Vandaag  een schitterende doorbraak bereikt  in een gegeven les.
Misschien vinden jullie het  leuk om te  lezen. 
Wat  vooraf ging....
Een grote  tuiger, liep voor  de  kar en werd bereden.
Traditioneel opgevoede  moeder en 2 nog  veel  traditioneler  tienerdochters.
Moeder  open voor veel  dingen, ze had  per slot van rekening  mij gemaild 

 ( of ten  einde raad, dat kan ook)  maar  dochters  die zeer gereserveerd  tegenover  deze snoepiesvoerder  stonden. Alles was gek en stom, als  ze  moesten  belonen kregen ze  een rood  hoofd 

Paard bleef niet  meer  vastgebonden  staan, ging  dus hangen, beet  met een heel lelijk  gezicht  als  ze  nog maar  een  zadel zag  en hield haar hoofd zo hoog dat  niemand  er  meer  een bit in  kon krijgen.
Had  de  moeder  tijdens  wat 
Parelli probeersels  met  open mond  aangevallen en in haar  schouder/borst  gebeten.
Ook  in  de  paddock  kwam  ze  met een zeer  lillijk smoel met oren in haar  nek  op iedereen af.
Dit om je een  idee  te  geven  van  het grote zware  zwarte brok zurigheid wat  ik  aantrof en waar ze  allemaal, de een wat  meer  dan de  ander,  bang  voor waren.
Ik heb mijn 7 basis lessen in drie  keer  behandeld, niet  dat  het er  allemaal 100% inzat, maar ik  wilde  snel  een gedragsverandering bereiken en  dan aan de  voor  hen echte  problemen  werken, de  dochters vonden het toch  redelijke  flauwekul, hoewel  ze  wel zagen dat  het paard lang niet zo  lelijk meer deed. 
Les  4, vast staan  weer tot normaal geoefend en  het  zadel er zonder problemen op getraind en vandaag met  hoofd laag, praktisch  zelf  happend  in het  bit. 
Bit? yep. Zonder was  drie  stappen te  ver, maar  geen sporen  en geen zweep. ( ik kreeg wel  voor elkaar dat  de  kinriem op het  laatste gaatje  mocht) Mijn plan was  om aan het eind van de  les  een klein ritje  te  laten  maken.
Een  maand  geleden was  er nog exact zo'n  merrie  bijgekocht  omdat  deze  niet  meer  te  gebruiken was  voor  dressuur en  voor  de kar  ging  ook  niet meer. Bij aankomst een vriendelijk  dier.
Ik  schrok  wat ik  vandaag zag.
Ze konden  er  nog  wel  een zadel  opleggen, want  dan was het over, maar  in de  paddock was deze aggresiever naar hen, dan ik  bij de  andere ooit  gezien had.
De  oudste  dochter  vertelde  me  dat ze  van haar  rijinstructrice in de dressuurles dat  paard aan de  teugel moest  leren lopen. Ze  liet  me haar vingers zien, daar zat  een blaar  op, ondanks  de  handschoenen en ze  had overal  spierpijn van het trekken  aan de  teugels......
De  meiden rijden 4 jaar, krijgen les van een jeugdkampioene dressuur en staarden me eigenlijk  toch wel wanhopig  aan toen ik zei  dat  ik dat  heel erg  vond. 
Ik ben uit gaan leggen, dat  bij mijn paard  de  teugels  voor  80%  voor  de  show  aan het  hoofdstel zitten, dat  ik rijd op mijn zit en stuur vanuit mijn  navel, dat  hij zijn hals  lang maakt  en mooi verzameld kan lopen, dat  hij zo langzaam kan galoperen dat  je  hem dan   eigenlijk  gewoon flink  stappend bij kunt houden.
"Verzameld?" was da? Intelligente  meiden, 4 jaar rijles en niet  weten waarom ze zo  aan  de  teugels  haar  hoofd in een krul hadden moeten  trekken....
"Ok, wie durft te  gaan rijden "? De oudste dochter op  ons lespaard. Teugels  strak  en toen  ik vroeg laat haar eens stoppen? Ho en raaang aan  de  teugels.
Ik heb haar gevraagd nu met doorhangende  teugel te  rijden, haar  uitgelegd  hoe  je een paard stopt en  dat je  enthousiast mag  zijn als  het  goed  gaat en dat  je met  alles wat  je  in je  hebt mag  belonen  als  ze  binnen drie stappen op  je  zit  stopt, als  val  je  haar  om de  hals en  zeg  je  dat  ze  de  liefste  van de  hele wereld  is ( beschaamd giegelen natuurlijk 

)
Het resultaat dat  ze op het laatst in  een draf op haar  Groningse  merrie  voorbij  kwam denderen. "Ze loopt mooi", zei moeder, "geen verzet  en geen gevaarlijk gedoe". Ik denk  dat  we  de andere ook  maar zo moeten gaan trainen en de  dochters  waren het  met haar  eens......" 

Piet
Training is  a  mechanical  skill