stumperd schreef op vrijdag 9 mei 2008, 11:18:


Oh,ik zie dat ik niet vermeld heb dat met longeren bijvoorbeeld gebruik kan worden gemaakt van kaptoom(ringetje op de neusriem van longeerhalster en daaraanvast de longeerlijn.
ook dan hetzelfde verhaal,lijnen moeten altijd licht gespannen zijn voor de aanleuning.

Groet Conny

stumperd schreef op vrijdag 9 mei 2008, 11:18:


In mijn ervaring is teugelcontact (druk) belangrijk. Te weinig geeft een paard dat op zijn neus valt, teveel geeft een paard dat op zijn neus hangt. Dus is de Kunst om de druk (het teugelcontact goed en subtiel af te stemmen (in combinatie met zit), al naar gelang de behoeften van het moment, van het paard, van de ruiter. Maar wel zo dat de teugeldruk het paard de aanwijzing geeft om in evenwicht te komen en te dragen voor zover zijn bespiering en bouw dat toelaten.
Dus misschien is het met druk als met temperatuur: te weinig graden is onaangenaam koud; te veel graden is onaangenaam warm en precies genoeg graden is lekker aangenaam.
Tot zover mijn ervaring. Dit betekent dat iik met grote ogen van verbazing en ook bewondering kijk naar mensen die het paard verzameld kunnen laten gaan zonder teugelcontact. bijvoorbeeld Nevzorov en Hempfling. Ik vraag mij wel af hoe zoiets mogelijk is. Goed gebouwde paarden misschien (andalusiers) of een ijzersterke lichaamsbeheersing, zodat het paard absoluut een voorbeeld heeft aan zijn mens?
Nou ja, ik heb een ijslander en een verre van perfecte lichaamsbeheersing.

Zonder teugelcontact kan mijn paard ook wel op zijn achterbenen lopen en heerlijk tolten. Als hij echter vindt dat hij opzij moet springen of een turn round moet maken dan doet hij dat dus en lig ik ernaast. Met teugelcontact gebeuren die dingen ook, maar ze zijn kleiner, het is makkelijker om mee te gaan in de beweging en ik zit er dan dus nog op. Toch een klein ding dat een groot verschil makt.
Dus geef mij maar teugelcontact en het voortdurende gezoek naar de juiste afstemming: is het niet teveel en is het niet te weinig.

En ik vind wat Eddy doet er mooi uitzien.

Moniek

Anita Cats schreef op vrijdag 9 mei 2008, 11:08:


Het heeft niets te maken met tegenhouden.
'Trager' is meestal het probleem niet bij mijn paard
Er is toch een verschil tussen 'er van voren aan zitten', en niet alles losgooien? Wat ik bedoel is niet dat je de overgang op je teugels maakt maar dat je je hand gewoon constant houdt en het contact bewaart tijdens de overgang. Idd begrenzen zoals jij het noemt, maar dan zonder dat losgooien.
Als paardje lekker loopt kan ik echt wel een overgang maken van draf naar stap met m'n handen op m'n rug. Het is niet dat ze die overgang niet zou maken, daar gaat het niet om. Dus ja, ze reageert wel.
Maar als ze de ruimte heeft vooraan dan duikt ze echt wel op haar voorhand tijdens die overgang.


Kijk dat is het nou net. Ik heb die neiging om haar los te laten. Zo heb ik altijd gereden. Praktisch zonder contact. En telkens wanneer ze reageerde, gooide ik haar inderdaad helemaal los. Met als gevolg een paard dat gezellig op de voorhand loopt. En dat is nou net wat ik niet meer mag doen. Is zowat mijn grootste fout. Ik moet mezelf echt trainen om net dat contact te zoeken en te blijven bewaren.
Daarom mijn verwarring dat hier wordt gepromoot om het net andersom te doen. Want in mijn ervaring werkt dat dus niet. Krijg ik alleen een duikboot door.

Schijnovergangen Ans.
Dus niet de overgang maken als je verandering voelt, en dat steeds iets verder uitbouwen, maar niet de overgang gaan maken als je vloelt dat ze 1 fractie daalt van voren,
Eerst werken aan een overgang die je Niet gaat maken.
Anita