Spirithorses schreef op donderdag 12 juni 2008, 12:59:


Tsjonge, hier is het nog steeds zo droog. We zitten werkelijk te springen om wat regen (boomkwekerij, akkerbouwbedrijf)
Net vanmorgen de beregeningsbuizen weer (voor de derde keer al dit jaar) op het gras van de paarden gezet en anderhalf uur laten "regenen". Gekke jonge gras wil maar niet groeien, blijft niets van over anders. Dus regen... stuur het hier maar heen met de regensmurfendans

Bart en Blue schreef op donderdag 12 juni 2008, 17:04:


Stuur die regen maar hier heen.

Hé, leuk dat je d'r weer bent.

Wat een prachtfoto, wat een prachtkindje.. was je niet gelijk smoorverliefd?

Sofie Biebaut schreef op vrijdag 13 juni 2008, 9:28:


Er zijn hier een aantal die je vast op weg kunnen helpen. Piet, Conrad of Eddy... waar zijn jullie.

Anita Cats schreef op zaterdag 14 juni 2008, 18:06:


Heel herkenbaar, dit zijn dan ook smurfen waar Nancy het niet zo op heeft. Langs de bak waar ze les krijgen (nu nog 1 keer) staat een rij coniferen aan één kant (lange zijde) aan de beide korte zijden hoge bomen. Kortom de bak is zo goed als ingesloten tussen bomen, een loods en een klein bijna 'open stukje'.

Het is het bewegen, het ruizen wat ze niet leuk vind. Wat we doen (zonder overleg met de lesgeefster en vaak even een kwartier voor de les) is in het midden van de bak beginnen. Kleine voltes, kleine figuren. De hoefslag mijden, daarna opbouwen door elke keer de figuren iets groter te maken. Elke pas dichterbij belonen, bemoedigen. Braaf, mooi... (wij hebben dit in het begin aangevuld met voedselbeloning, clickeren)

Gaat nu al een stuk beter, maar ze zijn er nog steeds.. de boomsmurfen die het geweldig vinden paarden te plagen en de stuipen op het lijf te jagen.

Ik denk voor ons persoonlijk dat dit één van de redenen is waarom Nancy 'de bak' niet leuk vind. Elke keer hebben we dit stukje opbouw, rust in brengen nog nodig. Op zich niet erg, jammer is het onbegrip van sommigen. Gewoon aanpakken, zweep erover, sporen erin... dat is 'de' oplossing. M.i. niet dus.....

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 14 juni 2008, 21:30:


Oeioeioei... ergens heb ik het gevoel dat dit wel weer eens een 'trigger' kan zijn voor een heftige discussie.

Anita Cats schreef op zondag 15 juni 2008, 9:54:


Precies, zo clickerde ik ook terwijl de meiden erop reden. Makkelijk met het geven van een voedselbeloning Zij of ik 'yessen' bij een ontspannen moment, een "stap" richting de boomsmurfen (die voor ons niet bestaan, maar voor Nancy reëel "aanwezig zijn") Yes betekend even halthouden (wat ze uit zichzelf doet, alle druk valt weg) en ik kom dan naar haar toe met een brokje (wat ze met een zachte gehinnik verwelkomt)

Overigens is dit nu niet meer nodig in de bak aldaar.

Maria Delavega schreef op zondag 15 juni 2008, 16:45:


Wat een onzin, wij rijden heeeeel vaak op de verharde weg. Altijd bijna, soms in de berm. En daarnaast in de bos wat onverhard is op de fietspaden na, die verhard zijn. Ook voor ons is het vanzelfsprekend dat de paarden niet op ijzers staan, zo vanzelfsprekend dat de gedachte aan ijzers niet eens naar bovenkomt.

Maria Delavega schreef op zondag 15 juni 2008, 16:56:


Doet er niet toe.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 16 juni 2008, 16:06:


... niet zo happen.
Ik vroeg enkel om bewijs, maar m.i. kan niemand het bestaan of niet bestaan van 'een God' bewijzen. Kijk.. wanneer iemand schreeuwt, roept dat God niet bestaat, een verzinsel is (als een vanstaand feit!!) vraag ik enkel om bewijs.

En nee, ik ben niet op kruistocht of hoe je het ook maar wilt noemen.
En ja, ik geloof in een God.. een Schepper, een Oerbegin, Oerkracht of hoe je het maar wilt noemen. Ik geloof niet in de wereldse aardse kerk zoals mensen die tegenwoordig presenteren (heb net even iets teveel leed en ellende binnen die aardse kerk meegemaakt)
Hoe het wel zit allemaal, geen idee.... en denk dat dat voor ons mensen, schepselen ook niet te bevatten is. Ten dele heel misschien en dan nog.

Hoop dat je tevreden kunt zijn met dit antwoord, ben persoonlijk niet van plan hier verder/dieper op in te gaan.

Anita Cats schreef op maandag 16 juni 2008, 16:13:


Zalitjha is toch nog maar net vier jaar of is ze nu vijf?
Misschien heeft ze nog wat meer tijd nodig? Ze is nog jong, net moeder.. veel indrukken voor zo'n paard (of denk ik nu te menselijk?)

Anita Cats schreef op maandag 16 juni 2008, 21:33:


Dan ben ik benieuwd hoe jij tegen het beleren van een paardje van 3 jaar aankijkt? Oprechte belangstelling, heb hier zo'n knurft rondlopen van 3 jaar. Ergens 'kriebelt' het om hem eens een "zadeltje op te leggen".

Heb er een aparte pagina voor op mijn website van gemaakt. Een site nog in opbouw, staat nog niet zo heel erg veel op.

http://dekleinekudde.nl/waterpret.htm

Van het laatste filmpje geniet ik steeds weer. Nancy vind water nog steeds "eng" in de zin dat ze echt even tijd nodig heeft om te ruiken, te kijken voordat ze erin gaat. Maar met tijd en geduld doet ze het, datgene wat een tijdje geleden nog ondenkbaar was.

Piet schreef op dinsdag 17 juni 2008, 11:44:



Het staat nog in de babyschoentjes, ehhh.. wat zeg ik. "We" zijn enkel en alleen nog maar zwanger 'van'.

Of het een mix gaat worden weet ik niet, daarvoor ken in Spirithorses en de Poedertoren niet goed genoeg.

Opzet is 7 x 24 uur buiten: weide, paddock/bak (die nog gemaakt moet worden) en inloopstal. Geen aparte stallen, in kuddeverband en kleinschalig. Ook weten we nog niet precies wat voor paarden/pony's we willen gaan "toelaten". De tijd zal het leren, de plannen worden steeds concreter.. maar nogmaals.. "we" zijn zwanger (en sommige zwangerschappen lopen helaas uit op een miskraam)


Heb hier veel van geleerd, van jou, m'n meiden en uiteraard Nancy.

En Anita... uit de trailer schoppen. Grinnik, dat heb je vast niet letterlijk gedaan.