Ik kwam op een ander forum dit verhaal tegen. Wil het hier even plaatsen zodat er ook hier eens over nagedacht kan worden:

"Een extreem voorbeeld zag ik dit weekend in Stuttgart bij Pat PArelli: Een internationaal top-sringruiter uit Italië (Luca) vertelde dat hij als kind was gaan paardrijden omdat hij een droom had, die iedereen heeft als hij /zij begint met paardrijden: Op een ongezadeld paard met uitgespreide armen de ondergaande zon tegemoet rijden.

Hij vertelde dat hij één van Italië's meest succevolle springruiters is, hij verdient bakken met geld met het op top-niveau uitbrengen van andermans top-paarden, clinics geven, internationale springruiters opleiden, enz. Kortom: Hij is zeer succesvol, mag je wel stellen.

Tot hij zich na 20 jaar realisseerde dat zijn droom nog steeds niet was uitgekomen: als hij zou proberen op één van zijn top-paarden zonder zadel en hoofdstel met gespreide armen de zonsondergang tegemoet zou rijden, hij waarschijnlijk zou verongelukken. Hij besloot zich te gaan weiden aan horse-mastership. Hij ging naar Pat PArelli en die zei ijskoud: Haal eerst maar je level 3 en dan praten we verder. Dat was een koude douche voor onze succesvolle springruiter. Maar de oplossing was erg simpel: Luca moest gewoon 20 jaar ervaring even vergeten en net zoals elke student helemaal opnieuw beginnen...
Hij heeft doorgezet en inderdaad in 2 jaar tijd zijn level 3 gehaald en bij Pat in de leer gegaan. Nu kan hij moeiteloos elk paard met plezier de hoogste sprongen laten maken, zelfs paarden die geheel als onhandelbaar waren afgeschreven.

Hij reist met Pat mee door Europa om te laten zien hoe het is om tot in perfectie te kunnen communiceren met paarden en springt parcoursen zonder hoofdstel, waarbij het paard niet alleen netjes rondspringt, maar bijv net zo relaxed (zonder hoofdstel!) even een piaffe tussen twee sprongen doet.

En het belangrijkste: Hij kan zijn jongensdroom moeiteloos uitlaten komen: Heerlijk op ongezadelde paarden in harmonie rondgalloperen! Hij heeft zich nu tot taak gesteld om de springwereld een betere plek voor paarden te maken en hoopt dat hij via zijn naam en faam, ook de elite naar hem zal luisteren"

Groeten,
Ingrid (het is dus niet mijn tekst, maar afkomstig van het Divozaforum, kopje NH en geschreven door M&B).

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 13:30:


Hihi, wat een mooi verhaal :)
daar pink ik stiekem een traantje bij, zo hoor ik ze graag!
Groetjes Jolijn