sibyl de jager schreef op dinsdag 10 juni 2008, 0:44:

Ik denk dat jij travers en schouderbinnenwaars beschrijft.
De buiging bij travers en renvers is juist verschillend.
Travers op de linkerhand gaat over 4 sporen, paard is linksom gebogen, schouders op de hoefslag, achterhand naast de hoefslag.
Renvers op de linkerhand gaat over 3 sporen (is 'familie' van de schouderbinnenwaarts, echter met stelling en buiging andersom), paard is rechtsom gebogen, schouders iets van de hoefslag, achterhand erop.
De klassieke renvers en schouderbinnenwaarts gaat over 4 sporen en is moeilijker omdat er meer buiging en dus verzameling gevraagd wordt. Bij een te schuine hoek ontaardt het makkelijk in alleen maar pootje over zonder buiging in de lendenen.

Een hoek rijd je idealiter -als je buiging wil verkrijgen- in een lichte schouderbinnenwaarts: binnenbeen eraan, buitenteugel duwt. Rechte zijden rijd je eigenlijk altijd in een lichte schoudervoor. Binnenteugel mag m.i. niet zoveel doen in een wending, het stuur zit immers niet in de teugels.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 10 juni 2008, 10:55:


Meer een C lijkt me.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 10 juni 2008, 11:05:

Die S snap ik niet, het lijkt me toch echt meer een C. Bij een S-vorm zou bv het hoofd en het lichaam naar rechts gesteld zijn en de achterhand naar links? Of hoe zie jij die S?

En hoe verhoudt zich de travers en de renvers tot het maken van een wending? Want daar ontstond jouw vraag, dus ik neem aan dat het verband houdt met elkaar?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 10 juni 2008, 11:37:


Wat misschien helpt, Ans, is om de zijgangen op de grond aan de hand alvast aan te leren, zodat het paard snapt hoe het in het lijf aanvoelt. Ik heb daar veel profijt bij (heb het recentelijk i.v.m. mijn zoektochtje naar het nut en onnut van hoofdinwerking herontdekt en hergewaardeerd).

Wat Eddy beschrijft, is heel duidelijk gestoeld op de klassieke principes: buiging als basis. Het wijkt af van de gangbare westerse (sport)dressuuropleiding die aanleuning als basis neemt, het is OOK een weg die naar Rome leidt. En als je het mij vraagt, de naar het paard de meest logische manier omdat het de natuurlijke balans van het paard respecteert en niets 'afneemt'.
Wat mij helpt (allemaal n.a.v. mijn experimentje, ben nog zoekende, maar zie al wat licht) is mij voorstellen dat ik zonder handen fiets en hoe ik dan diep een hoek in zou rijden. Dan komt alles uit je zit en frustreer je het natuurlijke verloop van de wending niet met je handen.

AdB was voor mij heel goed om mijn kreupele scheve Buck recht te krijgen. Nu is dat onderdeel nog slechts peanuts doordat ik handig daarin ben geworden en nu concentreer ik mij op de buiging, wat resulteert in souplesse en draagkracht van de achterhand, linksom en rechtsom evenveel. Wanneer het paard achter sterk is, gaat de voorkant vanzelf goed mee. Wanneer hij achter links en rechts goed ontwikkeld is, geeft hij dat ook door aan de voorkant.
Achter sterk worden train je het effectiefst door veel travers, renvers en schouderbinnenwaarts te rijden, of aan de hand te oefenen. Op een rustig tempo, zodat de passen goed worden afgemaakt en de power maximaal is.

Piet schreef op woensdag 11 juni 2008, 12:22:

Ik snap Piet. Hij is gevraagd om zijn anti-hoefijzer gedachtengoed uit te dragen en komt met een heel duidelijke missie op een evenement vanuit die achtergrond. Hij staat daar temidden van de andere demo-deelnemers voor iets waar zijn ziel en zaligheid in ligt, de reden waarom hij gevraagd is en ziet dan beslagen hoeven op de demodag waar hij zelf aan deelneemt met het tegenovergestelde 'programma'.

Ik snap 2 lazy7. Ze zijn gevraagd om hun bitloze drukloze (?) gedachtengoed uit te dragen en komen met een heel duidelijke missie op een evenement vanuit die achtergrond. Hoefbeslag is voor hun geen prioriteit, daar ligt hun ziel en zaligheid niet, die ligt bij het bit- en drukloos rijden, een prachtig streven en ik heb genoten van de foto's.

Ik snap Eddy ergens ook wel, hij is ook maar een mens en hij ging de dag van zijn leven maken. Dat bleek op de valreep nogal moeilijk te worden. Hij wilde de dag gevarieerd gevuld krijgen met NH-achtige programma-onderdelen en dat ging nu even (onvoorzien) over allerlei verschillende principes heen.

Ik hoop dat hiermee het belang van de nuance is aangetoond. Niets is zwart of wit, hartstikke fout of alleen maar goed. Mensen maken fouten, hebben verschillende handelwijzen, pakken dingen verschillend aan. Omstandigheden variëren. Zo'n demodag is ook om te leren. Ik denk dat er een hoop te leren valt, óók uit deze ogenschijnlijk nare nasleep. We zijn allemaal mensen.
Met twee maten meten is verwarrend en tast de geloofwaardigheid aan.
Rigide zijn slaat geen brug.

Tis net als teugelcontact:
Met druk (schelden) ontvang je hardheid terug.
Met souplesse ontvang je souplesse terug.

