Peter Donck schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 8:09:


Sanda heeft zo'n duidelijke aalstreep, soms tekent ie wat meer af dan anders. Haar manen zijn twee-kleurig, die knip ik als een fjord, want ze staan ook overeind. Wildaftekeningen zouden zich op de benen moeten bevinden nietwaar? die heeft ze dan weer niet. Je ziet haar lichte kleur niet zo vaak hier bij het lokale ras, wel wat vaker een donkerder variant naar bruin toe met donkere manen, ook met 'appeltjes' in de vacht. Het sandalwood ras is misschien ook niet zo zuiver meer als het was want er werd in de Nederlandse koloniale tijd flink geimporteerd en er is heel wat afgekruisd. Ik ben nooit zo met Sanda's kleur beziggeweest, behalve dan dat ik haar erg knap vind..., maar ga nu toch eens navraag doen naar haar afstammeling. Je maakt me nieuwsgierig Peter!
groetjes anna

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 20:52:


Wij maken de zalf gewoon met huis-tuin-en-keuken bakolie. Zonnebloem of sojaolie. Werkt prima.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 31 augustus 2008, 18:22:


hahaha sorry ik val er zomaar even in hoor, maar eddy, jij vergelijkt paarden dus met auto's!
net zoals hier in indonesie, waar alle dieren behoren tot de categorie speelgoed. vogeltjes worden in een verfbad gedrenkt en verkocht in een minikooitje als speeltje voor de jeugd, paarden als speeltje voor de rijke volwassen. ik hou niet van het lokale ras, die zwarte friesen zijn zo mooi, dus importeren we die om het speeltje vervolgens in een stalletje te laten kreperen waar al het behang er vanzelf afvalt door de hitte en het speeltje niet zo mooi meer is! maar geen probleem, dan ruilen we 'm gewoon in voor een ander speeltje. zullen we een blauwschimmel doen dit keer, staat zo mooi bij de kleur van m'n motorfiets.

Wil schreef op woensdag 10 september 2008, 0:21:
KNIP

Wil, je beschrijft het prachtig en ik sluit me voluit en van harte bij je aan, en ik heb het zelf ook al eens eerder vermeld: wat is een jaar op een heel paardenleven???!!! En het is zo ontzettend de moeite waard om je paard - na dat jaar van afzien en lijden, en dat is zwaar, natuurlijk is dat zwaar - vooruit te zien gaan, het helingsproces van de hoeven mee te maken en te kunnen stimuleren met nb, en daarna een blij en super gezond paard te hebben dat kan rennen en draven en gallopperen op allerlei harde ondergronden, dat is fantastisch. Als je eenmaal begonnen bent met nb en de mooie resutaten in je handen ziet en je paard er met sprongen op vooruitgaat, dan wil je NOOIT MEER IJZERS.
Groeten vanonder het Indonesische zonnetje!
anna