Realist schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 16:32:
> van lennep schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 15:54:
>
>> Vroeger kende ik een dame van 78 jaar oud , ze ging naar een

> mijn paarden dan JA, bij geen goed gevoel gaan ze niet weg (en
> het gevoel heeft me nog niet in de steek gelaten) maar dan heb
> ik het nu wel over gezonde paarden die eigenlijk alles aan
> kunnen.
Ik kan eigenlijk niet anders dan het volmondig met je eens zijn. Ook hier is het: paard in huis(niet letterlijk quand-même) daar blijft ie, tot een natuurlijke dood, of wanneer ik besluit dat het mooi is geweest. Never geen oud paard doorschuiven, ik vang ze juist weer op van anderen, als je ziet hoe zo'n paardje dan is, vaak knappen ze helemaal op want ze waren al bijna "afgedankt" door de oude eigenaar, soms hebben ze echt moeite met zo'n omschakeling op hun oude dag........nee, ik ook nooit één van m'n oudere afstaan, liever te vroeg in laten slapen dan later horen hoe zo'n dier heeft geleden door 't één of 't ander. Gaat er hier bij mij iets mis, ben ik daar zelf verantwoordelijk voor en hoef ik een ander er niet voor op aan te kijken!
My best whisper is a thought