Sieta schreef op dinsdag 3 juni 2008, 8:41:
> Geertje schreef op dinsdag 3 juni 2008, 7:59:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op maandag 2 juni 2008, 22:20:

>> gegaan is!
>
> Ze heeft de ochtend weer gehaald. Ze is te zwak om haar van het
> infuus af te halen en te verplaatsen...
Boven de angst en bezorgdheid krijg je ook nog eens de frustratie over de behandeling en het toezicht erbij. Maar je zult het moeten doen met de riemen die je hebt, er is geen keus, Sieta kan niet verplaatst worden. Blijf ze op hun huid zitten. Het is zo'n onpersoonlijke fabriek daar in Utrecht. Teveel artsen en assistenten, teveel belachelijke diagnoses, onkunde, nalatigheid, stommigheid, ik ben er wel vaker met paarden van kennissen geweest. Ze doen gerust ook erg goede dingen, maar ik heb die nog niet zoveel gezien, zal vast toeval zijn.
Het enige wat je kunt doen is de botte bijl hanteren: maak ze gek met je vragen en verantwoordelijk-stellingen, hou jezelf scherp. Straks als alles achter de rug is mag je instorten.