Nick Altena schreef op woensdag 21 mei 2008, 17:56:
> Karin Haneveer schreef op woensdag 21 mei 2008, 17:38:
>
>> van lennep schreef op woensdag 21 mei 2008, 16:44:
> De eerste stapjes van het beginnen gaan vaak heel goed (vaak
> ook heel geconcentreed en voorzichtig) en de mens wil dan
> daarna door het succes vaak net te veel en te snel er achter
> aan doen.
Ik denk dat het juist sneller gaat, je traint met heel kleine stapjes zodat je paard het gemakkelijk snapt en zet je paard dus op voor succes. Hoe wil je op een andere manier je paard een frisbee van de grond leren pakken? Dat er bij Esther een verkeerde cue in de weg zit, ligt niet aan het paard he?
Ze zal dus iets anders moeten bedenken dan het vingertje omlaag, want dan komt knietje omhoog, heeft ze hem zelf geleerd
Vandaar dat ik voorstelde om een soortgelijk iets te proberen met een steen omdat hij die alleen hoef om te gooien
Daarom: eerst flink fantaseren over hoe ze het voor mekaar kan krijgen, daaruit een plan samenstellen en dan aan de slag gaan en inderdaad regelmatig evalueren en evt plan aanpassen.
Dat was zo mooi aan de Haf van Aafke, die van haar 15 jarig leven nog noooit door een plas had willen gaan en het nu in 10 minuten deed .
Piet
My Best Whisper is a Click
Warboel
