Ik heb ook zo'n wei , misschien wel nog iets groter.
Vorig jaar de ganse oppervlakte open gelaten omdat ze toch maar zo natuurlijk mogelijk zouden kunnen leven zoals hier zo gepromoot wordt. Daardoor heb ik toch eventjes heel wat problemen gehad.
Punt 1: ze aten zich te pletter, ook na het maaien van de weide om 'eilandjes' van gras te vermijden, zelfs van het korte gras
hoefbevangenheid in augustus vorig jaar van 1 van m'n paarden omdat ze dag en nacht blijven vreten (ik heb alleen schuilstallen, kan ze niet voor de nacht opsluiten). Ik had hier nog geen ervaring mee en wist niet dat ze van kort gras ook konden bewaaien. Andere rassen hebben hier misschien geen problemen mee, maar mijn Haflingers wel.
Punt 2: na de winter zag m'n weide er vreselijk uit, alles was kort gegeten, vertrappelt en daardoor heb ik m'n paarden naar een andere weide moeten doen om mijn weide te verzorgen, waardoor de miserie begon.

Nu ben ik geleerd. Laat me niet meer overdonderen van het moet zus of zo. Deze zomer: weide in stukken delen door prikpaaltjes en deze winter krijgen ze maar heel klein deeltje ter beschikking. Hoe jammer ik het ook vind, maar je moet realistisch blijven anders kost het sloten geld om na de winter je weide terug op peil te krijgen en zieke paarden door het eten van teveel gras. Nu zitten ze op te klein, kort afgegeten dor stuk, maar kan niet anders of ze worden ziek.

Vanwege de droogte hier in het noorden groeit het gras voor geen meter meer. Door ze op een kleiner opgedeeld stuk te laten lopen werd de wei extra belast (kale plekken en loop sporen ed.). Nu lopen ze op het hele stuk om zo het gras te sparen dit gaat goed. We moeten wel bijvoeren want het gras groet nauwelijks meer. We hopen dan ook op veel regen.

Pascal de Boer schreef op zondag 29 juni 2008, 10:57:


Hier is het net zo droog, delen ons land wel op. Maar goed, wij zijn in een bevoorrechte positie dat we ons gras nu tot 4 maal toe hebben kunnen beregenen. Plus dat het gisteren een kleine 10 mm. heeft geregend (de buizen stonden alweer klaar maar hoefden nog even niet gebruikt worden)

Overdag strookbegrazing (± 12 uur) 's nachts op een kapot gelopen gedeelte (± 12 uur) met hooi.

Nancy mag niet in het volle gras, overeet zich. Vorig jaar toen ze hier kwam in het volle gras gezet (onwetendheid) en onder de 'eiwitbulten' gezeten. Net een krentenbrood was ze. Zal denk ik te maken hebben met haar zomerexceem (weet inmiddels dat dit complexer is dan enkel het gestoken worden door vliegjes)

Aafke schreef op zondag 29 juni 2008, 11:19:


Gisteren tijdens de cursus nog een interessant gesprek gehad.
Iemand met te dikke paarden begreep het "strookbegrazen" niet.
Zijn woorden" je geeft je paard elke dag, of als het kort is, een nieuw randje hoog gras. Het paard freet dat kaal en gaat dan vrolijk verder met van het korte gras in het al eerder afgevreten stuk nog korter te maken en krijgt zo nog meer fructaan binnen, zal ook zeker niet afvallen".
Mijn remedie was om de paarden bv op de dag graszaadhooi te geven op een stuk waar geen gras staat en 's nachts een aantal uur te laten grazen.

Piet

hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op zondag 29 juni 2008, 11:31:


Interessant. Omgekeerde volgenorde. Wij doen hetzelfde alleen dan overdag in de weide, 's nachts op het kapot gelopen stuk waar geen gras meer staat. Overigens hoeveel uren 's staan die paarden nachts op de weide om te grazen dan?

Even voor de duidelijkheid voor mezelf, zou het omwisselen wat hier natuurlijk kan verstandig zijn omdat er overdag meer fructaan in het gras kan zitten? Overigens is Nancy naar mijn idee niet te dik (meer)

Aafke schreef op zondag 29 juni 2008, 12:28:


Zit er nu, in deze periode van het jaar, in kort, droog, afgevreten gras een verhoogd gehalte fructaan??? Denk van niet... denk niet dat je nu wakker moet liggen van het fructaangehalte in het gras, veel meer opletten geblazen nu me eiwitten (te zien aan de dikke gallen die op sprongewrichten zitten, die ontzwellen van zodra ze uit rijke gras zijn). Heb het jammer genoeg mogen ervaren. Nog geen enkel probleem gehad met kort, droog gras. Lijkt me een heel vergezochte stelling. Je hebt er geen idee van hoeveel ze in twee uren naar binnen kunnen spelen van gras. Met strookbegrazing kan je millimeter per millimeter opschuiven. Nadeel is wel dat stukken echt kaal worden gevreten. Daarom doe ik het niet meer.
Veel beter idee lijkt me om eerst te hooien en paarden pas in weide te laten als het gras niet meer zo fel is qua eiwitten.

Aafke schreef op zondag 29 juni 2008, 12:28:


Als je een avond doorzakt waarschijnlijk korter dan dat je op tijd naar bed gaat Aafke


Ja, vooral dus in gestresst gras?

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op zondag 29 juni 2008, 13:47:


Hmzzzz... vast niet, dan zet ik ze van te voren al in het gras.


Gestresst gras, dat is wanneer de temperatuur laag is en de zon fel is toch? Wel productie van fructaan maar door lage temp. geen groei?

Aafke schreef op zondag 29 juni 2008, 17:51:


Net het artikel op deze site nog weer eens gelezen, ook droogte kan zorgen voor meer fructaan wat dan gebruikt wordt op het moment dat er weer water is.

Koen Theys schreef op zondag 29 juni 2008, 0:05:


Nou Koen ik denk dat ik wel een groter stuk grond heb.
Ze hebben altijd een groot stuk om te spelen en te rennen.
Nu was dat de afgelopen dagen wel het gedeelte dat was afgegrazen. Dat heb ik nu agfezet en nu heb ik weer een groter stuk toegang gegeven.
Dat stuk is dan natuurlijk wel vol groen gras. Als dit na drie dagen kaal is dan schuif ik de stroomdraad weer op totdat ik weer een groot stuk heb dat is afgegrazen. Dat zet ik dan weer dicht. Daarna krijgen ze weer een basis stuk.
IN het begin hebben ze dus meer gras dan eigenlijk de bedoeling is maar goed. Ik wil inderdaad dat de mindere in rang plaats heeft om te vluchten.
Mijn paarden hebben nog nooit last gehad van teveel gras. Mijn wei ligt ook niet vlakbij mijn huis.