze hoede hadden die gevoerd en verplaatst moest worden en uiteraard zijn aandacht vroeg. We doen dat met liefde, maarja naast je eigen paarden en ons petekind is dat wel een extra belasting. Het was een heel lief beest. In overleg met eigenaar hebben wij het dier te koop aangeboden. Hij is terecht gekomen in Belgie in kuddeverband. Gelukkig voor dit dier is het zo goed afgelopen. Het beestje was nog jong en heeft nu een gelukkig leven voor zich.

De moraal van dit verhaal..... overleg of je een nieuw tehuis mag zoeken of, als je de tijd kan opbrengen, overleg of de eigenaar aan jou de kosten voor zaken als ontworming, bekappen etc wil overmaken, en neem hem onder je hoede. Tweekans idee van Pien vind ik ook super!

Dat is fijn om te horen Pien.
Wij hadden van haar ook al gehoord dat ze bij jou lessen volgde of wilde volgen. En dat haar hart op de juiste plek zit hadden wij wel vermoed.

Gelukkig is ze goed terecht gekomen.

Ik neem aan dat je bedoelt dat het paard op de hoogte is van de gangen onder de ruiter? Maar hoe is ze ingereden? Is ze er ook OK mee?


Slaan is nooit een oplossing! Ook geen opvoedkundig tikje.
Dit versterkt haar alleen maar in haar gevoel van onveiligheid en maakt haar onzeker.


Ik zou graag willen weten hoe je het grondwerk hebt aangepakt. Wat is jouw basis van waaruit je met dit paard bezig bent gegaan? Zo te lezen is ze nog helemaal niet toe aan iemand in het zadel. Ze laat dit op vele manieren merken waarvan de tekenen die jij noemt waarschijnlijk een uiterste noodschreeuw van haar zijn. De subtielere tekens beschrijv je niet, maar ik weet zker dat die er zijn!

.

Bitloos is niet afhankelijk van al dan niet verkeersmak zijn. Dit is een keus op het moment dat je paard eraan toe is om iemand op haar rug te dragen en je het rijden kan gaan oppakken. Je hebt nóóit een bit nodig om te kunnen rijden en sturen!


Dit is heel vervelend voor jou natuurlijk. Maar geloof me dit is ook heel traumatisch voor je paardje. Je vraagt veel te veel van dit paard. Gelukkig zoek je nu hulp en ik denk dat je hier op het forum veel goede tips kan krijgen.


Zoek een ervaren en betrouwbare natural horsemanship trainer in de buurt en ga daar lessen nemen. Verdiep je in NH. bijvoorbeeld Parelli. Op deze site kan je hierover veel lezen. ook parelli.nl" target=_blank>www.parelli.nl of www.pnh.be kan ik je aanraden. Dat programma kan je leren om je paard beter te begrijpen en signalen te herkennen.
Ga eerst zorgen dat jullie grondwerk solide is en bouw dan pas langzaam naar het rijden toe.

Veel succes!

GEFELICITEERD van Flashy, Kito en mijzelf!!!!!!!
En dat je nog maar vele jaren van je eigen dierenschare mag genieten.....
Irene

Ik dacht dat Eddy zich als liefdevolle pleegpapa had aangemeld?

Kito is gelukkig helemaal genezen van de operatie aan zijn voet. Hij heeft sinds begin februari 5 weken in Utrecht gestaan (3 weken gips en 2 weken verband) en nu al weer bijna 5 weken in Eemnes met afbouw verband op stal met dagelijkse wandeltochtjes als afwisseling.
Nu hij het zo goed doet, wil ik hem uiteraard weer dag en nacht lekker naar buiten in de vertrouwde gezelligheid van zijn eigen kudde.
Ik ben wel een beetje onzeker over het weer in combinatie met het feit dat hij nu al weer een 2 maanden binnen staat.

Wat denken jullie? Kan ik hem vanaf komend weekend gewoon weer buiten zetten? Hij gaat op een zanderig stuk en dan steeds een strookje gras om daar ook weer even aan te wennen.....