He wat een slap stukje, ik krijg het niet scherp genoeg geformuleerd merk ik.

Esther schreef op woensdag 11 juni 2008, 18:47:


Oplossen in appelsap?
Pilletje in zoete popcorn steken en ervoor en erna enkele popcorntjes 'zonder' geven?
In banaan? aardbei?
Oprollen in een wilgenblaadje?
Clickeren wordt een beetje moeizaam als de beloning tevens de vraag is...

Janneke123 schreef op woensdag 11 juni 2008, 21:50:


Mul zand is funest voor de pezen, zeker van een jong paard en zeker als de beweging zo eenzijdig en belastend is als met longeren. Ga lekker op straat stappen, ernaast en laat dat longeren maar een jaartje zitten. Op een harde ondergrond worden de pezen ook nog eens als staalkabeltjes.

Spirithorses schreef op donderdag 12 juni 2008, 11:49:

Hier ook, de spanjaard staat met opgezette haren tegen de muur te balen. Weliswaar geen regen, we hebben het al heel lang droog gehouden. Maar aardig koud in de wind. In het weitje ging hij achter een hoop aarde (spelbassin uitgegraven) staan om zich te wapenen tegen de wind.

van lennep schreef op donderdag 12 juni 2008, 13:01:

Ik ben bitloos ook weer gaan oppakken (kaptoom) en kom tot de conclusie dat hoe lager de neusriem zit, des te meer lijkt het op rijden met bit zoals wij dat allemaal eigenlijk verafschuwen. Je maakt nl gebruik van een hefboom, een drukmiddel dus.
Je hefboom is groter dus je kunt het paard gemakkelijker naar afbuigen sjorren (in dressuurtermen heet dat: begrenzen). Dat is het nadeel van een lage neusriem: het is als rijden met bit, weliswaar zonder een ding in de mond, maar met net zo dwingende hoofdinwerking. Enne... je HOEFT het niet te gebruiken (net als de zweep ) maar het IS er maar mooi wel.

Ik vind dat op praktisch alle bitloze foto's van Eddy er veel druk op de teugels staat. Maar ik was er niet bij, dus ik mag er dan ook niet over praten geloof ik. Nou ja, dat zie ik dus als ik de foto's bekijk, ook al was ik er niet bij.
Haal ik het rumoerige filmpje met de quads en "High way to hell" erbij, dan begrijp ik dat Eddy het vooral moet hebben van zijn bravoure. Verder zullen alle gedemoode paarden een slechte dag gehad hebben, een naar verleden, een foute baas, noem maar op, maar ik denk dat ook de bravoure van de ruiter weerspiegeld wordt in het paard. Opwinding, staken (ziet er op sommige foto's uit als verzamelen aan losse teugel), teugeldruk, spanning is wat ik zie bij zowel Ilias, Mercenario als de bruine warmbloed. Ik heb dus het vermoeden dat dit uit Eddy's bravoure voortkomt, en dat dan even het verfijnde rijden op gewichthulpen vergeten wordt en dat dan toch teruggegrepen wordt op druk. Ik veroordeel niet, het lijkt me een logische reactie en ik schrijf slechts op wat ik zie.

Op de foto's van het dressuurmeisje op de vos zie ik een verzameld paard dat voorwaarts is zonder hoofdafdwinging dmv veel teugeldruk. Het hoofd is daar waar het zich conform de balans en de beweging nu eenmaal bevindt. Het hele beeld toont veel rustiger, geen bravoure maar samenwerking.
Dit geldt ook voor Jossy en de 2x7 mensen: weinig druk, veel samenwerking.
Maar ik was er niet bij en kan er dus totaal naast zitten.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 12 juni 2008, 13:36:



Ik heb juist een haatliefdeverhouding met dit forum, maar ik snap wat jij bedoelt.
Volgens mij ga je goed.
Ik denk dat het heel erg goed is om veel wendingen en overgangen te rijden, alles met een zeer licht teugelcontact. Zodra Boully achter sterker wordt (en dat wordt hij daarvan, niet van kilometers rechtuit) zal hij je hand aan de voorkant ook minder nodig gaan hebben. En als hij eraan gewend is dat zijn trapleuning er echt niet is, zal hij meer op eigen benen gaan lopen en dat versnellen (wat in wezen zoeken naar je hand is) ook steeds minder nodig hebben.
Geef maar een seintje als je het bos in wil en je wil niet alleen, ik ga wel mee!

Een vergelijking:
Ik zag een dvd van Anja Beran waarin een getalenteerde warmbloed die altijd met hulpteugels (dus op de hand) gereden was, opnieuw volgens de klassieke beginselen werd opgeleid. Geen teugeldruk, helemaal niet. Gewoon voorwaarts en hem zelf de hoofdhouding laten uitzoeken. Paard zocht zich een ongeluk naar de teugels, hoofd laag, hoog, tegen de wand, scheef, racen, staken, verwarring. Bij te hoog tempo werd er een volte ingezet, zodat de figuur hem remde, niet het getrek aan teugels. Intussen gaf de amazone gewone zithulpen, waar het paard in eerste instantie door zijn opwinding niet op reageerde, maar toen hij wat kalmeerde en van de ergste verwarring was bekomen, haalde hij daar zijn aanwijzingen uit vandaan. Hij zocht immers leiding en aangezien die niet via zijn mond tot hem kwam, stelde hij zich open om die elders te zoeken.
Het stuur en de rem zitten niet in het paardenhoofd. Het stuur en de rem zitten achterin.