Anita Cats schreef op vrijdag 4 april 2008, 17:15:
> Ja, ik begrijp helemaal wat je bedoelt.
> Dan ben je zo met het positieve bezig, maar dan van die irri
> momenten heb waar je niks mee kan.
> een beweging en later de stem weg.
> Aflijden is ook een mooie, als Zalitha aan het hek knabbelt
> maak ik een beweging dat ze afgeleid is en dan beloon ik haar
> voor de reactie.
Ja ik weet het, het was een reflex van me. De hond heeft zo gegild die eerste keer, het was vreselijk traumatisch, dus ik was omgekeerd evenredig woedend op Cadiz. Bij zijn tweede poging om de hond te grijpen kreeg ik dezelfde scheut adrenaline van die keer en was redelijk handelen niet meer mogelijk. Bij mij ging de tolerantieknop om zogezegd.
Als Cadiz nu de hond ziet, legt-ie alleen zijn oren plat.
Hij heeft het trouwens met andermans beesten niet. Kippen scharrelen in de trailer probleemloos tussen zijn benen door en hij is tamelijk vriendelijk tegen andere honden.
Ik had vroeger een shetlander, die joeg achter eenden aan en vrat ze ook op. Maar vooruit, da's off-topic.
Warboel
