Els Kleverlaan schreef op maandag 9 juni 2008, 10:11:
> Misschien heeft iemand hier ervaring mee en kan mij een hart
> onder de riem steken?
>
> (Ben trouwens gisteren in één dag twee kilo kwijtgeraakt, dus
> daar is het i.i.g. wel goed voor
)
>
> Els.
Hoi Els,
Hoe herkenbaar... Ik was voor
Parelli ook echt een angsthaas soms.
Parelli heeft me vooral toegelaten de dingen die ik met m'n paard doe in kleine stapjes op te bouwen. Niet of rijden of niks, maar vanalles ertussenin waardoor het vertrouwen van mij in m'n paard (en omgekeerd) ook langzaam mee kan groeien en je bij twijfel of opkomende schrik een kleine stap terug kan zonder daarom helemaal te moeten stoppen je paard
terug in de wei te moeten zetten.
Jouw plan van jezelf dwingen kan zeker werken, gezien je ook een echt betrouwbare pony lijkt te hebben, en er je zeer betrouwbare man ook nog bij hebt. Kan je nog dingen verzinnen die de motivatie om dit vol te houden voor jou vergroten? Het als eerste ding 's ochtends doen, zodat die angst niet zo opbouwt? Of jezelf iets heel leuks beloven dat je enkel na het rijden mag doen?
De anti-angst techniek die dan nog specifiek in het
Parelliprogramma zit (in het nieuwe level 2 pakket - binnenkort ook alweer achterhaald
) heet 'move closer stay longer'. Ik probeer uit te leggen (want heb dit op mezelf nooit toegepast). Het is geen techniek om je paard veiliger te maken (daar is heel level 1 en gedeeltelijk 2 al voor) maar wel om je eigen angst te overwinnen. Bedenk voor jezelf wat je angst bezorgt en wat niet rond je paard. Het rijden, OK, dat schreef je. Maar als je in gedachten (nu aan de PC even inbeelden) naar de wei gaat, voel je dan al iets onaangenaams? Ik veronderstel van niet, dat het enkel leuk voelt naar je knappe pony's te gaan kijken (maar hoeft niet natuurlijk). En als je je voorstelt dat Boully bij jou komt in de wei? En als je je voorstelt dat je zijn halster aandoet? Met hem aan de hand loopt? Grondwerk doet? En als je je voorstelt dat je hem naar de opzadelplek brengt? Hem opzadelt. Er naast staat terwijl hij zadel opheeft? Evt. terug even grondwerk, met gezadeld paard? En als je je voet in de stijgbeugel zet? Op een verhoog staat naast hem en je hand op het zadel legt? Er op stapt? Op de stilstaande Boully zit? Rondstapt terwijl je man hem vasthoudt? Enzovoort... tot buiten galopperen over de velden
Ergens in heel die sequentie zit waarschijnlijk een punt dat je wat onaangename kriebels bezorgt, en nog wat verder een punt waarvan je zegt 'dat kan/durf ik echt nog niet' (alleen met hem op straat rijden bv.).
Dit identificeren en bijhouden is al stap 1, dat is iets waarmee je je eigen vooruitgang kan volgen qua angst. Kijk dan naar de eerste stap die je lichte angst bezorgt, bv. (ik weet het niet maar pik er iets uit) het naast de gezadelde Boully staan. Dan doe je een paar keer na elkaar niet meer dan dat. Boully halen, grondwerk, opzadelen, naast hem staan, en zadel er weer af. Dat vooruitzicht zal je niet zwaar verontrusten en je hoeft er geen slaap voor te laten. Je doet dit een paar keren, steeds langer met de gezadelde Boully rond en naast jou. Jouw angst voor deze stap zal hopelijk snel verdwijnen. Dan ga je een stap verder, bv. al eens op een verhoog staan en bekijkt het zadel vandaar. Dan al eens een voet in de stijgbeugel, enzovoort, op het gemakje, telkens gewoon ietsie verder dan wat comfortabel aanvoelt, maar niet heel ver, niet zo dat je misselijkmakende angst oploopt die je de volgende weken ver van de wei zou houden.
Hoop dat je er iets aan hebt,
Nathalie
Warboel
