Michiel schreef op zaterdag 14 juni 2008, 10:26:


Jur is al een stuk minder gevuld, het doet hem goed wat minder te kunnen eten. Ik heb mijn zachte halster nog wat verder verbeterd de beschrijving staat bij de fotoraportage. ook heb ik Jur even bij het hooi gezet, en hij kreeg wel wat binnen. Als ik komende winter de opening wat groter maak 3 bij 5 bijvoorbeeld dan kan hij er wel voldoende van eten. En dan koop ik voor de zomer wel weer een originele.
Maar goed mijn ervaringen zijn van 10 dagen, dus ...

Groetjes Michiel

Piet schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:00:


Precies! Dat reflex gedoe is een misverstand dat iedereen elkaar nakakeld en een
eigen leven is gaan leiden. Als Pien het al niet zo doet,

Nee dat vele oefenen heeft een ander doel en is trouwens niet zo heel vaak hoor. Het gaat er gewoon om ... als je, je paard in de buiging zet, dat hij dan weet dat hij niet meer hard kan gaan en stil wil gaan staan.

En dat heeft een paard snel door hoor. Als je dit zo af en toe opfrist op een moment dat hij eens het langzamer gaan negeert, dan weet hij het weer. "Oja zo kan ik niet hard". Wel dat is genoeg en dat is de oorsprong van het verhaal van de reflex.

Groetjes, Michiel
En al die mensen maar jarenlang oefenen op die mysterieuze een teugel stop.

muriel schreef op maandag 15 september 2008, 14:12:

Ben weer terug, na een paar maandjes andere dingen voorrang geven
te hebben.


Mooi Muriel heb ik ook veel gedaan, eerst wandelend door stad en land, dan naast de fiets in draf en toen rijdend, de ideale volgorde nmm.

Wel is elke vorm (join up, logeren, korte rondjes aan het touw, clickeren om iets gedaan te krijgen, wel of niet veel laten grazen, etc.) zowel geschikt en ongeschikt. Tis maar net wat een paard nodig heeft en hoe het paard is op dat moment. En bij Jur hebben we al heel veel verschillende dingen gedaan.

Hij heeft de afgelopen jaren ook 2 keer geprobeerd
mijn leiding over te nemen. De eerste subtiele signalen daartoe miste ik dan, waarop het op een dag plotseling een onhandelbaar paard werd. Op die momenten was wegsturen heel effectief. Los in de bak bijvoorbeeld nam ik zijn plaats in bij de uitgang en liet hem niet toe mij daar weg te jagen. Wat hij in volle sprint probeerde. Ongelooflijk zulke processen, waarbij ik simpel hem op 5 meter afstand hield. En hij daardoor in zijn hoofd anders werd en mijn leiding weer ging accepteren.

Zo is het met elke trainingsvorm, alles heeft zijn eigen gebied van werkzaamheid. Ik las even vluchtig dat er weer allerlei forum strijd is geweest de afgelopen 2000 berichten, ha ha. Mooi! Tis een leerzaam proces, die gebieden van strijd.

Groetjes, Michiel

Met Jur is het de laatste tijd wat minder.
Onze conditie training naast de fiets is nu tijdelijk gestopt. Wat blijkt? Zijn fysiek heeft veel meer lengte buigingen nodig, hij loopt zichzelf kapot met dat alsmaar rechtuit.
En lengte buiging doet hij niet met longeren, wel met hele korte rondjes waarbij ik naast hem loop om het naar binnen en buiten vallen te corrigeren.

We rijden al een 6 weken niet meer door fysieke problemen van hem.
Josien is nog wel hoopvol dat we zijn fysiek goed kunnen krijgen.
Jur wordt toch nagekeken door een dierenarts en de osteopaat en krijgt weer zijn electrobehandelingen. Als hij echt niet meer gereden kan worden dan gaat hij naar de slacht. En koopt de eigenaar een nieuw paard voor ons en begint de training weer van voren af aan, met wandelen, fietsen en rijden. En inderdaad liever naar de slacht dan naar iemand die met geweld blijft proberen hem berijdbaar te houden, terwijl zijn fysiek dat niet aan kan.
Het alternatief zit er voor ons niet in, en dat is hem als wandelpaard aan te houden, en het rijden op te geven. We hebben immers slecht geld voor
1 lease paard. Maar goed zover is het nog niet, wellicht komt het nog goed met hem.

Groetjes, Michiel