Els Kleverlaan schreef op vrijdag 9 mei 2008, 12:04:


Een paard kan ook een verbreede witte lijn krijgen door hoefbevangenheid door spierbevangenheid.
Mijn pony heeft dat gehad en die witte lijn was voor het natuurlijke bekappen bijna centimeter breedt,had nooit op gras gestaan ,alleen dagelijks op stalm met stro en kreeg iedere dag zelfde hoeveelheid brok.
Geen hooi.
Ze was bevangen geraakt door schrikreaktie van sinterklaas die rennend door de gang ging waar de paarden stonden .
Ze was helemaal verstijfd en liep met rechte beentjes.
Was erg gevaarlijk want het had met het bloed te maken en een koudbloed paard had er aan dood gegaan vertelde de dierenarts.
Dit is jaren geleden en daarna begonnen de eendesnavelhoefjes,warbij ze op de hiel lande en zo voort bewoog zonder de knieen te buigen.
Ik moest toen door zware bak met nat zand lopen en dit verbeterde het lopen.
Heb de paardejes toen thuis gezet waar ze de hele dag buiten staan.
De gewone hoefsmid durfde haar niet meer te bekappen omdat ze bang was dat het hoefbeen door de zool zou komen en ik wist mij geen raad meer,ben toen bij deze site terecht gekomen en haar natuurlijk gaan bekappen.
Het blijft een streskip en wanneer ze weer onverwacht gek doet en aan de kletter gaat loopt ze weer met rechte beentjes maar ik houdt ze goed bij en rond dan meteen de tenen af ,ze heeft gelukkig geen brede witte lijn overgehouden en ik doe het nu al jaren zelf en de hoefsmid was zeer onder de indruk want ze dacht dat het einde oefening was voor de pony.

Het kan dus ook zijn dat een paard ineens ergens van schrikt en door spierbevangenheid bevangen raakt.

Groet Conny

stumperd schreef op vrijdag 9 mei 2008, 13:12:


Conny je brengt me op een idee. Buck is erg gevoelig voor hoef- EN spierbevangenheid, altijd al. Die twee gaan vaak samen.
Toen ik hem nog krrachtvoer gaf, was hij altijd stijf, kon zijn afvalstoffen moeilijk kwijt, liep met stugge pootjes en ging liever in een slappe galop dan in draf, een soort chronisch licht spierbevangen. Sinds hij geen krachtvoer meer krijgt is dat enorm verbeterd, maar ik bemerkte wel een andere stijfheid: het duurde mijns inziens te lang voordat hij in de training 'los' liet. Om die reden heb ik hem laten Jack Meagheren en Sel+E van deze site gegeven. Dat krijgt hij nu een week of 6 en hij is behoorlijk verbeterd en versoepeld.
Het kan zijn dat de rode vlekjes in de witte lijn -die iets van 2, 3 maanden oud moeten zijn- de periode daarvóór nog markeren. De Sel+E zal voor een betere spierstofwisseling moeten zorgen, dus dat zou betekenen dat na een paar keer raspen de rode vlekjes verdwenen moeten zijn omdat dan het stuk zichtbaar wordt dat correspondeert met deze periode.

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 mei 2008, 21:58:


Hoi Christel,

Ik hoop voor je dat het klopt,ik heb dezelfde problemen gehad en dan waren in de witte lijn soort lamellen met rooddoorbloede stukjes ertussen.
Heb toen de toon afgerond tot de witte lijn en ze goed kort gehouden.
Is vanzelf weer over gegaan maar met oud en nieuw en carnaval komt het telkens terrug als ze tekeer is gegaan ,het is een echte paniekzaaier!!!.
De moedermerrie in de kudde en altijd stresreakties ha,ha.

groet Conny

stumperd schreef op dinsdag 13 mei 2008, 16:31:


Ik ben altijd dol geinteresseerd of het paard holle of platte zolen heeft een flare misschien....
Of mogelijk een lange toon en een korte hiel.
Hoe is dat bij jullie?

Piet

My Best Whisper is a Click

Piet schreef op dinsdag 13 mei 2008, 17:07:


Buck heeft redelijk holle zolen, een ondiepe flutterige straal en de hoeven flaren graag. Hij heeft platvoetjes met weinig hiel, daar hoef ik nooit wat van af te halen. Achter zijn de hielen zelfs extreem kort, het haar van de kroonrand begint daar vlak boven de grond. De toon moet rondom kort gehouden worden, want die wil graag uitwaaieren, naar alle kanten. Dat red ik makkelijk met rondraspen, hoewel het nu stiekum inene plotseling veel langer geworden is, ik heb de smid gevraagd er een stukje af te halen omdat ik mij er anders een ongeluk op rasp. Dit is gelukkig probleemloos gebleven. Hij vond overigens dat Buck goed op zijn voeten stond qua stand. Wel vond hij hem te dik. (Dat is ie dan geworden van 2 uur wei per dag ipv 1 hooibeurt).
Hij loopt prima op deze hoeven: geen rockcrusher maar straatritjes gaan probleemloos.

Christel Provaas schreef op dinsdag 13 mei 2008, 18:32:


Hoi Piet,

De Foto's van mijn pony staan in het fotoalbum onder de data's 21-3-06.
26-03-06 en 22-05-07.
Haar hoefjes zijn soms hol,soms plat en veranderen telkens.
De eerste keer dat ik ze ging vijlen dacht ik dit gaat helemaal de verkeerde kant op ,de gewone smid haalde telkens de toon weg , met zool erbij en liet de hiel hoog en de stralen waren verdwenen,ze dorst niet meer in de zool te snijden bij de punt van de straal omdat ze het vermoeden had dat het hoefbeen erdoorheen zou komen.
Toen ben ik het zelf gaan doen,tonen alleen afronden tot witte lijn en hielen telkens lager proberen te zetten,stralen kwamen terrug(zie foto's )en ze had voor twee verschillende hoefjes,plat/breedt en lang smal en de smid noemde dat graashoefje terwijl ze nooit op het land kwam.
Dit is nu een blij paardje gewrden die ook een hele andere bovenlijn heeft gekregen.
Ze had aan het eind van haar hals boven de schoft een deuk en liep eigenlijk altijd met horizontaal nekje,ze richt zich nu op en toont heel wat met haar 1.20 meter.

Groet Conny